domme mensen.

na veel jaar in de mmm te hebbeb gezeten na de 1e ivf zwanger.nu mijn zoontje 4 is is het verlangen erg groot voor een 2e kindje.helaas 3 icsi gehad en niet gelukt.wel verdrietig maar goed ik ben zeer gelukkig dat ik 1 kind mocht krijgen.nu elke keer als ik mijn zoontje naar school breng krijg ik te horen goh is hij enigs kind? word het niet eens tijd voor een 2e? kom ik gisteren bij de supermarkt zegt de cassiere,je bent toch al 35 en je zoontje is al 4 goh tegenwoordig wachten mensen wel erg lang voor een 2e kind.ik was zo kwaad en ben zo de winkel uitgelopen.kon geen woord meer uitbrengen.wat heb je toch veel domme mensen op de wereld,denk eerst eens na voor je iets zegt.wat ik wel heel moeilijk vind en wat mij ziels veel verdriet doet is dat mijn zoontje steeds vaker vraagt of hij alsjeblieft een zusje of een broertje mag.het idee dat ie altijd alleen blijft doet wel pijn.zo ik moest even mijn verhaal kwijt.ik besef heel goed dat ik elke dag geluk heb mijn mijn mooie zoon en dit koester ik ook.
 
Hey meid!

Ik begrijp heel goed dat het zeer doet als mensen weer eens zoiets vragen!

Als je echt een tweede kindje wilt, zijn er ook altijd andere alternatieven. Zo zijn mijn ouders al jarenlang pleegouders van verschillende kinderen (nu even een periode geen kind in huis). In jou situatie zou je bijv. voor eenlangdurige plaatsing kunnen gaan voor baby's.
.
Je hebt natuurlijk niet de zwangerschap ed, maar je helpt een kindje in een erg moeilijke situatie om een goed huis te krijgen en een leven op te bouwen.
Als je voor een baby zou gaan, heedft jullie zoontje misschien wel het gevoel dat het zijn 'echte' brusje is?

Ik weet natuurlijk helemaal niet hoe je hierover d enkt, maar voor ons is dit een goede optie, mochten wij niet gezegend worden met een eigen kindje.

Liefs Daisy
 
Ja nou wat zijn mensen dom idd...!! Sommige mensen hebben echt geen idee dat het soms gewoon niet wil! Echt frustrerend en erg pijnlijk.
Natuurlijk ben je blij met je kindje maar de wens voor een tweede is er ook.
Ik kreeg op mijn werk vaak erg vervelende reacties. Helemaal toen ik met een stationwagon het terrein op kwam rijden. 'Goh joh moet je ons iets vertellen?' 'Nou begint het al te kriebelen?' (als er een baby was van collega) nou ja ga maar zo door. Dus ik heb het toen verteld, gelijk van alle ellende af. Geen stomme vragen meer en sommige voelde zich ook wel wat lullig. Ja ze bedoelden het goed. En ik werk in een bedrijf waar iedereen zwanger is geweest de afgelopen 2 jaar dus ja het heerst daar nou eenmaal...
En zoals Daycey schrijft pleegouderschap kan natuurlijk een optie zijn. Of adoptie?? Maar dat is wel een lange weg qua tijd geloof ik. En financieel gezien ook niet echt aantrekkelijk vind ik persoonlijk. Adoptie is heel erg duur (mijn vriendin had geinformeerd die kwam tussen de 20 en 30.000 uit... Tsja ik heb het niet liggen.. Maar mocht ik het wel hebben had ik het absoluut overwogen!)

Rustig aan, en echt waar mensen hebben geen idee!!!

 
Ik loop niet kwaad weg dan maar zeg dat zij waarschijnlijk van de lucht zwanger kan raken maar dat dat niet voor iedereen weggelegd is. Heb dat nu een paar keer gedaan en het lucht mij op en zet hun aan het denken!
 
Doe ik tegenwoordig ook! Mensen schrikken dan wel even behoorlijk, maar het zet ze inderdaad aan 't denken. Het blijft wel verschrikkelijk om te horen....

Liefs!
 
Terug
Bovenaan