Hoi, ik heb ervaring met een geplande keizersnede vorig jaar. Was net als jij enorm bang voor de ruggenprik, maar die viel me echt alles mee. De prik voelde ik vrijwel niet (echt een heel klein steekje) en vervolgens worden je benen en onderlichaam warm. Het is geen eng gevoel, gewoon gek en dat je ze niet kunt bewegen is natuurlijk ook apart. Maar geloof me, op dat moment gebeurt er zo veel ook in je hoofd ('oh mijn god, binnen een halfuur zal onze baby er zijn') dat je (iig ik) niet veel tijd hebt om erbij stil te staan.
Het uitwerken merkte ik vooral doordat ik de naweeën begon te voelen. Dus buikpijn etc, maar dat hoort er ook bij (niet eens zozeer de wond, vooral dus de samentrekkingen van mn baarmoeder). Voor ik erbij stil kon staan was het gevoel in m'n benen weer terug! Idd een soort tintelend gevoel, dat steeds iets heftiger wordt als in dat je steeds wat meer weer voelt. Het enige vervelende aan de ruggenprik vond ik dat ik op een gegeven moment heel misselijk werd doordat m'n bloeddruk lager werd. Maar er zit de hele tijd een verpleegkundige bij je, die dit direct zag en adequaat iets toediende waardoor ik me direct beter voelde. Van de keizersnede merkte ik verder niks. Alleen wat gesjor, maar ik dacht oprecht dat ze het bed aan het wiebelen waren en toen ineens zeiden ze 'kijk maar! Daar komt ie!', heel bizar. Verder vond ik de sfeer omdat het een geplande keizersnede was heel fijn, hoop dat dat voor jou ook zo zal zijn.
Al met al: heb me voor niks druk gemaakt over de ruggenprik. De keizersnede zelf viel me ook enorm mee (de operatie zelf en het herstel).