Driftbuien

Mijn zoon van 3,5 heeft driftbuien dat wij al van alles hebben geprobeerd. Het is een heel lief en rustig jochi verder, maar ja af en toe driftbuien om de kleinste dingen.
Is er misschien iemand die nog een tip voor ons heeft. Wij weten het niet meer.

Een wanhopige moeder.
 
Hoi, ik weet niet hoe je er nu mee omgaat maar het lijkt mij goed dat je hem even laat uitrazen. Evt. gewoon even op de gang. Als hij weer rustig is samen met hem erover praten en hem laten vertellen wat er aan de hand was. Waarom werd hij zo boos? Vaak is een driftbui toch een uiting van dat hij even niet weet hoe hij met een teleurstelling om moet gaan. Ook al is het een teleurstelling van niets in onze ogen. kan voor een kind iets heel groots zijn.
Laat weten dat je niet boos bent als hij driftig wordt. dat je het probeert te begrijpen maar dat je het fijner vindt als hij probeert te vertellen wat hem dwars zit. Als hij dat dan doet geef hem een compliment en dat je het fijn vindt dat je weet wat er is/was.
Succes hoor!
Lianne
 
ik heb hier in huis ook zo'n driftig mannetje. gelukkig is hij nu wat ouder en kan er zelf mee overweg, neemt nu zelf een time-out. toen hij zo klein was ging ik met hem naar de gang en vertelde waarom hij hier moest. ook ik kwam zo zelf tot rust en als je eigen temperatuur niet zo hoog meer is kan je er beter tegen. liet hem daar uitrazen,deed dit met de kookwekker erbij 5 minuten was genoeg om tot rust te komen. als hij de wekker hoorde kwam hij rustig naar de deur en vroeg of hij weer mocht spelen . op dat moment sprak ik niet meer over.pas bij het eten/of naar bed gaan ons praatmoment zeg maar kwam ik er nog eens rustig op terug. vaak wist hij niet eens meer waarom hij zo boos was geweest. dan liet ik het maar rusten. vaak bleek het omdat hij zijn zin niet kreeg.een klein verhaaltje over wat er gebeurt als iederen zijn zin wil hebben was voldoende informatie voor hem. inmiddels is hij bijna 10 destijd 3-3 1/2 en kan er nu goed mee overweg.
 
Heel leuk die driftbuien , die van mij kan er ook wat van , en vooral als ze haar zin niet krijgt.

Het prettigst is nog als je in een drukke supermarkt staat met een overvolle winkelwagen , en je dochterlief het opeens op een krijsen zet omdat ze iets wil hebben maar niet krijgt , en daardoor midden in het gangpad gaat liggen.

Ik vraag 2 x of ze mee gaat , doet ze dat niet laat ik haar daar gewoon liggen , en ga ik om een hoekje staan , zodat ik haar nog wel kan zien , na 2 tellen staat ze bij me .

Maar ik ben ook weleens met een gillend kind onder mijn arm de overvolle winkelwagen nog tussen de schappen laten staan de winkel uit gevlucht en naar huis gegaan.

Soms heb je ook even je kookpunt bereikt , en duurt het laten uitrazen soms iets wat te lang.

Het is en blijft de peuterpeubertijd , erg grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr soms haha

 
Terug
Bovenaan