Driftbui, night terror?

[Ann]

<p>Hallo allemaal,<br /><br />Onze dochter is net een maand 2 jaar. Vannacht (en een tijdje geleden) had zij iets raars. Toen wij naar bed gingen, rond 23.45, hoorde ik dat ze begon te huilen. Voor de zekerheid keek ik even bij haar, maar op het oog leek alles ok (ze had haar speen in etc.). Ze lag met haar ogen dicht een beetje te huilen, kreunen meer. Toen heb ik haar maar gelaten, misschien droomde ze flink. Ze ging echter steeds harder huilen, dus ben ik toch weer naar haar toe gegaan. Ze had toen haar ogen open, en toen ik vroeg of ze even bij mama wilde, zei ze ja. Ik ben met haar op een stoel gaan zitten, om haar rustig te krijgen, maar het werd alleen maar erger. Gillen, krijsen, zo overstuur dat ze bijna moest spugen, spartelen, overstrekken, duwen. Ik heb haar toen even mee naar ons bed genomen, maar het stopte niet. Op alle vragen schreeuwde ze 'neeeeee' (wil je tv kijken, wil je melk, wil je slapen, wil je knuffelen, wil je bij ons liggen, etc.), niks was goed. Op een gegeven moment vroeg ik of ze naar beneden wilde, toen antwoordde ze met ja, maar bleef overstuur. Beneden werd het niet veel beter, de lamp moest aan, maar zodra die aan was, werd ze ontzettend boos. Ze zei 'bing kijken', maar zodra ik Bing aanzette op tv, nam het volume weer toe. Tussendoor bleef ze ook huilen overigens. Uiteindelijk ben ik met haar een stukje gaan rijden in de auto, daar werd ze rustiger van, waarna ze nog even bij ons in bed Lassie kwam kijken en helemaal opklaarde. Nu is mijn vraag, herkent iemand dit, en wat is dit gedrag? We zijn er echt 2 uur zoet mee geweest, waarvan bijna een uur in dikke ellende. Ik lees online veel over night terrors, dat lijkt er op, maar het verschil is dat ze wel reageerde op bepaalde dingen. </p><p> </p>

 

[Kersencake]

Wat een nare ervaring voor jullie! Nightterrors heb ik geen ervaring mee, maar we hebben iets soortgelijks een paar keer gehad met mijn zoontje (toen ook 2) toen hij hoestbuien had. Elke keer als ik hem uit bed nam om te troosten werd hij alleen maar erger overstuur. Op een moment heb ik hem in bed laten liggen en ben ik wel bij hem gaan zitten en was het veel sneller klaar. Hij wilde volgens mij gewoon slapen, maar baalde van het hoesten. Maar door het troosten werd hij alleen maar meer wakker, waardoor hij nog meer baalde. Dat was mijn conclusie uiteindelijk. Hij kon het zelf 'oplossen' en had mijn hulp eigenlijk niet nodig. Misschien toch laten liggen volgende keer en er alleen naast gaan zitten? Ik stel nu eerst veel vragen voordat ik mn zoontje oppak. Vaak is het nu iets van dorst of wil hij een specifieke knuffel of ligt zijn dekentje fout, peuters verzinnen van alles.

 

[Gebruiker10054521]

Het is volgens mij wel een nightterror. Wij hebben het ook al een paar keer meegemaakt, onze zoon kijkt dan heel bang uit z'n ogen, echt heel naar en beangstigend. We hebben het nu gelukkig een poos niet meer gehad. Het is een teken van oververmoeidheid. Bij zulke kleintjes uit zich dit steeds weer anders en op momenten dat je het niet verwacht, maar als je goed kijkt naar slaapschema, voedingspatroon en hoe jullie dag verloopt, of de dag ervoor, dan kan je er een soort van patroon in ontdekken. Eigenlijk zijn ze in hun slaap aan het huilen en niet wakker, ook als ze hun ogen open hebben. Ze herkennen je niet omdat ze nog in hun slaap zitten. 
Wat het algemene advies is en wat bij ons werkt is niet uit de kamer gaan, want op deze manier verstoor je het slaapritueel en duurt het langer dat ze in slaap vallen. We hebben de eerste paar keer ook hetzelfde gedaan, met als gevolg dat hij een paar uur verder weer sliep, de volgende dag was hij weer oververmoeid en zo hadden we die volgende dag weer een nightterror. 

Voor ons was dit dus een signaal dat onze zoon echt baat heeft bij een strakke schema in voeding, slaap en rust. Dus goed overleggen met oppas en vragen hoe het eten en slapen ging bijvoorbeeld.