<p>Onze dochter is pas 1 jaar geworden. Ze heeft tot ongeveer een half jaar doorgeslapen in die zin dat ik haar 1 of 2 keer 's nachts hoefde te voeden. </p><p>Ze werd vroeg eenkennig en verlatingsangstig en daar tobt ze nog mee. </p><p>Overdag slaapt ze wel (weer) 2 x een uur. Ze heeft een periode gehad dat ook dit niet ging. 's Nachts slaapt ze in de avond in eigen bed en moet ik er 2 of 3 keer heen om te troosten omdat ze dan wakker wordt en erg angstig is. Vanaf 23 uur krijg ik haar niet meer in slaap in eigen bed. Ze is dan dusdanig angstig dat ze over haar slaap heen lijkt te gaan en de paniek niet stopt. Dan slaapt ze dus bij ons in bed. Meestal gaat dit goed en wordt ze maar 1 x wakker 's nachts. Al duurt het in slaap vallen bij ons in bed soms ook een tijdje. Ik zie dat ze vaak lang met de ogen open ligt te staren. Ik wil echter zo graag dat ze lekker doorslaapt in eigen bed zodat ik / wij ook meer nachtrust ontvang(en).</p><p> </p><p>Ze krijgt nog steeds borstvoeding. Dit 3 x op de dag voor het slapen en 's avonds en 's nachts vaak als ze wakker wordt. Soms neemt ze genoegen bij de fopspeen, maar meestal wil ze de borst. Haar niet uit bed halen is echt geen mogelijkheid, ze gaat staan en niet meer liggen.</p><p> </p><p>Inslapen lukt zowel overdag als 's avonds niet zelfstandig in bed. Zodra ze doorheeft dat ik haar in bed leg begint de paniek toe te slaan. Ik geef haar dus borstvoeding, heb een Lulla doll erbij en zodra ze echt heel rozig is leg ik haar in bed (probeer dus nog wel als ze nét wakker is maar lukt niet altijd) en dan kan ik weg.</p><p>(Er is een periode geweest dat ik wel gedag kon zwaaien, ze zich op haar zij draaide en ging slapen.)</p><p> </p><p>We hebben verschillende dingen geprobeerd: laten huilen, 10 minuten methode (dit geeft een heel angstig kind), papfles voor het slapen wat ze niet wil, Lulla doll, een vorm van co sleepen, op een matras bij ons in de kamer, op matras naast haar bed in eigen kamer, de methode van Elisabeth Pantley, wel of geen fopspeen, een knuffel, drukte en daglicht voor het slapen gaan afbouwen, klassieke muziek, nachtlampje, passiflora en lavendelolie, juist pikdonkere kamer. Elke methode probeer ik minstens een week. </p><p>Ik denk dat door de methode van Pantley het mij is gelukt haar overdag weer te laten slapen.</p><p>Verder helpt niets. Ze wil gewoon bij ons zijn en ons dichtbij voelen / kunnen aanraken. Het consultatiebureau weet het ook niet meer.</p><p> </p><p>De lactatiekundige adviseert haar gewoon bij ons in bed te nemen en wijst ons erop dat het heel westers is als baby's al vroeg zelfstandig moeten slapen.</p><p> </p><p>Onze dochter is verder een gezond meisje. Motorisch gezien heeft ze fysiotherapie gehad omdat ze niet kruipt en even in de motorische ontwikkeling vertraagde. Nu zit ze weer op de gemiddelde lijn van leeftijdsgenootjes. Ik ben mij ervan bewust dat ze verlatingsangstiger kan worden nu ze leert lopen.</p><p> </p><p>Psychologisch gezien is ze een heel alert meisje. Ze ziet alles, observeert mensen, is eenkennig, haar naar een oppas brengen gaat niet. Ze krijgt veel dagstructuur en heeft geen broertjes of zusjes. Ze maakt goed contact.</p><p>Ze was dus heel vroeg eenkennig en verlatingsangstig. De eenkennigheid lijkt nu iets af te nemen.</p><p> </p><p>De bevalling is voor haar voorspoedig verlopen.</p><p> </p><p>Is dit een faseprobleem en kan ik er echt in geloven dat dit rond 1,5 jaar stopt?</p><p>Wat kan ik doen?</p><p>Sommige mensen adviseren een ostheopaat. Dit wordt niet vergoed, dus wil ik liever doen als er écht een goede reden is daar naar toe te gaan.</p><p> </p>