Driftbuitjes!

[Bloempje27]

Mijn dochter is nu 16 maanden. Ze is een schat van een kind, behalve als ze haar zin niet krijgt of als ze iets niet voor elkaar krijgt tijdens het spelen, Dan zet ze het op een huilen en gooit met alles wat in haar buurt ligt. Zelfs als ik haar voedt probeer ze de lepel te pakken te krijgen of pak haar bordje en smijt die op de grond. Het is erger als ze niet fit is of moe is.
Het is een duidelijk vragen om grenzen. Ik heb haar vanmorgen heel duidelijk nog 1 waarschuwing gegeven en daarna gezegd dat ze dan naar de gang moest met stoel en al. Vervolgens deed ze het dus weer!! Ik haad zonder pardon in de gang gezet. Ze deed haar heel zielig. Na 1 minuut weer opgehaald en daarna heeft ze het niet meer gedaan.

Wie herkent dit en wat doe je er aan! Mag ik haar al 1 minuut op de gang zetten of zijn er ander manieren om haar te leren dat ze gewoon moet luisteren.

xx

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dit is gewoon een fase waarbij je op je tanden moet bijten tot het voorbij is. Straffen heeft nog geen zin, dat snappen ze met deze leeftijd echt nog niet. Soms lijkt het wel alsof ze het snappen, maar na een half uur zijn ze het weer vergeten hoor!

Je moet natuurlijk niet zomaar alles toestaan, maar laat ze wel ontdekken. Gooien met eten is ook ontdekken hoe zwaartekracht werkt. Dat een boterham anders valt dan een doperwt.... Je kan er wel van uit gaan dat ze zichzelf ook ontzettend in de weg zit, ze doet het niet om jou te jennen.

Mijn dochter is nu 19 maanden en het begint langzaam minder te worden. In plaats van de hele dag driftig zijn is het nu precies zoals jij schrijft als ze moe of ziekig is.

Dingen die ik alleen echt nooit heb toegestaan is het slaan van haar kleine zusje, gevaarlijke dingen zoals zelf een mes vasthouden of lopen met bestek... Maar verder heb ik haar haar gang laten gaan en dan viel het ook redelijk mee met de driftbuien.

Als ze dan toch echt iets deed wat niet door de beugel kon zette ik haar ook wel is in de gang maar de volgende dag deed ze het zo weer. Het beste werkte hier nog wel om door mn knieen te gaan zodat ik haar in haar ogen kon aankijken en dan zeggen dat iets niet mocht en heel kort waarom niet. (uitgebreid uitleggen heeft geen zin, dat snappen ze pas zo rond de derde verjaardag)

Nou goed. Het is een heel verhaal geworden, hihihih... ik hoop dat je er wat aan hebt!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik zet m'n dochter wel gewoon op de gang hoor als ze niet luistert. Gelukkig komt dat niet zo vaak voor. En het helpt prima.
Kinderen proberen het gewoon weer opnieuw om te kijken of je dan nog steeds hetzelfde reageert. Ze moeten de grenzen nog leren natuurlijk.

Als ze tijdens het eten vervelend is (achterstevoren in de stoel zitten, staan in d'r stoel enzo), zet ik haar stoel even achterstevoren en gewoon negeren. Dan is het meestal zo over.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

haha ja Thijmen begint er ook al mee,
alleen schreeuwt hij ( hij hoort tenslotte zelf niet HOE hard hij schreeuwt) de hele tent bij elkaar.
en als wij dan met een boos gezicht de gebaren maken dat het niet mag dan stopt ie met schreeuwen!
maar alleen maar om dan lachend je wijzende vinger vast te pakken en te giechelen....
erg moeilijk om dan strak te blijven kijken maar ik denk dat het voor ieder kind anders is.
het een werkt beter dan het ander denk ik, want Thijmen in de gang is voor hem een mega straf.
hij hoort ons niet en denkt dus dat we hem verlaten hebben waardoor hij helemaal over zijn toeren gaat en niet meer rustig te krijgen is..

ik denk dat ik alleen maar kan zeggen...
succes allemaal (wij arme moeders! hihi)

liefs