Hier een aantal ideeen over slapen bij een baby/dreumes. Misschien kunnen jullie er iets mee.
Sinds enkele maanden slaapt onze dochter (10 maanden) naast ons bed. Haar ledikant staat tegen ons bed, er is een zijkant uit, zodat ze ook naar mij toe kan kruipen. Dit werkt voor haar en ook voor ons erg goed. Geen onderbroken nachten meer en erg gezellig. Vanaf een maand of twee sliep ze 's nachts door, tot een maand of zes, toen werd ze zo'n 4 keer per nacht wakker. Je merkte dat ze behoefte had aan lichaamscontact, bij je willen zijn. Direct na haar geboorte heeft ze zes weken bij ons op de kamer geslapen, in haar eigen wieg, maar ook wel bij ons in bed als we met z'n allen in slaap vielin tijdens een nachtvoeding. Toen naar een eigen kamer, tegen mijn gevoel maar meer omdat 'normaal' is. Voor dat ons meisje bij ons kwam slapen, heb ik veel gelezen over de voordelen en ervaringen van anderen. Voor mijn gevoel klopt dit.
Ze wordt nog weleens 's nachts wakker maar kruipt dan naar mij toe of ziet/hoort ons en het is goed. Ze voelt zich op deze manier veilig. Ik geef haar ook geen borstvoeding als ze wakker wordt. Pas weer na 6 uur 's ochtends, anders went ze er snel aan, denk ik.
Als ik lees dat je een kind laat huilen doet me dat zeer. Het lijkt me zo moeilijk voor jezelf maar vooral voor je kindje. Een kind huilt volgensmij niet zomaar. Het is nog zo klein. Als je wel gaat, leer je je kind dat het op jouw kan vertrouwen en dat er iemand naar hem/haar luistert. Een kind mag best huilen, maar dan bij de verzorger op schoot.
Een kindje heeft een eigen ritme en deze wil nog al eens veranderen. Ook maakt het regelmatig sprongetjes om te ontwikkelen. Tip: 'oei ik groei' een boek over de sprongen die een baby de eerste 2 jaar maakt.