druk gedrag

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik zit met een klein probleempje. Mijn zoontje is een lief en rustig mannetje. Kan heerlijk een uur lang alleen bezig zijn. Maar zo gauw zijn broertje of er een vriendje komt dan gaat het los. Jeetje meneer kan niet meer geconcentreerd met iets bezig zijn, ontzettend snel afgeleid maar ook ontzettend opgewonden en boos zijn als iets neit gaat zoals hij wil dat het gaat. Hij zit ook nog eens in een klas met 31 kinderen. Ook daar zijn natuurlijk etterbakjes bij en hij gaat zo met zijn klas mee. Maakt hem niet uit dat hij straf krijgt, maakt hem niets uit dat juf met mama praat hierover. Soms is hij wel heel verdrietig maar praat er niet over hij houdt het allemaal binnen in hem.

Zijn gedrag komt volgens mij omdat hij te gevoelig is voor externe prikkels en hij deze niet om kan zetten in zijn hoofd. En deze prikkels als het ware als zeer negatief ervaart en deze dan ook negatief beantwoord in zijn gedrag.....
Weet iemand hoe ik hiermee om kan gaan en of er misschien iets aan te doen is ( ik gebruik nu bijvoorbeeld valdispert rust voor kids) Maar misschien is er toch iets anders voor te geven..

Hij is nu 5 jaar en zit in groep 3. De kinderen zijn allemaal een jaar of 2 ouder . HIj heeft groep 1 overgeslagen.

Groetjs
 
Lastig maar herkenbaar. Mijn oudste is ook gevoelig voor prikkels,altijd al geweest. Ze kan heel stil en rustig zijn, maar als er bv een vriendinnetje komt spelen herken ik haar niet meer, dan breekt ze de tent af en loopt alleen maar te rennen en gillen.
Het ene moment is ze ook heel lief en behulpzaam, en het andere moment alleen maar chagerijnig en hangerig, ik zeg wel eens voor de gein het lijkt wel of ze ongesteld moet worden.
Mijn jongste kan heel lief en goed alleen spelen, maar als haar grote zus erbij komt begint het gehuil al. Ze willen altijd wat net de ander heeft en bepalen zelf hun eigen regels waar de ander het niet mee eens is.

Succes, hoe vervelend het ook is het gaat vanzelf weer over

Bianca
 
Hoi,
Ook hier herkenbaar, ik weet alleen niet wat je er aan kan doen! Ik heb mijn zoontjes wel soms voor het spelen al gewaarschuwd dat als het uit de hand liep ik de kindjes naar huis zou brengen, dat helpt enigzins!
Waarom heeft je kindje een klas overgeslagen??
Het is natuurlijk wel dat jou kindje misschien sociaal/emotioneel wat minder ver is dan zijn klasgenootjes en wanhopig probeerd ze bij te benen, maar dat kun jij zelf het beste inschatten!
Ik zou idd wel het probleem proberen te vinden en niet zomaar middeltjes geven, daar los je het probleem waarschijnlijk niet echt op, al weet je dat zelf waarschijnlijk ook wel!
Succes in ieder geval!
Gr MJ
 
Ik ben afgelopen maandag bij de ha geweest en heb het probleem voorgelegd aan haar. Zij vond het hele verhaal op disharmonie lijken. Ze vind het geen probleem dat we hem in noodgevallen even tot rust laten komen met behulp van valdispert of iets dergelijks maar dat is niet de oplossing. Ze wil mijn zoontje over 2 weekjes even zien en een gesprekje met hme aangaan. Daarna gaan we kijken of er een psychologe bij moet komen of dat we het samen kunnen oplossen en begeleiden. Ook zijn wij aan het neuzen of er misschien een andere school is waar hij beter op zijn plek is of dat hij meer buitenschoolse activiteiten moet gaan doen....

We zullen zien wat de toekomst brengt maar ben wel blij dat ik de stap heb genomen om de huisarts in te schakelen.

Groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan