<p>Vanaf 26 weken is mijn zwangerschap hobbelig geweest. Dit door vroegtijdige weeën. Met 32 weken ben ik geremd. En lag ik bijna elke week in het ziekenhuis met de angst te vroeg te bevallen. Uiteindelijk is mijn zoontje met 36 weken geboren. Na deze hobbelige weken ging de kraamtijd super. Behalve dat de kleine nog niet echt wilde aankomen ging verder alles goed. Ook begon hij wat last te krijgen van vieze prut oogjes. Op een donderdag paste mijn schoonmoeder even op mij zoontje is op dat moment 3 weken oud. Ik ga langs mijn werk om beschuit met muisjes te brengen. Toen ik terug kwam vertelde zij dat hij blauw aangelopen was tijdens het drinken. Nu leek er niks meer aan de hand. Dus ik maakte me geen zorgen. De dag erna had mijn vriend de fles gegeven. Maar nog geen 2 sec later werd deze volledig terug gespuugd. Waarna hij schreeuwde dat hij niet meer ademde. En hij inderdaad helemaal blauw aanliep. Ik pakte mijn zoontje over en begon hem te prikkelen. En in zijn gezicht te blazen. Waardoor hij gelukkig naar paar seconde weer bij kwam. Wij zijn naar de dokterswacht geweest. Die kon niks ontdekken en verklaarde dat het kwam door de reflux mocht het nog eens gebeuren moesten we maar weer bellen. Dus zo gingen we weer met z’n 3en naar huis. </p><p> </p><p>De dag daarna waren we even op de koffie geweest. Nadat we terug naar huis waren gereden (10 min) en ik mijn zoontje uit de maxicosi wilde halen. Zag ik dat hij weer helemaal blauw was. Ik tilde het helemaal verslapte lichaampje eruit. En begon weer zoals de eerste keer hem te prikkelen. Hij kwam steeds wel bij maar viel ook telkens weer weg. Waarop mijn vriend 112 heeft gebeld. Toen de ambulance er was bleek hij een saturatie van 84% te hebben die 96% moet zijn. En zo gingen wij met toeters en bellen naar het ziekenhuis. </p><p> </p><p>Ook hier tijdens het voeden liep hij blauw aan en viel hij weg. En zagen we dat zijn saturatie naar 44% daalde. Na allerlei onderzoeken waren ze eerst bang voor een hartafwijking. Waardoor we naar een IC moesten in een ander ziekenhuis. Hier maakte zij een hart echo waar gelukkig geen afwijkingen op gevonden werden. Hij moest een nachtje blijven en verwachtingen was dat hij met war ondersteuning van zuurstof weer terug kon naar het andere ziekenhuis. Het was ondertussen zondag. En ze besloten toch nog wat onderzoekjes te en dat hij dan maandag terug kon. </p><p> </p><p>Tot het maandag was. Toen ik bij de kleine man kwam was hij behoorlijk zieker geworden. Hij had enorm veel moeite met ademen. Ook de verpleging had dat gezien en gingen hem ondersteunen met optiflow. Maar later in de middag was dat niet voldoende. En kwam hij aan de beademing te liggen. Vele kweken en onderzoeken kwam geen uitslag uit. Totdat ze opzoek gingen naar ziekte verwekkers die niet veel voorkwamen. Toen mijn zoontje ondertussen 6 dagen in het ziekenhuis lag. Waarvan 3 aan de beademing. Wisten ze eindelijk wat het was.</p><p> </p><p>Het bleek een luchtweginfectie door de chlamydia bacterie. Die de kleine man tijdens de bevalling had opgelopen. De arts had er alleen nog maar over gelezen in de boeken dat het mogelijk was dat ze daar een luchtweginfectie van konden krijgen. Maar in de praktijk was ze alleen bekend met de vieze oogjes. En de viroloog had het 1x eerder in zijn carrière mee gemaakt. Gelukkig is de bacterie goed te behandelen met antibiotica en knapte hij snel op.</p><p> </p><p>Na 11 dagen ziekenhuis mocht hij gelukkig weer naar huis. En is hij helemaal gezond en groeid hij als kool. </p><p> </p><p>Chlamydia is een van de meest voorkomende soa’s. Dit komt omdat je er geen last van hoeft te hebben. Ik wist daarom ook niet dat ik dit had. </p><p> </p><p>Wel kan het dus mijn onrustige zwangerschap verklaren. Want chlamydia kan vroege weeën en vroeggeboorte veroorzaken. </p><p> </p><p>Er zijn zorgverleners die niet bekend zijn met de luchtweginfectie als gevolg van een chlamydia infectie. </p>