Draai om de oren.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Een tijd geleden kwamen kennissen van ons langs en toen hun zoontje van 7 niet luisterde kreeg hij een draai om zijn oren. Ik schrok hier gewoon van. Vond het zo naar om te zien.
Vandaag kwam het met iemand anders weer  ter sprake; ik  hoorde  dat  zij hun  kinderen wel eens een draai om de oren geeft als ze niet luisteren.
Wat vinden jullie hiervan?

Groeten
 
He rakker,
Ik ben heel erg tegen slaan, ook een tik om de oren vind ik absoluut niet kunnen.
Je moet het ook anders op kunnen lossen.
Ik vraag me ook altijd af, als mensen in je bijzijn een kind een slag om de oren geven, wat zullen ze dan doen, als er niemand bij is.

Mijn zoontje is nog maar 3,5 jaar, maar ik weet nu al heel zeker, dat hij niet geslagen zal worden.
groetjes Mylene
 
HOI HOI,

Ze krijgen bij mij alleen tik op hun kont of op de vingers, maar dat gebeurd zo weinig. En ook niet zo dat ze hun hand een week niet kunnen gebruiken.
En je hebt slaan en slaan. Ik vind dat je je kind best een corrigerende tik mag geven als het maar corrigerend is en niet dat je slaat om het slaan.(snap je).
Bij ons gaan ze eerst op de bank en als het echt echt echt niet te doen is een tik op de kont maar meestal is het op de bank zetten al genoeg.
Maar iedereen doet het anders.

Liefs,

Rachel
 
Ik vind een draai om de oren of een corrigerende tik ook geen oplossing. We leren ons zoontje dat hij niet mag slaan ("petsen"), dat geldt dan dus ook voor ons: goed voorbeeld doet goed volgen.
Bovendien vind ik het eigenlijk een blijk van machteloosheid: je hebt op dat moment geen overwicht op je kind. Dat voelen ze best aan: naar mijn mening win je er beslist geen respect mee van je kind, eerder angst. En het enige waar de aandacht van je kind op dat moment naar uit gaat is de MANIER WAAROP je hem benadert (met een tik/klap) en niet naar de INHOUD / wat je hem wilt bijbrengen. Je schiet gewoon je doel voorbij.

Begrijp me goed: af en toe moet ik me ook inhouden, maar wat ik doe als het echt heel erg wordt, is mezelf hard op mijn been slaan. Het geluid van die tik/klap en expressie van de beweging die ik dan maak, maakt soms wel indruk (maar net zo vaak niet). Met tot tien tellen en rustig blijven bereik ik bij mijn zoontje het meeste.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan