Hoi allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum. Wel loop ik ook op het zwangerforum, in december gaat er bij ons een kleintje komen, maar toch heb ik de behoeft om ook hier mijn verhaal te doen, aangezien afgelopen november ons eerste kindje dood ter wereld kwam. Ik heb het gevoel dat ik op het andere formu alleen maar aan het zeuren ben over hoe het ook fout kan gaan ed.
Hieronder ons verhaal
In feb 2005 wordt ik zwanger van ons eerste kindje. De zwangerschap loopt prima. In het begin veel moe, en de tweede maand weinig tot niets gegeten, maar daarna niets geen kwaaltjes meer. Echo's met 10 en 20 weken geven aan dat alles erop en eraan zit en dat alles het naar behoren doet.
De maanden gaan voorbij. Kamertje staat klaar, cursus wordt gevolgd, kleertjes ed, kinderwagen, box, alles staat klaar.
Dinsdag 8 november ruim 40 wk ben ik bij de vk op controle. Alles is goed. hartslag klopt iets minder snel dan anders, maar nog binnen de marge (iets meer dan 120 terwijl tussen 110 en 160 normaal is). Er wordt een afspraak gemaakt voor echo als ik niet snel beval, om te kijken hoelang de placenta het nog vol kan houden.
En dan is daar die ochtend. Ik ben precies 41 wk zwanger. 's morgens beginnen de weeen. Ze komen en gaan dan weer weg. Vanaf 's middags 3 uur zet het pas echt door. Als de vk om 5 uur komt zoekt ze een hartslag en kan dit niet vinden. Gauw wordt het ziekenhuis gebeld, maar als na aankomst een echo wordt gemaakt blijkt dat ons kindje inderdaad is overleden!!!
Ze was een prachtige dochter van ruim 8.5 pond en 56 cm lang. Echt een flinke.
Uiteraard is na de bevalling (zie ondertussen in volle gang was) onderzoek gedaan. Bloed is nagekeken (van mij en van onze dochter), de placenta is nagekeken, maar er is niets gevonden. We hebben geen sectie laten verrichten. We wilden haar de korte tijd tot de begrafenis bij ons hebben.
Nu ik dus weer zwanger ben en weer alles goed lijkt begrijp je dat we er nog niet gerust op zijn dat het goed afloopt dit keer.
Voorlopig gaat het nu wel weer. Ik voel de kleine regelmatig flink bewegen, maar als ik straks de 30 wk voorbij ben, en het bewegen weer minder wordt, dan gaan we zenuwachtig worden denk ik.
Of de bevalling eerder opgewekt gaat worden en evt. andere opties daar hebben we het nog niet over gehad met onze gyn en vk. Dinsdag moet ik weer naar de vk, en gister over 2 wk weer naar de gyn. Ben benieuwd of hij dan ook weer een echo maakt.
Dat was het voor nu,
groetjes Liesje
Ik ben nieuw op dit forum. Wel loop ik ook op het zwangerforum, in december gaat er bij ons een kleintje komen, maar toch heb ik de behoeft om ook hier mijn verhaal te doen, aangezien afgelopen november ons eerste kindje dood ter wereld kwam. Ik heb het gevoel dat ik op het andere formu alleen maar aan het zeuren ben over hoe het ook fout kan gaan ed.
Hieronder ons verhaal
In feb 2005 wordt ik zwanger van ons eerste kindje. De zwangerschap loopt prima. In het begin veel moe, en de tweede maand weinig tot niets gegeten, maar daarna niets geen kwaaltjes meer. Echo's met 10 en 20 weken geven aan dat alles erop en eraan zit en dat alles het naar behoren doet.
De maanden gaan voorbij. Kamertje staat klaar, cursus wordt gevolgd, kleertjes ed, kinderwagen, box, alles staat klaar.
Dinsdag 8 november ruim 40 wk ben ik bij de vk op controle. Alles is goed. hartslag klopt iets minder snel dan anders, maar nog binnen de marge (iets meer dan 120 terwijl tussen 110 en 160 normaal is). Er wordt een afspraak gemaakt voor echo als ik niet snel beval, om te kijken hoelang de placenta het nog vol kan houden.
En dan is daar die ochtend. Ik ben precies 41 wk zwanger. 's morgens beginnen de weeen. Ze komen en gaan dan weer weg. Vanaf 's middags 3 uur zet het pas echt door. Als de vk om 5 uur komt zoekt ze een hartslag en kan dit niet vinden. Gauw wordt het ziekenhuis gebeld, maar als na aankomst een echo wordt gemaakt blijkt dat ons kindje inderdaad is overleden!!!
Ze was een prachtige dochter van ruim 8.5 pond en 56 cm lang. Echt een flinke.
Uiteraard is na de bevalling (zie ondertussen in volle gang was) onderzoek gedaan. Bloed is nagekeken (van mij en van onze dochter), de placenta is nagekeken, maar er is niets gevonden. We hebben geen sectie laten verrichten. We wilden haar de korte tijd tot de begrafenis bij ons hebben.
Nu ik dus weer zwanger ben en weer alles goed lijkt begrijp je dat we er nog niet gerust op zijn dat het goed afloopt dit keer.
Voorlopig gaat het nu wel weer. Ik voel de kleine regelmatig flink bewegen, maar als ik straks de 30 wk voorbij ben, en het bewegen weer minder wordt, dan gaan we zenuwachtig worden denk ik.
Of de bevalling eerder opgewekt gaat worden en evt. andere opties daar hebben we het nog niet over gehad met onze gyn en vk. Dinsdag moet ik weer naar de vk, en gister over 2 wk weer naar de gyn. Ben benieuwd of hij dan ook weer een echo maakt.
Dat was het voor nu,
groetjes Liesje