Dubio82, ik ben zwanger! Lfs, Nicky

A

Anoniem

Guest
Mijn vriend heeft mijn ten huwelijk gevraagd 2 weken geleden en ik ben waarschijnlijk 2 dagen later zwanger geraakt! Het is nog niet goed te geloven, heb vandaag 2x getest. 1e keer met test van de apotheker (met streepjes en zo), en later met de digitale clearblue test waar kwam te staan; ZWANGER.

Echt bizar! Ik kan het nog niet geloven...

Al dat gepieker van mij, wil ik wel, wil ik niet...

Daar heb ik helemaal geen last meer van, geen paniek dus!

Natuurlijk weet ik niet of het goed zal blijven gaan, het is nog zooo pril, maar ik ga gewoon genieten!

Hoe gaat het met jouw zwangerschap?!? Jij zit al rond de 20-25 weken ofzo, toch?

Lfs, Nicky
 
Hoi Nicky!

Gefeliciteerd met je zwangerschap! En met je aanstaande huwelijk (ik ga ervan uit dat je ja hebt gezegd)! Jullie waren dus serieus aan het klussen? Fijn dat je er nu niet meer over piekert. Hoe voel je je? Ben je beroerd? Houden jullie het nog geheim, of ga je het direct aan iedereen vertellen?
Bij ons is het allemaal erg snel gegaan, voor mijn gevoel iets te snel. Het gaat allemaal goed, 'k ben nu dik 23 weken zwanger. Echo's waren gelukkig goed en ik begin nu behoorlijk te groeien. Liep volgens de echo 1 week achter qua groei, maar die heb ik inmiddels wel weer ingehaald. Junior heb ik helaas nog niet gevoeld, daar maak ik me af en toe wel een beetje zorgen over. Volgende week moet ik weer naar de vk, dan horen we het hartje weer.
De babykamer en kinderwagen zijn inmiddels besteld, maar die komen pas in december/januari. Aan de ene kant gaat het allemaal erg snel (feestdagen komen eraan en daarna hoef ik nog maar een maand te werken) en aan de andere kant erg langzaam (komt waarschijnlijk omdat ik nog geen geschop voel).
Ik voel me verder prima, kan mijn drukke baan gelukkig nog aan. Ben alleen 's avonds wel toe aan een beetje meer rust.

Geniet van je zwangerschap (ook al zijn de eerste weken niet erg prettig als je last hebt van kwaaltjes)!

Groetjes, Dubio82

 
Hi Dubio,

Ik ben nu 7 weken en 2 dagen zwanger, ben wel wat misselijk (wanneer ik lege maag heb) en eten staat me heel erg tegen. Borsten zijn wat pijnlijk, maar al met al vallen de lichamelijke klachten mee.

Echter...ik schreef de vorige keer dat ik helemaal geen paniek voelde... maar dat heeft maar 2 weken geduurd. De paniek heb ik soms heel erg weer hoor :( Heb het idee dat die hormonen niet helpen...

Je leest  bij niemand op het forum dat het 'misschien allemaal  toch wat te snel gaat' ineens  zo'n verandering in je leven  binnen afzienbare tijd!  

BEN IK  DE ENIGE?!?!?

Natuurlijk  zijn er verzachtende omstandigheden, er moet  bij ons wel heeeel veel gebeuren:
We hebben een huis gekocht, maar moeten andere huis nog verkopen, financiering regelen (zitten we  nu  middenin), huwelijk regelen wat er al snel aankomt  en  dan ook nog onverwacht snel zwanger... Toen ik ten huwelijk  werd gevraagd hebben we  direct daarna pas voor het eggie geprobeerd, had nooit verwacht dat het ineens raak zou zijn! Soms denk ik wel eens 'het zou niet  slecht uitkomen als het nu even  mis zou gaan voor de 12 weken, als  ik toch zo snel zwanger wordt... proberen we het na het huwelijk misschien wel weer'

ERG HE, MIJN GEDACHTEN?!?!?

Ik voel me nu al schuldig naar het kleine wurmpje ...
:( Maar ik kan het psychologisch niet allemaal meteen bijbenen en al die stijgende hormonen in mijn lijf...en iedereen op het foum die wil allemaal zo graag en  als ze bang zijn, zijn ze alleen maar bang dat het mis zal gaan...

Nou las ik terug in jouw berichtje 'dat het voor jou wel allemaal  wat snel is gegaan in het begin'... Herken jij dan (misschien als enige die ik 'ken') een beetje mijn gevoelens?

Lfs,  
Nicky

 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan