Hoi dames,
deze week heb ik te horen gekregen dat ik een mk gekregen heb. Nu heb ik vannacht gedroomd dat er een engeltje boven mij zweefde, die vroeg; ga mee........Ik wilde niet mee en probeerde me in alle macht los te rukken. Toen werd ik even wakker en had kramp in beide armen.
Ikzelf heb het gevoel dat dit met afscheid te maken heeft. Afscheid van hetgeen dat er niet heeft mogen zijn. Terwijl ik vanmiddag op straat liep, stroomden ineens de tranen over mijn wangen. Het was wel heel pril, 6 weken om precies te zijn. Maar ik had me er zo op verheugd en was zo intens gelukkig. Ik had me er al aan gehecht schijnbaar.
Ook toen ik vanmiddag buiten was, brandde het licht van een lantaarnpaal, terwijl het al daglicht was. Daarna ging die uit. Ik weet zeker dat ik het me niet heb verbeeld. Vervolgens kwamen de tranen weer. Van ellende heb ik thuis overgegeven.
Wie herkent dit ook? Ik begrijp mezelf niet, had niet gedacht dat het zo een grote impact op me zou hebben.
Sorry voor mijn geklaag, ik lees ook dat er andere mensen zijn bij wie het nog veel later gebeurt of bevallen van een overleden kind. Dat lijkt me nog erger. Maar toch, dit is nou eenmaal mijn gevoel.
Ik moest het even kwijt.
Liefs,
verdrietige ik.
deze week heb ik te horen gekregen dat ik een mk gekregen heb. Nu heb ik vannacht gedroomd dat er een engeltje boven mij zweefde, die vroeg; ga mee........Ik wilde niet mee en probeerde me in alle macht los te rukken. Toen werd ik even wakker en had kramp in beide armen.
Ikzelf heb het gevoel dat dit met afscheid te maken heeft. Afscheid van hetgeen dat er niet heeft mogen zijn. Terwijl ik vanmiddag op straat liep, stroomden ineens de tranen over mijn wangen. Het was wel heel pril, 6 weken om precies te zijn. Maar ik had me er zo op verheugd en was zo intens gelukkig. Ik had me er al aan gehecht schijnbaar.
Ook toen ik vanmiddag buiten was, brandde het licht van een lantaarnpaal, terwijl het al daglicht was. Daarna ging die uit. Ik weet zeker dat ik het me niet heb verbeeld. Vervolgens kwamen de tranen weer. Van ellende heb ik thuis overgegeven.
Wie herkent dit ook? Ik begrijp mezelf niet, had niet gedacht dat het zo een grote impact op me zou hebben.
Sorry voor mijn geklaag, ik lees ook dat er andere mensen zijn bij wie het nog veel later gebeurt of bevallen van een overleden kind. Dat lijkt me nog erger. Maar toch, dit is nou eenmaal mijn gevoel.
Ik moest het even kwijt.
Liefs,
verdrietige ik.