<p>Hoi mama's</p><p>Ik voel me vandaag echt even een hele slechte moeder en moet het even van me afschrijven. Ik heb een zoontje van 2,5 en de laatste tijd is echt alles nee. En steeds erbij gillen, heel vermoeiend. Alles is een gevecht de laatste tijd, aankleden, luier verschonen, naar de winkel... soms echt met slaan en schoppen erbij. Ik word er echt moedeloos van en ga erg aan mezelf twijfelen. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat het niet mag, hem op de gang gezet en geprobeerd te negeren maar ik weet niet wat het beste is. Zijn er meer mama's die dit herkennen? Groetjes </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Driftige peuter
- Onderwerp starter Monique Visser
- Startdatum
Heftig he?! Ons zoontje is 2 jaar en 3 maanden en met momenten ook flink opstandig. Wat hier helpt:
- fysiek afmatten (dus lange wandelingen in het bos, naar de kinderboerderij enz.), buiten gedraagt hij zich vaak beter dan thuis
- zorgen voor echt leuk speelgoed (niet teveel keuze geven!), stickers plakken en kleien is hier helemaal te gek. Duplo en zijn houten boerderij met trekkers is ook altijd leuk
- alles een reden geven, bijv: we gaan naar buiten, dus we doen je schoenen aan, zonder schoenen kan je niet naar buiten, dan stap je straks in de poep en dan stinken je tenen naar poep (gegarandeerd lachen en zonder problemen schoenen aan). De reden kan zo gek niet bedacht worden en als je het in zijn voordeel laat klinken dan werkt hij vaak zonder problemen mee.
- als hij echt stout is, pakken we hetgene waarmee hij stout doet af en dat leggen we in het zicht op het schuurdak of op een hoge kast binnen, dat vindt hij op dit moment de vervelendste straf.
- kinderen zijn spiegels, dus als je zelf merkt dat je een rotdag hebt en je kind is ook extra vervelend, zoek dan even iets waardoor je zelf ook weer wat gezelliger wordt, neem een bak thee in de zon, ga douchen, zet vrolijke muziek op om te gaan dansen of ga samen een eind wandelen door het bos/strand. Je kind wil dan gewoon aandacht en negatieve aandacht is ook aandacht, dus aan jou om het dan om te buigen
- fysiek afmatten (dus lange wandelingen in het bos, naar de kinderboerderij enz.), buiten gedraagt hij zich vaak beter dan thuis
- zorgen voor echt leuk speelgoed (niet teveel keuze geven!), stickers plakken en kleien is hier helemaal te gek. Duplo en zijn houten boerderij met trekkers is ook altijd leuk
- alles een reden geven, bijv: we gaan naar buiten, dus we doen je schoenen aan, zonder schoenen kan je niet naar buiten, dan stap je straks in de poep en dan stinken je tenen naar poep (gegarandeerd lachen en zonder problemen schoenen aan). De reden kan zo gek niet bedacht worden en als je het in zijn voordeel laat klinken dan werkt hij vaak zonder problemen mee.
- als hij echt stout is, pakken we hetgene waarmee hij stout doet af en dat leggen we in het zicht op het schuurdak of op een hoge kast binnen, dat vindt hij op dit moment de vervelendste straf.
- kinderen zijn spiegels, dus als je zelf merkt dat je een rotdag hebt en je kind is ook extra vervelend, zoek dan even iets waardoor je zelf ook weer wat gezelliger wordt, neem een bak thee in de zon, ga douchen, zet vrolijke muziek op om te gaan dansen of ga samen een eind wandelen door het bos/strand. Je kind wil dan gewoon aandacht en negatieve aandacht is ook aandacht, dus aan jou om het dan om te buigen
Ja heel herkenbaar!
Ik leer er enorm van om tot 10 te tellen (daarna nog 10x). Hier idem: veel ruimte om de energie kwijt te kunnen, redenen geven voor waarom we dingen doen, niet teveel straffen (wel grenzen aan blijven geven) alleen als het echt moet (als hij de hond of zijn baby zusje pijn doet). Als hij mij wil slaan of schoppen wend ik dat af. Geef hem gewoon de kans niet. Probeer dat gedrag te negeren, en als er wel ruimte voor is ga ik er het gesprek over aan.
Die van ons kijkt graag bing en dan vraag ik of hij bing ooit iemand ziet slaan of schoppen. Ik leg uit dat niemand daarvan houdt omdat het pijn doet en dat we (papa, mama, oma, bing, etc) daarom niet slaan en schoppen.
Het is niet dat het dan stopt maar dat verwacht ik ook niet. Het is een peuter en hoe lastig ik het ook vind, ik probeer maar te denken dat hij doet wat hij als peuter hoort te doen en dat hij daar vanzelf weer mee ophoudt.
Ik leer er enorm van om tot 10 te tellen (daarna nog 10x). Hier idem: veel ruimte om de energie kwijt te kunnen, redenen geven voor waarom we dingen doen, niet teveel straffen (wel grenzen aan blijven geven) alleen als het echt moet (als hij de hond of zijn baby zusje pijn doet). Als hij mij wil slaan of schoppen wend ik dat af. Geef hem gewoon de kans niet. Probeer dat gedrag te negeren, en als er wel ruimte voor is ga ik er het gesprek over aan.
Die van ons kijkt graag bing en dan vraag ik of hij bing ooit iemand ziet slaan of schoppen. Ik leg uit dat niemand daarvan houdt omdat het pijn doet en dat we (papa, mama, oma, bing, etc) daarom niet slaan en schoppen.
Het is niet dat het dan stopt maar dat verwacht ik ook niet. Het is een peuter en hoe lastig ik het ook vind, ik probeer maar te denken dat hij doet wat hij als peuter hoort te doen en dat hij daar vanzelf weer mee ophoudt.
Hier een bijna 3 ondertussen, maar ook al enige tijd overal over in protest en echt boos worden als ik doorzet.
Hier werkt het volgende redelijk, maar zal vast ook geen wonder middel zijn. Maar ze doet het erg goed op keuzes. Als ik zeg dat we boodschappen gaan doen, wil ze niet, wordt ze boos etc. Dus ik zeg nu bijvoorbeeld: wil je met je loopfiets of de wagen boodschappen doen? Dan kiest ze gewoon wat ze wil en werkt ze ook beter mee.
Verder probeer ik vaak ook al de schoenen enzo aan te doen, zonder te zeggen waarvoor. Zijn die in ieder geval alvast aan.
Betreft schone luier, daar maak ik of een spelletje van, of ik trek gewoon de luier van der kont en zeg: dan loop je maar in je blote kont, kan je gelijk naar het potje. Dat wil ze niet, dus komt ze toch schone luier aandoen. Of ze mag kiezen welke luier, die met de krokodil of de panda
Hier werkt het volgende redelijk, maar zal vast ook geen wonder middel zijn. Maar ze doet het erg goed op keuzes. Als ik zeg dat we boodschappen gaan doen, wil ze niet, wordt ze boos etc. Dus ik zeg nu bijvoorbeeld: wil je met je loopfiets of de wagen boodschappen doen? Dan kiest ze gewoon wat ze wil en werkt ze ook beter mee.
Verder probeer ik vaak ook al de schoenen enzo aan te doen, zonder te zeggen waarvoor. Zijn die in ieder geval alvast aan.
Betreft schone luier, daar maak ik of een spelletje van, of ik trek gewoon de luier van der kont en zeg: dan loop je maar in je blote kont, kan je gelijk naar het potje. Dat wil ze niet, dus komt ze toch schone luier aandoen. Of ze mag kiezen welke luier, die met de krokodil of de panda
Bedankt voor jullie reacties! Toch wel herkenbare situaties dus.
Gelukkig is mijn een zoontje wel een buiten jongetje dus hij vindt het heerlijk om in de tuin te spelen of te wandelen.
Dat van die keuzes geven vind ik ook een goede tip. De ene dag is het natuurlijk erger dan de andere dag en ik probeer me maar voor te houden dat het een fase is haha
Gelukkig is mijn een zoontje wel een buiten jongetje dus hij vindt het heerlijk om in de tuin te spelen of te wandelen.
Dat van die keuzes geven vind ik ook een goede tip. De ene dag is het natuurlijk erger dan de andere dag en ik probeer me maar voor te houden dat het een fase is haha