Hey meiden,
terwijl de meesten nu dromen over hun kindjes en aankomende bevalling had ik vannacht een hele nare droom, die heel echt leek, over mijn moeder...
Zoals jullie waarschijnlijk wel weten heeft mijn moeder afgelopen jaar kanker gehad en is zij nu, wonder boven wonder, kanker vrij...
Voordat er bij haar kanker werd geconstateerd had ik een droom over haar. In mijn droom was mijn moeder overleden en het rare was dat ik dit niet als iets negatiefs ervaarde; het was eerder een positief gevoel (misschien omdat het beter voor haar was; geen pijn meer???). In mijn droom kwam mijn moeder mij als geest opzoeken...
Deze droom heb ik op verschillende manieren uitgelegd: in het begin zo van; ze overlijd na een lang ziektebed en de dood is te verkiezen boven die pijn, daarom was het een positief gevoel. Toen zij beter bleek te worden heb ik het uitgelegd als dat ze heel erg veranderd is door haar ziekte; vandaar de dood; een overgang van het ene leven naar het andere. Dat zij mij als 'geest' kwam opzoeken heb ik uitgelegd als een veranderd beeld van haar...
Nu de droom die ik vannacht had: Ik droomde (heel reeel, alsof het echt was) dat ze thuiskwam na een bezoek aan het ziekenhuis, helemaal van slag, een sigaret opstak en huilend zei: "Het is over, ze kunnen er niets meer aan doen...".
Het was een hele korte droom; heel reeel en het vertegenwoordigd een van mijn ergste nachtmerries: dat zij na haar ontzettend moeilijke strijd om beter te worden, waar ze nog steeds mee bezig is, uiteindelijk toch nog door deze vrezelijke ziekte overwonnen wordt...
Ik was na de droom helemaal van slag, kon niet meer slapen. Ik zou het zoooo erg vinden als dit waarheid wordt; ben er zo bang voor... Toen ze vorig jaar zo ziek was kon ik het nog wel aan; had al afscheid van haar genomen, maar om haar nu nog na deze strijd te moeten verliezen zou ik niet aankunnen...
Om zoveel te doorstaan en dan een paar waardevolle jaren door te mogen leven; dat kan ik accepteren, maar als het allemaal voor niets is geweest; als ze enkel een of twee, mensonwaardige en pijnlijke jaren heeft gewonnen... Nee, dat is al die pijn en verdriet niet waard geweest; dan had ze beter meteen kunnen gaan....
Zo, moest het ff kwijt.....
Gelukkig heb ik jullie en deze site daarvoor....
Liefs Nika
terwijl de meesten nu dromen over hun kindjes en aankomende bevalling had ik vannacht een hele nare droom, die heel echt leek, over mijn moeder...
Zoals jullie waarschijnlijk wel weten heeft mijn moeder afgelopen jaar kanker gehad en is zij nu, wonder boven wonder, kanker vrij...
Voordat er bij haar kanker werd geconstateerd had ik een droom over haar. In mijn droom was mijn moeder overleden en het rare was dat ik dit niet als iets negatiefs ervaarde; het was eerder een positief gevoel (misschien omdat het beter voor haar was; geen pijn meer???). In mijn droom kwam mijn moeder mij als geest opzoeken...
Deze droom heb ik op verschillende manieren uitgelegd: in het begin zo van; ze overlijd na een lang ziektebed en de dood is te verkiezen boven die pijn, daarom was het een positief gevoel. Toen zij beter bleek te worden heb ik het uitgelegd als dat ze heel erg veranderd is door haar ziekte; vandaar de dood; een overgang van het ene leven naar het andere. Dat zij mij als 'geest' kwam opzoeken heb ik uitgelegd als een veranderd beeld van haar...
Nu de droom die ik vannacht had: Ik droomde (heel reeel, alsof het echt was) dat ze thuiskwam na een bezoek aan het ziekenhuis, helemaal van slag, een sigaret opstak en huilend zei: "Het is over, ze kunnen er niets meer aan doen...".
Het was een hele korte droom; heel reeel en het vertegenwoordigd een van mijn ergste nachtmerries: dat zij na haar ontzettend moeilijke strijd om beter te worden, waar ze nog steeds mee bezig is, uiteindelijk toch nog door deze vrezelijke ziekte overwonnen wordt...
Ik was na de droom helemaal van slag, kon niet meer slapen. Ik zou het zoooo erg vinden als dit waarheid wordt; ben er zo bang voor... Toen ze vorig jaar zo ziek was kon ik het nog wel aan; had al afscheid van haar genomen, maar om haar nu nog na deze strijd te moeten verliezen zou ik niet aankunnen...
Om zoveel te doorstaan en dan een paar waardevolle jaren door te mogen leven; dat kan ik accepteren, maar als het allemaal voor niets is geweest; als ze enkel een of twee, mensonwaardige en pijnlijke jaren heeft gewonnen... Nee, dat is al die pijn en verdriet niet waard geweest; dan had ze beter meteen kunnen gaan....
Zo, moest het ff kwijt.....
Gelukkig heb ik jullie en deze site daarvoor....
Liefs Nika