<p>Hoi, Ik ben op zoek naar mensen die dit ook hebben meegemaakt om misschien ervaringen te kunnen delen.</p><p>Vorige week hebben wij te horen gekregen dat mijn man en ik beide drager zijn van een autosomale recessieve genafwijking.</p><p>Vorige maand zijn wij hierdoor helaas ons kindje kwijt geraakt na 15 weken zwangerschap. De afwijkingen van ons kindje waren zo ernstig dat hij niet verenigbaar was met het leven. Verschrikkelijk nieuws. We waren kapot van verdriet en er kwam tegelijkertijd heel veel op ons af. Wil je het kindje zien, vasthouden, meenemen, achterlaten, begrafen, cremeren, aangeven etc.. een rollercoaster, zo heb ik het ervaren. </p><p>We hebben de uitslag enorm snel gekregen. Normaal duurt dit in een sitatie als bij ons ongeveer 3 maanden. Dat wij zo snel een oproep voor een afspraak kregen leek ons dus ook geen goed teken. En helaas, dat was het ook niet. Want we zijn dus beide drager van een gen die deze vreselijke aandoening veroorzaakt. </p><p>Maar dan verder.. behalve dat het allemaal nog zo vers is en we het een plekje moeten geven, willen we ook ontzettend graag opnieuw proberen zwanger te worden. Een zorgeloze zwangerschap zit er voor ons niet meer in en de blijdschap zal pas komen als we ons kindje in onze armen kunnen sluiten. Maar we zijn bang dat de drempel steeds hoger wordt hoe langer we wachten… </p><p>We hadden 2 opties gekregen. Opnieuw proberen zwanger te worden, streng in de gaten houden (afwijking is op de echo te zien na ongeveer 10 weken) en evt een vlokkentest / vruchtwaterpunctie. </p><p>Of een IVF traject in gaan.. </p><p>Wij vinden zelf beide opties best heftig. Heel veel onzekerheid en de mogelijkheid om opnieuw een kindje te verliezen, of een IVF traject van een aantal jaren, hormonen en alle behandelingen.</p><p>Nu lazen wij op internet ook over IUI en de mogelijkheid om de erfelijke aandoening van de man eruit te zeven. Heeft iemand hier ervaring mee? Dan zou ons kindje hooguit 50% kans hebben op dragerschap. En omdat er heel weinig dragers zijn van deze afwijking is de kans bijna 0 om een andere drager tegen te komen (wij hadden dus pure pech, geen familie)</p>