Driftig

[Anoniem]

Hoi,

Kunnen jullie kindjes soms ook driftig zijn??

Jesse is dat af en toe, als bijv iets niet lukt met blokjes bouwen of hij kan niet zelf op het hobbelpaardje komen.
Driftig wordt hij ook wel als hij zijn zin niet krijgt. Maar dat gedrag negeer ik dan.

Als iets hem niet lukt probeer ik hem te helpen en zeg ik dat hij niet zo boos moet doen, niet dat hij dat snapt maar hopelijk wordt hij er dan rustiger van.

Herkennen jullie dit en wat doen jullie er mee??

Groetjes Linda

 

[Anoniem]

Hoi Linda,
ja zeker dat ik dit gedrag herken.
Mijn dochter kan ook echt driftig worden als haar iets niet lukt (precies om de dingen die jij ook aangaf). Dan probeer ik haar soms te helpen, ligt een beetje aan de situatie (is het gevaarlijk of niet) en anders laat ik het haar eerst zelf proberen.

Ze kan ook heel driftig worden als ze haar zin niet krijgt maar dan probeer ik haar ook te negeren, hoewel dat soms moeilijk is.

Groetjes van Sonja

 

[Anoniem]

hahaha ja heel herkenbaar.
Ook Sarah kan om de dingen die jullie al beschreven hebben heel driftig worden.
Ik laat haar vaak eerst even zelf proberen als het haar bijvoorbeeld niet lukt op haar auto te klimmen en help haar daarna natuurlijk wel.
Maar ze kan ook heel driftig reageren als we haar bijvoorbeeld in haar kinderstoel zetten voor het avondeten terwijl ze liever verder had willen spelen. Dan negeren we haar voor zover dat gaat en laten haar het even zelf uitzoeken.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat best wel eens moeilijk vind. Ook als ze bijvoorbeeld zit te klooien met haar eten kan ze kwaad worden als het niet lukt het op haar lepel naar binnen te werken. Ze wil het echt zelf doen en helpen wordt ze nog bozer om hihi. Maar dan vind ik het zeker moeilijk. Ik ben geneigd de lepel te pakken en haar te voeren: dat gaat stukken sneller, maar dat doe ik dus niet...

Maar lastig hoor die driftbuien, ben benieuwd naar jullie reacties.

Groetjes,
Tamar