Christian sliep al door vanaf 3 weken, daar was ik altijd al erg blij mee. Geen gedoe met nachtvoedingen, zelf de nodige uurtjes kunnen pakken, was heerlijk. Maar sinds 6-7 weken weet Christian niet meer hoe het moet...
Ik dacht eerst nog, sprongetje enzo, maar het wordt niet beter, alleen maar slechter lijkt het... Hij wordt nu bijna elke nacht wakker, ergens tussen 2:30 en 5:00 uur. Soms wel 2-3 keer per nacht. Waarom hij dan huilt is niet echt duidelijk. Het is vaak een kwestie van speen geven en hij slaapt binnen 5-10 minuten weer door, maar mama is dan wel wakker! Soms is hij zo van slag dat ik hem echt even uit bed moet tillen en wiegen.
In het begin noemde ik het grappend de 'speen-paniek', maar ik begin me langzaam af te vragen of hij niet speen-verslaafd is. Maar ja, hij slaapt ook regelmatig in zonder speen, spuugt zelf zijn speen uit zonder wakker te worden, dus hij kan wel zonder... Waarom zou hij zo wisselend zijn speen nodig hebben?
Ik heb diep zitten denken voor andere redenen voor slecht slapen. Verkoudheid? Duurt geen 7 weken! Tandjes? Nog niet in zicht. Eenzaam? Waarom nu opeens, terwijl hij al 2-3 maanden zonder problemen sliep? Of anders???? Geen idee.
Het CB heeft het ervan dat hij mogelijk 'gewend' geraakt is aan het feit dat ik in de nacht naar hem toe kom en speen geef (en dat is prettiger dan alleen blijven liggen). Het schijnt vaker te gebeuren als kindjes ziek/verkouden zijn geweest. Hun antwoord: "Als het je stoort, moet je het hem afleren. Gewoon laten huilen dus."
Tja, dat is makkelijk gezegd, denk ik dan. Wat als er echt iets is? Moet ik een uur (of twee?) naar gekrijs blijven luisteren om er later achter te komen dat zijn neus helemaal verstopt zit? Of luier helemaal vol? Of koorts? Of pijn? Of...
Mijn moederhart vindt het maar moeilijk...
Herkent iemand dit? Tips? Adviezen? Heeft iemand dit al eens geprobeerd, dat laten doorhuilen?
Groetjes, Karin
Mama van Christian (20 weken)
Ik dacht eerst nog, sprongetje enzo, maar het wordt niet beter, alleen maar slechter lijkt het... Hij wordt nu bijna elke nacht wakker, ergens tussen 2:30 en 5:00 uur. Soms wel 2-3 keer per nacht. Waarom hij dan huilt is niet echt duidelijk. Het is vaak een kwestie van speen geven en hij slaapt binnen 5-10 minuten weer door, maar mama is dan wel wakker! Soms is hij zo van slag dat ik hem echt even uit bed moet tillen en wiegen.
In het begin noemde ik het grappend de 'speen-paniek', maar ik begin me langzaam af te vragen of hij niet speen-verslaafd is. Maar ja, hij slaapt ook regelmatig in zonder speen, spuugt zelf zijn speen uit zonder wakker te worden, dus hij kan wel zonder... Waarom zou hij zo wisselend zijn speen nodig hebben?
Ik heb diep zitten denken voor andere redenen voor slecht slapen. Verkoudheid? Duurt geen 7 weken! Tandjes? Nog niet in zicht. Eenzaam? Waarom nu opeens, terwijl hij al 2-3 maanden zonder problemen sliep? Of anders???? Geen idee.
Het CB heeft het ervan dat hij mogelijk 'gewend' geraakt is aan het feit dat ik in de nacht naar hem toe kom en speen geef (en dat is prettiger dan alleen blijven liggen). Het schijnt vaker te gebeuren als kindjes ziek/verkouden zijn geweest. Hun antwoord: "Als het je stoort, moet je het hem afleren. Gewoon laten huilen dus."
Tja, dat is makkelijk gezegd, denk ik dan. Wat als er echt iets is? Moet ik een uur (of twee?) naar gekrijs blijven luisteren om er later achter te komen dat zijn neus helemaal verstopt zit? Of luier helemaal vol? Of koorts? Of pijn? Of...
Mijn moederhart vindt het maar moeilijk...
Herkent iemand dit? Tips? Adviezen? Heeft iemand dit al eens geprobeerd, dat laten doorhuilen?
Groetjes, Karin
Mama van Christian (20 weken)