Driftbuien 3 jaar

Hee allen,

Deze maand wordt mijn peuter 3 jaar. Hij is altijd al gevoelig en een heel kort lontje in fases. Driftbuien met schreeuwen/op de grond liggen/krijsen/benen trappelen. Maar momenteel is het zo heftig.. ik word er gewoon zo verdrietig van. Als ook maar iets niet naar zijn zin gaat is hij boos. Letterlijk alles is 'nee' en hij wilt niks wat ik wil. Ik heb het gevoel dat ik voor hem op mijn tenen loop om de hele dag de goeie vrede proberen te bewaren. Hij heeft een zusje van 1 die hij ook geregeld slaat of duwt. Heb ook het idee dat hij zich soms enorm verveelt en meer uitdaging nodig heeft. Ik koop al uitdagende puzzels spelletjes en boekjes enzo voor hem. Na de zomervak start hij op de peuterspeelzaal.
Zijn taal loopt helaas wel achter maar daar maakt hij nu wel enorme sprongen mee.
Ik word vooral gewoon doodongelukkig van die driftbuien of als hij niet weet wat hij moet doen dat zeurende toontje of de hele tijd op schoot willen hangen en niks willen doen. Hij is ook vaak wel moe smiddags maar vertikt het om te gaan slapen..
Ik hoop dat iemand wat positieve moed heeft voor me of wat herkenning.. gaat dit oooooit over?!! Ik kan wel janken ervan!!!!

 
Hoe kut het antwoord ook is.. het hoort erbij. Wat ze vooral nodig hebben is grenzen. Dat zijn ze ook aan het zoeken. Kinderen van 3 hebben geen ontwikkelt geweten en hebben dus ook geen besef van jou of zijn zusjes gevoel. Kunnen ze niets aan doen. Laat het dus vooral niet voelen alsof hij het erom doet. Bij ons helpt het om hem even op de gang te zetten. Echt maar heel even om een grens te trekken en uit de situatie te halen. Bij grote driftbuien laat ik hem uitrazen en daarna troosten. Want emoties overkomen en dat is voor het kind ook niet niks. Ze kunnen daar zelf ook enorm van schrikken. 
Hoe dan ook,sterkte. Het is geen makkelijke leeftijd maar aan alles komt een eind. Ook deze periode. Ookal heb je daar nu niks aan. Xx
 
Ik heb laatst ergens het advies gelezen een peuter te laten kiezen uit diverse opties. Loop jezelf naar buiten of zal mama je dragen bijvoorbeeld. Om de focus te verleggen en nee te voorkomen. Maar misschien heb je dat allang geprobeerd.
Puzzels en spelletjes leuk, maar niet iets waar je je energie in kwijt kan. Wat denk je van een tuimelcursus? Stoeien, fietsen buitenspelen?
 
Haihai!

Ik weet dat het erbij hoort helaas. Sommige dagen zijn gewoon heftig..
We doen heel veel met hem, speeltuinen af, kinderboerderij, fietsen, wandelen. In de tuin heeft hij een zandbak, een fiets, loopauto enz. We stoeien dagelijks met hem. Ik denk dat we vooral veel geduld moet hebben tot het weer beter gaat?
 
Heel herkenbaar bij onze dochter van 2,5. Af en toe is het een periode rustiger, maar vaak is het idd op de tenen lopen om een driftbui te voorkomen. Wij ondernemen ook vanalles, maar ook onderweg of ergens anders heeft ze deze buien en ik schaam me er soms voor.
Zij kan overigens wel heel goed praten, maar het is niet dat het daardoor minder is.
Zij heeft nu ook besloten niet meer te willen slapen en dan doet ze het dus ook écht niet, met oververmoeid zijn als gevolg. Zo was ze ook 3 weken lang dag en nacht zindelijk en besloot ze daarna dat ze dat niet meer wilde. Om moedeloos van te worden. Ons eerste kindje is juist heel relaxed, maar lijdt er soms ook onder. Niet echt tips, maar herkenning dus. Ik lees graag mee.
 
Heel herkenbaar en helaas niet te voorkomen bij onze temperamentvolle lieverds ?. Mijn dochter is nu 3,5 en zij kan er in fases ook echt wat van. Soms tot wanhoop toe. Heb echt alles geprobeerd en soms werkt iets even heel goed maar eigenlijk is het voor een groot deel meegaan met de flow en tegen jezelf blijven zeggen 'het is een fase!' haha. Ik dacht trouwens dat veel peuters frustratie hadden doordat ze nog niet zo lekker uit hun woorden komen. Blijkt ook niet het geval; die van ons praat echt heeeeel goed en toch heeft ze haar buien. Het komt goed! Succes!
 
Heel herkenbaar, hier ook niet echt direct tips maar lees graag mee. Mijn peuter wordt bijna 3 en heeft ook geregeld zulke buien. Hij heeft geen broertjes of zusjes maar kreeg op de peuterspeelzaal te horen dat hij heel goed ontwikkelt en voorloopt qua spraak en dingen begrijpen maar dat hij niet goed de emotie van andere kinderen in kan schatten nog, of ze bijvoorbeeld verdriet hebben, boos zijn of blij. Dat is iets wat bij de leeftijd hoort. Lastig wel hoor. Gelukkig kan ik steeds vaker zeggen als hij boos is "gebruik je woorden" en kan hij uitleggen wat er is maar dit helpt echt niet altijd en dan is het inderdaad gillen en huilen en met dingen gooien. Hij heeft ook een fase gehad dat als ik "Nee" zei dat hij zichzelf expres pijn deed door zichzelf te slaan of zijn hoofd ergens tegen aan te stoten zodat ik hem zou troosten. Bijzondere wezens die peuters....
 
Ik herken het ook. Onze Maan is slim, taaltechnisch erg goed, sociaal, zelfstandig, grappig. Ideaal kind ... Behalve dat ze vaak niet wil slapen, opstaan, aankleden, eten, haren wassen etc etc. Ze flipt om de kleinste dingen. paar sokken die scheef zitten, of een deken die in haar beleving niet goed ligt, geeft acuut een enorme fitty.  Stuur haar naar kamer om af te koelen en als ze echt over de streep gaat door te slaan of iets te gooien ... Dan krijgt ze straf. Geen ipad, geen tv. Dat soort basic dingen. Dat accepteert ze ook erg goed.. maar gedrag blijft. Soms is gekmakend want 99% van de tijd gaat het helemaal nergens over en dan staat ze me toch te rammen tegen haar kamer deur. Ik probeer wel als ze straf krijgt goed te benoemen waarom dat is. Welk gedrag ipv 'jij bent stom... Is het gedrag stom'. Ik blijf ook 95% van de keren zelf heel rustig. En soms loop ik ff weg voordat terug ga schreeuwen, wat ook weleens gebeurd hoor. Ben ook maar mens.
Temperamentvolle fase. Net als iedere ouder wacht ik tot fase over gaat en probeer ondertussen maar beetje pedagogisch verantwoord me er doorheen te baggeren. Hahaha 
 
Terug
Bovenaan