Hoi,
Ik heb thuis twee driftkikkers. Vooral mijn oudste dochter had er echt een handje van. Gelukkig heeft ze er nu nog maar zelden last van (inmiddels 5 jaar). Mijn jongste heeft het minder vaak, maar heeft meer doorzettingsvermogen en gaat dus langer door. De laatste keer duurde het een uur. De aanleiding: mevrouw wilde haar schoenen niet aan doen toen we naar buiten gingen!!!
Mijn reactie is steevast hetzelfde. Ik laat ze inderdaad op een NIET AANTREKKELIJKE plaats uitrazen, bijvoorbeeld de bijkeuken. Ik zet ze er neer met de mededeling: als je ophoudt met gillen/huilen, mag je weer naar binnen komen. Verder krijgen ze GEEN aandacht. Wel na de driftbui. Dan vertel ik nog eens rustig wat ze fout deden en moeten ze sorry zeggen, daarna krijgen ze een knuffel.
Verder gaat wat we van plan waren te doen altijd gewoon door, positief of negatief. Met hun driftbui wordt dus nooit iets bereikt. Als we van tevoren van plan waren naar de winkel te gaan, dan gaan we naar de winkel of ze daar nu zin in hebben of niet. Maar ook als we naar de efteling zouden gaan, gaan we. Een driftbui wordt nooit bestraft.
Of het echt vruchten afwerpt weet ik niet. Het is in ieder geval voor mij een duidelijke manier om er mee om te gaan. Volgens mij is het ook gewoon een kwestie van tijd tot dat het overgaat en het zit gewoon in het karakter van je kind.
Voor mij is het apart zetten van het kind ook voornamelijk bedoeld om zelf niet gek te worden van het gegil. Is niet de bedoeling dat ik ook heel boos of driftig wordt! (Soms gebeurt dat toch hoor, ben geen supernanny)
Hoop dat je er iets aan hebt.
Groetjes Ivy
(Ben nu zwanger van de derde, ben benieuwd of dat ook zo'n driftkop wordt?)
