Driftig en hysterisch

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dames,
HELP!
Ik weet niet in welke fase mijn bijna 3-jarige zoontje nu weer is beland, maar ik weet het even niet meer! De laatste tijd kan ie zichzelf helemaal overstuur maken als we boos op hem zijn. Normaal doen we 1x waarschuwen en dan op een stoeltje op de gang. Daarna sorry laten zeggen, benoemen wat ie heeft gedaan, kus en knuffel en klaar. Dat gaat meestal best aardig.
De laatste tijd krijg ik hem niet meer op het stoeltje, gooit ie zich op de grond, gaat hysterisch liggen gillen en huilen en raakt helemaal overstuur. Hem zo laten is moeilijk, want vandaag heb ik het 5 min. volgehouden, maar het lijkt of ie er dan niet meer uit komt. Dan neem ik hem maar op schoot om het te kalmeren en dat lukte vandaag niet eens!!!! Hij heeft wel een half uur gejankt en gegild en ik wist het echt niet meer. Blijf dan maar eens kalm zelf......
Ik ben rustig gebleven, ben boos geweest, heb ook geschreeuwd (ben ook maar een mens.....), hem genegeerd....niets hielp. Uiteindelijk heb ik hem op bed gelegd, maar daar vroeg hij ook zelf om. Ik heb nu het idee dat ie toch z'n zin heeft gekregen, omdat ie op een bep. moment alleen nog maar z'n knuffel en z'n speen wilde en dat kreeg ie nou in bed.
Wie weet raad????
Patricia
 
hallo patricia,

wat kan dat vermoeiend zijn he, zo'n dwarse peuter.
mischien een tip om zulke kleintjes gewoon in de gang te zetten want dan is de strijd minder als ze telkens van het krukje afkomen. bij ons gaat de oudste in de gang en de deur gaat dicht !! dus dan blijft ze daar maar even zitten.

sterkte liefs kim
 
Hallo Patricia,

Ik zit zelf ook met mijn handen in het haar. Mijn dochtertje is nu 3 jaar en wordt om de kleinste gekke dingen kwaad en histerisch. Zij heeft iets in haar hoofd en dat moet en zal gebeuren. Dit ontaard in driftbuien van soms wel een uur. Ze schreeuwt, spuugt slaat en bijt dan. In de gang zetten lukt niet, ze bijt zich vast in mijn been. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen en ben geneigd boos terug te doen. Misschien krijgen we wel tips van een ervaren moeder. Mijn dochtertje doet dit de laatste tijd trouwens ook in de winkel bijvoorbeeld. HELP. Wat kun je doen om zo'n bui te doorbreken.
 
Hallo dames,

Ik ben ook in het bezit van een kleine "draak", mijn zoontje Robin van 2 jaar en 1 mnd.
Ik werd ook gek van zijn driftbuien en zijn gemep.
In het begin heb ik geprobeerd om hem een tik terug te geven, maar daar maakte hij alleen maar een spelletje van en ik had niet de intensie om de tik te laten overgaan in echt slaan.
Ik waarschuw hem als hij echt iets doet wat niet kan, gooien/slaan/bijten etc. en na 1 waarschuwing gaat hij naar zijn bed.
Een krukje zou niet gewerkt hebben en onze gang heeft geen deur, dus ook die optie had geen zin.
Ik haal zijn knuffel en zijn speen uit zijn bed en laat hem daar even nadenken en afkoelen.
Hij roept na een paar minuten vanzelf mama. en dan krijg ik een kusje van hem om het weer goed te maken.
Dit werkt bij mij heel goed, de laatste maand is hij al niet meer voor straf naar bed geweest.

En de driftbuien....
Die heeft hij nog steeds.
Ik heb al van alles geprobeerd om hem daaruit te krijgen, knuffelen, boos worden, negeren en niets helpt.
Ik laat hem maar gewoon uitrazen en ga zelf door met waar ik mee bezig ben.
Begrijp me niet verkeerd, ik schaam me de oren van m'n hoofd als hij zo'n bui heeft in de supermarkt, maar ik weet uit ervaring dat ik er niets aan kan veranderen.
Dus ook in de supermarkt laat ik hem razen, pak m'n boodschappen en noem Robin "mijn zonnestraaltje"
Mensen die je dan zo afkeurend ziet kijken, vraag ik mierzoet... Hebben?????
Meestal kijken ze snel weg en lopen een ander pad in hihihi.
Zo blijf ik tenminste het kalmst en kan ik goed met zijn buien omgaan.

Na een tijdje slaat zijn frustratie om in groot verdriet en dan kan ik hem troosten.
Ik denk dat zijn buien ook gewoon een onderdeel zijn van zijn ontwikkeling.
Hij maakt zoveel mee op een dag en wil zo veel doen.
Wij kunnen onze frustraties nog van ons afpraten, maar m'n kleintje nog niet, ik denk dan maar  (en dat is puur mijn eigen mening hoor) dat dat zijn manier is om met zijn probleempjes om te gaan.


Ik ben geen ervaren moeder, maar heb wel ervaring voor 10 met mijn eigen kind.
Dit werkt bij ons het beste, maar misschien hebben jullie er ook iets aan.

Heel veel succes met jullie "draakjes" en dat bedoel ik op de meest liefdevolle manier mogelijk.

Groetjes, Marina
 
Ik ga er maar vanuit dat dit een beruchte fase is. Ik probeer het nu zo veel mogelijk te negeren. Daar wordt ie ook erg boos om, maar op een gegeven moment lijkt z'n bui dan toch af te zwakken. Dan valt er weer met hem te communiceren.
Volhouden dames!
En bedankt voor de tips; ook het feit dat ik niet de enige moeder ben die er soms moeite mee heeft, geeft de burger weer moed.
Groetjes, Patricia
 
Och, wat klinkt dit allemaal bekend zeg. Ik zeg altijd als ik EHBO bij opvoeden kijk, he, dat zou onze kleine kunnen zijn. Onze buren hebben er ook zo eentje. Ze zeggen dat "leeuwtjes" (sterrenbeeld) altijd dit soort karaktertrekken hebben. Nou, ik heb hier volgens mij al 2 leeuwtjes gezien, dus dat kan wel kloppen. Ons zoontje probeert ook altijd zijn zin te krijgen. Als dat niet lukt, dan wordt ie o zo boos. Hij begint dan te tieren en te huilen te schreeuwen enz. Laatst deed hij zich pijn aan iets. Hij mepte vervolgens op dat voorwerp. Ik wist niet wat ik zag. Ik denk zelf dat een of andere manier van uiting is. Hij praat nog niet zo heel goed, en kan dus zichzelf nog niet zo goed uiten en zijn kwaadheid duidelijk maken. Hij heeft ook een tijdje gebeten. Wij hebben toen een keer teruggebeten. Misschien geen goed idee, maar hij doet sindsdien niet meer. Ik heb gelukkig nog geen driftbuien in de supermarkte meegemaakt, maar mocht het me overkomen, dan laat ik hem gewoon liggen en ga verder met mijn boodschappen. Dat heb ik me heilig voor genomen. THuis zet ik hem in de gang totdat hij stopt met huilen. Meestal is dat 'n minuut of 2, 3. Niet langer want dan raken ze helemaal overstuur. Bij EHBO zeggen ze voor ieder jaar 1minuut op de gang. Meestal komt hij dan naar me toe, geeft me een knuffel en dan is het weer goed. Ik merk wel dat ik heeeel consequent moet zijn. Nee, is nee en blijft nee. Bijv van tafel aflopen mag bij ons absoluut niet. Doet hij dat toch, gaat hij de hoek in. Komt hij daarna weer binnen, en loopt hij dan weer van tafel, gaat hij weer de hoek in net zolang totdat hij blijft zitten. Hij weet zo dat het geen zin heeft om dan toch weer op te staan. Hij moet weten wie de baas is.

Vind het fijn dat ik weet dat er andere mensen zijn die net zo als ik een klein monstertje hebben zo af en toe.Maar och, wat hou ik toch veel van hem.

Groetjes,
mama van lieve2
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan