<p>Hoi,</p><p>Ik ben hier al een tijdje niet meer geweest maar heb advies nodig, van andere moeders 
</p><p>Mijn zoontje van bijna 1 slaapt al een tijdje in zijn eigen bed op zijn eigen kamer. Dat ging op zich prima tot voor kort. Hij gaat tussen half 8 en 8 uur naar bed. Als hij heel moe is gaat hij eerder. Na ongeveer 4 uurtjes slapen wordt hij wakker, ik pak hem op en troost hem. Meestal blijven we op zijn kamer. Ik kruip met hem in de stoel en vaak is hij weer vertrokken. Ik leg hem in zijn bed en loop weg. Dit gebeurt ongeveer 2 of 3x per avond. Soms, als hij ziek is of (eerlijk toegegeven) ik heel moe, dan leg ik hem tussen ons in met de gedachte, als hij slaapt, slapen wij ook. Vooral doordeweeks als we moeten werken de volgende dag. </p><p>Nu is mij vriend van mening dat ik het helemaal verkeerd doe, wat resulteerde gisteren in een huilende baby en een hele verdrietige moeder (ik dus). Mijn vriend liet hem ruim een half uur huilen totdat ie in slaap viel. Hij zat weliswaar bij hem op de kamer naast zijn bed maar pakte hem niet op. Telkens gaf hij hem een kus en legde hem plat. Zoontje huilen natuurlijk en weer rechtop in bed. </p><p>Het huilen brak mijn hart. Ik dacht, pak em op, troost em en hij valt zo weer in slaap. 10 minuten laten huilen vond ik al was lang genoeg. Hij was nu naar mijn idee helemaal overstuur en gestrest. Dat vond ik zo erg! Ik ben op een gegeven moment de kamer ingelopen waarnaar mijn vriend gelijk zei, zo werkt het niet en of ik dus weg wilde gaan. Ik heb even getwijfeld maar ben uiteindelijk weer de kamer uitgelopen. Vervolgens stond ik daar aan de andere kant van de deur met tranen in mijn ogen, terwijl mijn kindje daar zit te huilen. </p><p>Hebben jullie hier ervaring mee? Hopelijk ben ik niet de enige met zo’n verhaal. Doe ik er goed aan om hem zo te laten huilen, wat mijn vriend wil? Of moet ik mijn gevoel volgen en hem wel oppakken? Ik ben bang dat vanavond hetzelfde gaat gebeuren en nog banger dat mijn zoon nog langer ligt te huilen. En als iemand tips heeft, graag!! </p><p>Dankjewel!!</p>
</p><p>Mijn zoontje van bijna 1 slaapt al een tijdje in zijn eigen bed op zijn eigen kamer. Dat ging op zich prima tot voor kort. Hij gaat tussen half 8 en 8 uur naar bed. Als hij heel moe is gaat hij eerder. Na ongeveer 4 uurtjes slapen wordt hij wakker, ik pak hem op en troost hem. Meestal blijven we op zijn kamer. Ik kruip met hem in de stoel en vaak is hij weer vertrokken. Ik leg hem in zijn bed en loop weg. Dit gebeurt ongeveer 2 of 3x per avond. Soms, als hij ziek is of (eerlijk toegegeven) ik heel moe, dan leg ik hem tussen ons in met de gedachte, als hij slaapt, slapen wij ook. Vooral doordeweeks als we moeten werken de volgende dag. </p><p>Nu is mij vriend van mening dat ik het helemaal verkeerd doe, wat resulteerde gisteren in een huilende baby en een hele verdrietige moeder (ik dus). Mijn vriend liet hem ruim een half uur huilen totdat ie in slaap viel. Hij zat weliswaar bij hem op de kamer naast zijn bed maar pakte hem niet op. Telkens gaf hij hem een kus en legde hem plat. Zoontje huilen natuurlijk en weer rechtop in bed. </p><p>Het huilen brak mijn hart. Ik dacht, pak em op, troost em en hij valt zo weer in slaap. 10 minuten laten huilen vond ik al was lang genoeg. Hij was nu naar mijn idee helemaal overstuur en gestrest. Dat vond ik zo erg! Ik ben op een gegeven moment de kamer ingelopen waarnaar mijn vriend gelijk zei, zo werkt het niet en of ik dus weg wilde gaan. Ik heb even getwijfeld maar ben uiteindelijk weer de kamer uitgelopen. Vervolgens stond ik daar aan de andere kant van de deur met tranen in mijn ogen, terwijl mijn kindje daar zit te huilen. </p><p>Hebben jullie hier ervaring mee? Hopelijk ben ik niet de enige met zo’n verhaal. Doe ik er goed aan om hem zo te laten huilen, wat mijn vriend wil? Of moet ik mijn gevoel volgen en hem wel oppakken? Ik ben bang dat vanavond hetzelfde gaat gebeuren en nog banger dat mijn zoon nog langer ligt te huilen. En als iemand tips heeft, graag!! </p><p>Dankjewel!!</p>