donor

[Anoniem]

hai allemaal,

ik wilde jullie meing hebben, maar zal eerst mijn voorgeschiedenis verstellen

ik ben in mei2006 bevallen van een meisje via IVF-D (met donor). We hadden gekozen voor een anonieme donor. Misschien willen we hte in de toekomst onze kleine meid wel vertellen. in eerste instantie wilden we dit niet, maar heb mijn mening al wat aangepast.

nadat we thuis een jaar aan het knutselen waren, zijn we doorgestuurd nara het ziekenhuis. daar bleek mijn man het kleinfelter syndroom te hebben (47XXY). dit is een aangeboren afwijking en houdt in dat hij wel sperma heeft, maar hier zitten geen beweegbare spermacellen in. we hadden besloten dat we gebruik zouden maken van een donor. bij mij zou alles in orde moeten zijn, maar na 2 jaar insemineren was ik nog niet zwanger. wel verschillende onderzoeken en eileiders doorspuiten, de hele ratteplan hebben ze gedaan. geen resultaat. het enige wat ze nog konden bedenken was IVF. Dit moesten wel zelf bestalen omdat we hiervoor naar belgie moesten. in het ziekenhuis bij ons deden ze wel het hele traject behalve de terugplaatsing. op naar belgie met 16 eitjes, welke ze weggehaald hadden. hiervan waren er maar 2 bevrucht, er bleek vocht bij mijn eitjes te zitten. nu wisten ze niet of dat door de medicijnen die ik gespoten had kwam of dat dat  iedere maand zo  was geweest. maar in ieder geval, wonder boven wonder er wass er een zo sterk die ze terug konden plaatsen en dat werd ons dochtertje. het is een geweldig meisje en we willen er graag nog een. maar nu heeft die donor zich teruggetrokken en kunnen ze van hem geen sperma meer leveren. ik wil graag vandezelfde donor.

vraag me dus af of ze er later problemen mee zouden hebben als ze een verschillende vadre zouden hebben. wat is jullie mening

ze zeggen trouwens dat ze heel veel op mijn man lijkt, dat is wel weer gaaf.

het is wel een heel verhaal geworden, maar ik heb eigenlijk nog nooit iemand dit verteld en yussen ons gehouden. ik vind dat als we het een keer bekendmaken, onze dochter de eerste moet zijn die het hoort.

hopelijk weten jullie raad

bedankt allemaal
liefs, A

 

[Anoniem]

Ik denk dat het erg lastig is voor mensen om hierop te reageren, als je er niet zelf 'middenin' zit. Ik kan een heel nuchter antwoord geven, maar ik kan mij voorstellen dat het héél anders voelt als je daadwerkelijk een kindje hebt dat niet van je eigen man is, omdat dit medisch niet mogelijk bleek. Maar dan hier toch mijn nuchtere antwoord: Ik denk dat het voor jullie kinders niet uitmaakt wanneer zij twee verschillende vaders zouden hebben. Jouw man (vriend?) voedt hen op en zal zich hun vader voelen.  Ik denk dat zij hem -in normale omstandigheden- ook als hun biologsche  vader zullen voelen. Natuurlijk komt er een tijd dat ze over hun achtergrond te horen gaan krijgen en ja, er zullen vragen zijn. Maar als een donor anoniem is, zullen die mogelijk deels onbeantwoord blijven. Als jullie een warm gezin zijn, zullen ze denk ik heel blij zijn met hun vader: jouw man. Geniet van jullie dochter en van het kindje dat er mogelijk nog bij gaat komen, ook al zal dit van een andere donor zijn. Het is mooi dat via deze weg een onuitwisbare kinderwens toch bevredigd kan worden!!

Groet,

Anouk