Eindelijk zit ik eens weer op het forum. Ik ben inmiddels de trotse mama van een gezonde jongen. Ik was op 5 maart uitgerekend, maar een week later op 12 maart ben ik bevallen. Het begon met het breken van de vliezen op vrijdagavond. De weeën kwamen niet dus op zondag opgenomen in het ziekenhuis. Ze zouden me op maandag inleiden, maar dat was niet nodig. Ik was 8.00 uur in het ziekenhuis en om 10.00 uur mocht ik naar de verloskamer. Ik begon vol goede moed! Het eerste stuk ging ook harstikke goed, ik kon de weeën goed opvangen. Op een bepaald moment wou het maar niet verder, dus ik kreeg wee-opwekkers. Dat was geen pretje. Ze zetten de stand steeds hoger, want het wou maar niet opschieten. Ik heb het echt uitgegild van de pijn! Ik had zo'n persdrang, maar ik mocht nog niet persen. Gelukkig heeft mijn vriend mij super geholpen om mijn koppie erbij te houden en toch maar blijven puffen. Eindelijk om 0.00 uur mocht ik persen. Ik was toen al erg moe, we waren inmiddels 14 uren verder. Ook had ik nog niks gegeten, wel geprobeerd maar dat kwam er allemaal weer uit. (erg smakelijk).
Ik had toen het idee dat het niet meer lang zou duren, maar helaas ook dat viel tegen. Ik was op het laatst al 2 uren aan het persen, ze hebben toen de gyneacoloog opgepiept, was namelijk weekend dus die was niet aanwezig. Die kwam toen eindelijk en die gaf me nog een kwartier en lukte het dan nog niet dan werd het nog een keizersnede. Dat wou ik echt niet, ben je 16 uren bezig en dan nog keizersnee. Ik heb toen alles op alles gezet en met behulp van de vacuumpomp is om 2.12 uur onze zoon Durk Bouwe geboren! Hij weegt 4300 gram en is 55 cm lang. Het was dus een zeer zware bevalling, maar het was het waard. We hebben zo'n lieve zoon! Echt een ideaal kereltje.
Ik moest nog twee dagen in het ziekenhuis blijven, i.v.m. trombofilites. Ik moet mij nu 2x daags zelf spuiten en heb kousen aan. Hopelijk gaat het snel beter.
Aan alle kersverse ouders: gefeliciteerd en voor diegene die nog moeten: zet 'm op, jullie kunnen het en echt waar het is het allemaal waard.
Groetjes van een super trotse mama, Jolanda.
Ik had toen het idee dat het niet meer lang zou duren, maar helaas ook dat viel tegen. Ik was op het laatst al 2 uren aan het persen, ze hebben toen de gyneacoloog opgepiept, was namelijk weekend dus die was niet aanwezig. Die kwam toen eindelijk en die gaf me nog een kwartier en lukte het dan nog niet dan werd het nog een keizersnede. Dat wou ik echt niet, ben je 16 uren bezig en dan nog keizersnee. Ik heb toen alles op alles gezet en met behulp van de vacuumpomp is om 2.12 uur onze zoon Durk Bouwe geboren! Hij weegt 4300 gram en is 55 cm lang. Het was dus een zeer zware bevalling, maar het was het waard. We hebben zo'n lieve zoon! Echt een ideaal kereltje.
Ik moest nog twee dagen in het ziekenhuis blijven, i.v.m. trombofilites. Ik moet mij nu 2x daags zelf spuiten en heb kousen aan. Hopelijk gaat het snel beter.
Aan alle kersverse ouders: gefeliciteerd en voor diegene die nog moeten: zet 'm op, jullie kunnen het en echt waar het is het allemaal waard.
Groetjes van een super trotse mama, Jolanda.