<p>Ik heb een prachtige dochter die onlangs twee jaar geworden is. Ze is nooit naar de opvang gegaan omdat dit voor ons fijner voelde en het ook niet nodig was. Nu zagen we meer en meer dat ze naar kindjes toe trok en ze zo geweldig vond dus we wouden voor haar toch de opvang eens proberen 2 ochtenden in de week voordat ze op 2,5 echt naar het schooltje gaat ( en misschien ook voor wat ademruimte voor onszelf omdat het pittig is 24/24 met een peuter bezig zijn ). Nu is ze echt een heel gevoelig kind die als ze ergens naar toe gaat waar ze niet wilt zijn ze ook absoluut weg wilt uit een omgeving (overprikkeld bijvoorbeeld). Laten huilen helpt niet en laten kalmeren even ook niet, want ze is helemaal in paniek. Het is niet dat ze het er om doet zeg maar. Nu gingen de eerste twee oefen momenten in de opvang redelijk. Niet huilen als we ze afzetten en flink met de kindjes spelen. Maar als ze buiten gaan spelen en alle andere kleuters en oudere kinderen zijn er ook slaagt ze in paniek en wilt ze direct naar huis en ga ik ze dus halen. Nu wou ik ze vandaag brengen en ik parkeerde nog maar bij het schooltje en ze wou met geen goud van de wereld er naar toe. Ook niet als ik mee ging of er bij bleef. Ik weet niet wat ik moet doen. Is dit een fase of zou ze hypersensitief zijn? Zou dit beteren. Ik weet niet of er ouders zijn die hier ervaring mee hebben of hebben gehad. Gelieve geen reacties zoals je moet ze laten huilen of als jij zelf als mama weg bent gaat dat over want dat is dus niet het geval. Liefs een mama met handen in het haar. </p>
Drama kinderopvang
- Onderwerp starter Gebruiker10114725
- Startdatum
Ik ga geen tips geven wat en hoe je het moet doen want jij kent je kind het beste en ik helemaal niet. Ik heb wel een andere tip, namelijk het boek; Waarvan je hoopte dat je ouders het gelezen hadden en je kinderen het blij zijn dat je het doet.
Misschien kun je daar iets uit halen wat zelf prettig voelt! Ik vond het erg verhelderend!
Misschien kun je daar iets uit halen wat zelf prettig voelt! Ik vond het erg verhelderend!
Gaat ze nu naar dezelfde opvang als waar ze naartoe gaat als ze 2.5 is? Of is dat dan weer een andere plek? Want als dat weer een andere plek is, zou ik hier direct mee stoppen. Voordat je kindje gewend is ben je weken verder en dan moet ze haar plekje waar ze net vertrouwd is geraakt weer opgeven voor een nieuwe plek. Dat geeft zoveel onrust en stress en daar snapt ze niks van.
Is het dezelfde plek, tja, dan heeft het weinig zin om dit te stoppen want over een paar maanden moet ze toch.
Ik werk zelf in de kinderopvang, al 10 jaar. En ik weet ondertussen dat dit echt normaal gedrag is voor veel kindjes. Het is gewoon overweldigend, druk en ze zijn vreemd en nieuw op deze plek! Geloof me, het komt écht goed en ze zal haar plekje vinden maar geef het 2 volle maanden de tijd. Echt 2 maanden. Geef niet op na 2 weken!!
Je zal zien dat ze over 2 maanden echt op haar plekje zit maar het kost echt 1 tot 2 maanden tijd.
En dat is toch eigenlijk ook logisch? Ze is altijd bij jullie geweest, altijd bij mama, nooit ergens zomaar 2x per week gebracht bij 14 andere kinderen. Je kindje snapt er niks van en het is overweldigend. Dat kost echt gewoon tijd.
En ja,het is super kut dat je kindje zo huilt en het zo volhoudt. Mijn jongste dochter gaat nu 2 ochtenden naar de peutergroep (en 1 dag gastouder) en bij de peutergroep ging het ook de eerste week goed en daarna niet meer. Huilen als we nog thuis zijn, ze wilt niet! Ik ben er echt nuchter in en praat blij en vrolijk en positief over de peutergroep. Altijd druk ik haar huilend in de armen van de juf. Dat is rot. Maar ik kan het ook best goed van me afzetten, want soms is het nou eenmaal zo in het leven en dat moet ze ook leren. Ze moet uiteindelijk ook 5 dagen naar school en de peutergroep is daar echt een goede voorbereiding op.
Bij de gastouder doet ze nooit moeilijk, gewoon omdat ze daar al meer gewend is (ze komt daar al vanaf dat ze 3 maanden was) dus ik weet dat ze op de peutergroep uiteindelijk ook echt wel haar plekje zal vinden. Maar het kost tijd, we zijn hier nu 6 weken onderweg en ondertussen is het krijsen bij afscheid veranderd in mopperen/bokken en huilt ze 'nog maar' 30-45 minuten en geen 2 uur meer
Dus tja, t komt goed!
Mocht je er echt geen goed gevoel over hebben, dan moet je stoppen. Maar bedenk dan goed wat je doet zodra ze 2.5 is, want verwacht niet dat het dan beter zal gaan. En met 4 jaar moet ze toch naar school en het is zó goed dat ze daarop voorbereid worden in een groep peuters, anders krijgt ze het daar nog erg moeilijk en dát is pas pittig...5 dagen je kind krijsend wegbrengen die dan al snel buiten de boot valt in een groep met 25 kleuters..
Sterkte!
Is het dezelfde plek, tja, dan heeft het weinig zin om dit te stoppen want over een paar maanden moet ze toch.
Ik werk zelf in de kinderopvang, al 10 jaar. En ik weet ondertussen dat dit echt normaal gedrag is voor veel kindjes. Het is gewoon overweldigend, druk en ze zijn vreemd en nieuw op deze plek! Geloof me, het komt écht goed en ze zal haar plekje vinden maar geef het 2 volle maanden de tijd. Echt 2 maanden. Geef niet op na 2 weken!!
Je zal zien dat ze over 2 maanden echt op haar plekje zit maar het kost echt 1 tot 2 maanden tijd.
En dat is toch eigenlijk ook logisch? Ze is altijd bij jullie geweest, altijd bij mama, nooit ergens zomaar 2x per week gebracht bij 14 andere kinderen. Je kindje snapt er niks van en het is overweldigend. Dat kost echt gewoon tijd.
En ja,het is super kut dat je kindje zo huilt en het zo volhoudt. Mijn jongste dochter gaat nu 2 ochtenden naar de peutergroep (en 1 dag gastouder) en bij de peutergroep ging het ook de eerste week goed en daarna niet meer. Huilen als we nog thuis zijn, ze wilt niet! Ik ben er echt nuchter in en praat blij en vrolijk en positief over de peutergroep. Altijd druk ik haar huilend in de armen van de juf. Dat is rot. Maar ik kan het ook best goed van me afzetten, want soms is het nou eenmaal zo in het leven en dat moet ze ook leren. Ze moet uiteindelijk ook 5 dagen naar school en de peutergroep is daar echt een goede voorbereiding op.
Bij de gastouder doet ze nooit moeilijk, gewoon omdat ze daar al meer gewend is (ze komt daar al vanaf dat ze 3 maanden was) dus ik weet dat ze op de peutergroep uiteindelijk ook echt wel haar plekje zal vinden. Maar het kost tijd, we zijn hier nu 6 weken onderweg en ondertussen is het krijsen bij afscheid veranderd in mopperen/bokken en huilt ze 'nog maar' 30-45 minuten en geen 2 uur meer
Dus tja, t komt goed!Mocht je er echt geen goed gevoel over hebben, dan moet je stoppen. Maar bedenk dan goed wat je doet zodra ze 2.5 is, want verwacht niet dat het dan beter zal gaan. En met 4 jaar moet ze toch naar school en het is zó goed dat ze daarop voorbereid worden in een groep peuters, anders krijgt ze het daar nog erg moeilijk en dát is pas pittig...5 dagen je kind krijsend wegbrengen die dan al snel buiten de boot valt in een groep met 25 kleuters..
Sterkte!