draagmoederschap met wensouder eicellen

A

ANONYMOUS_USERNAME

sorry dames maar ik denk dat jullie het verkeerd begrijpen..inmiddels kan draagmoederschap met onze eigen eicellen..wij vrouwen zonder baarmoeder hebben nog wel onze eierstokken dus we produceren nog steeds eitjes..we kunnen via i.v.f. onze eicel met een zaadcel bevruchten en bij een vrouw die wel een baarmoeder heeft de embryo inplanten..de desbetrefende vrouw DGAAGT alleen ons kindje..wat genetisch helemaal niks van haar is..het is een soort grote logeer partij..de vrouw is alleen de DRAAGMOEDER van onze eicel..ik denk dat nicolette dat bedoelt..dus het is niet zo dat de vrouwen die draagmoeder zijn een genetisch eigen kindje af staan..helemaal niks daarvan..het bestaat wel en word zeker gedaan..je moet daar sterk voor zijn en echt vol van liefde zitten (of in slechte gevallen geen geld, zucht) als je zo al denkt van ik kan het niet of het is slecht, tegen de natuur in..dan zou ik het nooit doen..ik zelf ben ook op zoek naar zo'n vrouw..gelukkig heb ik nog een hele lieve zus of moeder die jong zijn en dat kunnen..het komt eigelijk op neer dat je alleen maar lekker zwanger bent geniet van andermans kindje in je buik en het daarna aan de biologische ouders (TERUG)  geeft..
ja tegenwoordig kan dat allemaal..

zo misschien is het nu een andere zaak..

arts in opleiding...
 
Zodra je een kindje in je voelt leven, ga je je er denk ik toch verbonden mee voelen, ook al is het genetisch niet van jezelf. En het dan afstaan, is dan emotioneel gezien toch moeilijk. Ik zelf zou het denk ik alleen doen voor eigen broer/zus of hele goed vriendin, zodat je toch altijd een band met dan kindje hebt. Gelukkig is het in mijn familie niet nodig, en ik vind het heel knap dat er vrouwen zijn die dit voor een ander over hebben.
Melanie
 
gedeeltelijk is het misschien anders, maar je krijgt nog steeds te maken met heel veel emoties, die niet meer zakelijk te bekijken zijn.

Maar goed het is je eigen keuze, net zo goed als dat het een eigen keuze zou zijn van de draagmoeder. Maar verwacht niet dat het allemaal zo zakelijk zal zijn, want dat kan het gewoon niet zijn.

 
Hallo,
Wij hebben in de familie van beide kanten te maken met kinderloosheid maar hoe graag ik iedereen een kindje gun ik zou dit niet kunnen.
Mijn zusje is 26 en in de overgang de kans dat zij ooit toch nog zwanger zou raken is eigenlijk niks. Zij hebben wel nagedacht over eiceldonatie maar hij stond daar al negatief tegen over. Je vraagt heel veel van een ander want het is schijnt een hele pijnlijke behandeling te zijn voor de eiceldonor. De kans dat als ze dit terugplaatsen bij mijn zusje is ook maar 20%. Ze willen nu eerst alles verwerken en dan zien ze wel verder. Ze zagen het ook zo wie zo al niet zitten als ik een eitje afstond. Heb ook eerlijk gezegd dat ik dat niet zou kunnen omdat ik dan altijd het gevoel heb dat het kindje toch van mij is omdat het mijn eitje is.
 
Tamma,

wat is het toch allemaal moeilijk en oneerlijk in het leven. Ik heb over je stukje nagedacht en ik hem me afgevraagd of ik dit toch niet zou kunnen doen voor familie of een vriendin. Ik gun iedereen een kindje, het mooiste wonder van het leven, dus indat opzicht kan ik me je verdriet ook zo voorstellen. Ik voel me ondanks hetgeen ik al op mijn pad heb gehad toch heel er gezegend, en dan vraag ik me af waarom kan ik dat een ander niet geven. Misschien juist omdat ik mijn emoties niet kan uitschakelen. Was er maar een aan en uitknop dan waren zoveel dingen in het leven zoveel makkelijker.

Ook al kan ik je niet helpen, je hebt me wel aan het denken gezet.

Nogmaals meid heel veel sterkte en wat de toekomst ook brengt, ik hoop dat je die zonnig tegemoet kan zien.

Miep

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan