Driftbuien

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,

Mijn zoontje van 20 maanden is regelmatig van het één op andere moment zo driftig dat hij een deur op zoekt of de stenen vloer om met zijn hoofd er tegen aan te gaan beuken. Zo hard dat zijn hele voorhoofd met blauwe plekken zit. Vaak zonder enige (benoemenswaardige) aanleiding. Wat is hierbij de juiste manier van handelen?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,
"gewone" driftbuien kun je vaak het beste negeren, even uit laten razen en het is weer over. Mijn zoontje kan inderdaad soms ook zo driftig worden dat hij zichzelf bezeert. Als hij zichzelf zo verliest, pak ik hem op en hou hem stevig tegen mij aan, sussend. Meestal wordt hij al snel rustig. Daarmee geef ik niet toe aan de reden van zijn driftbui, want daar verander ik niets aan. Ze zijn op deze leeftijd nog niet in staat goed met hun emoties om te gaan, dus als het nodig is kun je hen best een beetje assisteren.Als hij uitgeraast is dan, zegt hij meestal zelf al: "over", en gaat weer door met spelen. Het lijkt mij niet verstandig om een kind dat zo driftig is dat het zichzelf bezeert maar te laten razen. Uiteraard nooit toegeven aan de reden van drift dus.
Succes.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ze zijn inderdaad nog te klein om de dingen bij hun naam te noemen.
Hij kan zich woordelijk nog niet uiten en daarom doet hij het waarschijnlijk zo.Ik heb geen kant-en-klare oplossing,maar ik weet wel dat het meer voorkomt.
Misschien een idee om een schreeuw-minuutje in te lassen?Wie het hardste kan schreeuwen,of het langste of het hardste zingen,dansen ofzo iets?Dan is hij ook zijn energie kwijt,en het lucht ook op!(zelf ook meedoen,dan kan je ook even "ontstressen!)