hallo wie herkent dit? Mijn zoon van 8 zit sinds het neiuwe schooljaar nu in groep 5. Dus hij moet er tegen aan zeggen ze wel eens. Nu merk ik dat als hij thuis komt zoooooooooo ontzettend druk is,en zelfs zo druk dat zijn zusje van 4 er erg hyper van wordt. ik heb het idee dat hij op school zijn ei niet kwijt ken en daar door zo druk thuis komt en is. Ik vraag hem constant of hij rustig wil doen maar niets helpt. Verder is heel lief geen problemen en hij gaat op tijd slapen (8 uur). Wie herkent dit. Groetjes sandra
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
druk druk
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi Sandra,
Ik heb ook een zoontje van 8 jaar die sinds het nieuwe schooljaar in groep 5 zit.
Wij hebben vanaf dat hij naar de kleuterschool ging hier problemen mee!!
Alsof hij zich daar zo inhoud en zodra de deur opengaat om naar huis te gaan is het net een losgelaten puppy,(zo vergelijk ik het).En dan komt hij thuis en dan moet zijn zusje (ook 4 jaar) het verduren met zijn pesterijen.Ik heb dit probleem al eens voorgelegt aan zijn lerares die hij vorig jaar had.Ik heb toen gevraagt hem wat meer te prikkelen tijdens de school uren zodat hij dus idd zijn ei kwijt kon.Ik weet niet hoe jouw zoon zich gedraagt op school?Die van ons wordt altijd vergeleken met een engeltje om in de klas te hebben,hij is zo stil daar en kijkt dan echt de kat uit de boom om het zomaar even te noemen,hij wordt uiteindelijk in de klas wel ietsjes losser maar niet genoeg en tegen de tijd dat hij echt loskomt in de klas is hij intussen 2 jaar verder en gaat dan weer door naar een nieuwe leerkracht/lerares,en dan begint het weer opnieuw.
En dan is hij thuis soms gewoon niet rustig te krijgen,hoe vaak ik hier moet zeggen nu doe eens wat rustiger en laat je zusje met rust.vaak helpt het gewoon niet.Ik hoop ook dat het dit schooljaar anders zal gaan.En thuis is hij echt niet zo,zoals hij op school dus beschreven wordt,vaak zeg ik weleens kom na school maar eens om het hoekje kijken dan zie je de echte Justin.Maar goed ik hoop dat hier wat mee kunt ik wens je alvast heel sterkte en succes voor het komende schooljaar!!
Groetjes Ritschella
Ik heb ook een zoontje van 8 jaar die sinds het nieuwe schooljaar in groep 5 zit.
Wij hebben vanaf dat hij naar de kleuterschool ging hier problemen mee!!
Alsof hij zich daar zo inhoud en zodra de deur opengaat om naar huis te gaan is het net een losgelaten puppy,(zo vergelijk ik het).En dan komt hij thuis en dan moet zijn zusje (ook 4 jaar) het verduren met zijn pesterijen.Ik heb dit probleem al eens voorgelegt aan zijn lerares die hij vorig jaar had.Ik heb toen gevraagt hem wat meer te prikkelen tijdens de school uren zodat hij dus idd zijn ei kwijt kon.Ik weet niet hoe jouw zoon zich gedraagt op school?Die van ons wordt altijd vergeleken met een engeltje om in de klas te hebben,hij is zo stil daar en kijkt dan echt de kat uit de boom om het zomaar even te noemen,hij wordt uiteindelijk in de klas wel ietsjes losser maar niet genoeg en tegen de tijd dat hij echt loskomt in de klas is hij intussen 2 jaar verder en gaat dan weer door naar een nieuwe leerkracht/lerares,en dan begint het weer opnieuw.
En dan is hij thuis soms gewoon niet rustig te krijgen,hoe vaak ik hier moet zeggen nu doe eens wat rustiger en laat je zusje met rust.vaak helpt het gewoon niet.Ik hoop ook dat het dit schooljaar anders zal gaan.En thuis is hij echt niet zo,zoals hij op school dus beschreven wordt,vaak zeg ik weleens kom na school maar eens om het hoekje kijken dan zie je de echte Justin.Maar goed ik hoop dat hier wat mee kunt ik wens je alvast heel sterkte en succes voor het komende schooljaar!!
Groetjes Ritschella
dank je wel ritschella voor de tip en fijn om te horen dat het er meer zijn. Dat doet je altijd goed. Groetjes sandra
Hallo!
Mijn dochter van zes is ook een meisje dat zich op school als een engeltje gedraagt.
Ze hoeft bijna nooit ergens op te worden aangesproken, doet erg haar best.
Thuis lijkt ze te ontploffen en komen al die opgekropte emoties eruit.
Ze kan dan heel boos worden ( ogenschijnlijk om niets), maar ze kan ook om kleine dingen heel erg verdrietig worden. Ze weet niet zo goed wat ze met die emoties aan moet en geeft aan dat ze dat soms echt beangstigend vindt.
Ik vind het moeilijk om mijn weg daarin te vinden, want niets lijkt het gewenste effect te hebben. Als ik boos word, wordt zij nog bozer of meer overstuur. Als ik met haar wil praten, geeft ze alleen maar aan dat ze zo moe is. Als ik haar lekker op schoot zet, gaat het een paar tellen goed, maar er gebeurt altijd weer iets wat haar van haar stuk brengt.
Haar broertje van vijf moet het vaak ontgelden. Die krijgt dan een grauw en een snauw of wordt letterlijk aan de kant geduwd.
Ook met mij botst ze, want op een gegeven moment is mijn begrip op en kan ik niets meer van haar hebben. Dat komt ook omdat geen enkele reaktie van mij lang effect heeft. Moeilijk......
Mijn dochter van zes is ook een meisje dat zich op school als een engeltje gedraagt.
Ze hoeft bijna nooit ergens op te worden aangesproken, doet erg haar best.
Thuis lijkt ze te ontploffen en komen al die opgekropte emoties eruit.
Ze kan dan heel boos worden ( ogenschijnlijk om niets), maar ze kan ook om kleine dingen heel erg verdrietig worden. Ze weet niet zo goed wat ze met die emoties aan moet en geeft aan dat ze dat soms echt beangstigend vindt.
Ik vind het moeilijk om mijn weg daarin te vinden, want niets lijkt het gewenste effect te hebben. Als ik boos word, wordt zij nog bozer of meer overstuur. Als ik met haar wil praten, geeft ze alleen maar aan dat ze zo moe is. Als ik haar lekker op schoot zet, gaat het een paar tellen goed, maar er gebeurt altijd weer iets wat haar van haar stuk brengt.
Haar broertje van vijf moet het vaak ontgelden. Die krijgt dan een grauw en een snauw of wordt letterlijk aan de kant geduwd.
Ook met mij botst ze, want op een gegeven moment is mijn begrip op en kan ik niets meer van haar hebben. Dat komt ook omdat geen enkele reaktie van mij lang effect heeft. Moeilijk......
Hallo mede-moeders.
Hoe herkenbaar, mijn dochter van net 7, groep 4, is op school ook voorbeeldig, en kan thuis soms onmogelijk gedrag vertonen.
Broertje van drie plagen, brutaal zijn, en dwars.
Achja, ik ben gelukkig niet de enige moeder die dit door moet maken.
Heb laatst ook eens met zo'n opvoedlijn gebeld, en daar hebben ze weer even een frisse kijk op je situatie.
Ik kwam erachter dat het een beetje een cirkel is geworden,en je het moet zien te doorbreken.
Ik kreeg als tip om vervelend gedrag indien mogelijk te negeren, en de strijd aan gaan moest ik ook niet meer doen. Als ik wil dat ze luisterd, en ze doet dwars, niet meer mijn gelijk willen halen.
Gewoon zeggen dat je even geen zin hebt in hun gedrag, en je ze even niet wilt zien.Dan hoef je ze ook niet weg te zetten, want dat is hier nogal eens een probleem..Dan gaat ze op de grond liggen, en krijg haar dan maar eens waar je haar hebben wilt.
Ik merk al snel dat het meer rust brengt.
Wie weet, een tip voor anderen?
Succes allemaal, met dit mooie, maar soms best moeilijke werk..moeder zijn..!!
Groet R
Hoe herkenbaar, mijn dochter van net 7, groep 4, is op school ook voorbeeldig, en kan thuis soms onmogelijk gedrag vertonen.
Broertje van drie plagen, brutaal zijn, en dwars.
Achja, ik ben gelukkig niet de enige moeder die dit door moet maken.
Heb laatst ook eens met zo'n opvoedlijn gebeld, en daar hebben ze weer even een frisse kijk op je situatie.
Ik kwam erachter dat het een beetje een cirkel is geworden,en je het moet zien te doorbreken.
Ik kreeg als tip om vervelend gedrag indien mogelijk te negeren, en de strijd aan gaan moest ik ook niet meer doen. Als ik wil dat ze luisterd, en ze doet dwars, niet meer mijn gelijk willen halen.
Gewoon zeggen dat je even geen zin hebt in hun gedrag, en je ze even niet wilt zien.Dan hoef je ze ook niet weg te zetten, want dat is hier nogal eens een probleem..Dan gaat ze op de grond liggen, en krijg haar dan maar eens waar je haar hebben wilt.
Ik merk al snel dat het meer rust brengt.
Wie weet, een tip voor anderen?
Succes allemaal, met dit mooie, maar soms best moeilijke werk..moeder zijn..!!
Groet R