...is het halve werk.
Geldt dat ook voor een goed begin van de dag? Want dan denk ik dat ik nu wel zo ongeveer klaar ben.
6.00 uur: Náááááááá, náááááááá.
Eén blik op de wekker vertelt mij dat het 6 uur is. Esther heeft ondanks wat nachtelijk gemekker toch weer zonder hulp van ons doorgeslapen. Grote meid! Dus met frisse moed uit bed om de fles te maken.
Nááááááá, naááááááá, zorgt ervoor dat je lekker doorwerkt. Want ze wil haar fles nú. Als ik haar uit haar wieg vis, trappelt ze van ongeduld en met haar bakerzak aan krijgt ze in het schemerdonker de fles, want het is gisteren laat geworden, dus ik hoop dat ze nog even gaat slapen.
Prrrrrrrrrrrrr! Pffffwwwwww, pweeep, prrrrrrrrr! Haar darmen borrelen lekker en komen voelbaar en hoorbaar goed op gang. Eerst maar even boeren en dan een lekkere schone luier voor mevrouwtje. Dus ik hijs het trappelzak-visje op mijn schouder en aai over haar ruggetje. Na wat kleine boertjes komt 'buuuuuuuuurrrrrrrrp' het echt werk. Helaas komt het echte werk samen met zo'n beetje haar hele fles weer naar buiten. De melk druipt overal: in haar nek, in mijn nek, op haar slab, op haar spuugdoek, op mijn badjas, in haar bakerzak, overal! Met een droog spuugdoekje dep ik alles zo goed mogelijk op en ik besluit dat we na het slapen wel helemaal omkleden maar dat ze nu toch eerst een schone broek moet.
Dus verplaats ik mijn lieve trappeltje naar de commode.
Ik leg haar neer.
Ik rits naar bakerzak open
Ik haal haar beentjes eruit.
Trek haar pyjamabroek uit.
En merk dat ik in een warme substantie grijp....
Aangezien het nog steeds donker is in de kamer (op dat moment denk ik nog steeds dat Esther zo zal gaan slapen) koester ik eerst nog enige hoop dat haar broek gewoon een beetje vochtig is. Maar zodra ik een lampje aanknip is die hoop op slag verdwenen! Van haar knieholtes tot halverwege haar buik is haar lieve natusan-huidje bedekt met een flinke laag poep. Goeiemorgen mama!
Het eind van het liedje is dat mijn man en ik haar met vereende krachten hebben uitgekleed, waarna niet alleen Esther en het aankleedkussen maar ook onze mouwen onder de poep zaten. Daarna ging madammeke lekker in bad. (Esther is dol op badderen. Je hebt nog nooit een baby zo blij zien kijken: "Wát een onverwachte verrassing! Wat lief van papa en mama!" Is dit nu ongewenst bedrag belonen?). Toen ze uit bad werd getild, bedacht ze echter dat ze haar fles had uitgespuugd en dus honger had.
En zo was het cirkeltje weer rond: náááááááá, nááááááá! Ze heeft nog een klein flesje gedronken en even lief in de box gelegen. En haar mama hoopt dat ze nu iets langer slaapt dan haar gebruikelijke half uurtje, want die moet nog even bijkomen van zoveel onverwachte actie op de vroege ochtend...
Groetjes,
Eveline
Bewijsstuk A:
Geldt dat ook voor een goed begin van de dag? Want dan denk ik dat ik nu wel zo ongeveer klaar ben.
6.00 uur: Náááááááá, náááááááá.
Eén blik op de wekker vertelt mij dat het 6 uur is. Esther heeft ondanks wat nachtelijk gemekker toch weer zonder hulp van ons doorgeslapen. Grote meid! Dus met frisse moed uit bed om de fles te maken.
Nááááááá, naááááááá, zorgt ervoor dat je lekker doorwerkt. Want ze wil haar fles nú. Als ik haar uit haar wieg vis, trappelt ze van ongeduld en met haar bakerzak aan krijgt ze in het schemerdonker de fles, want het is gisteren laat geworden, dus ik hoop dat ze nog even gaat slapen.
Prrrrrrrrrrrrr! Pffffwwwwww, pweeep, prrrrrrrrr! Haar darmen borrelen lekker en komen voelbaar en hoorbaar goed op gang. Eerst maar even boeren en dan een lekkere schone luier voor mevrouwtje. Dus ik hijs het trappelzak-visje op mijn schouder en aai over haar ruggetje. Na wat kleine boertjes komt 'buuuuuuuuurrrrrrrrp' het echt werk. Helaas komt het echte werk samen met zo'n beetje haar hele fles weer naar buiten. De melk druipt overal: in haar nek, in mijn nek, op haar slab, op haar spuugdoek, op mijn badjas, in haar bakerzak, overal! Met een droog spuugdoekje dep ik alles zo goed mogelijk op en ik besluit dat we na het slapen wel helemaal omkleden maar dat ze nu toch eerst een schone broek moet.
Dus verplaats ik mijn lieve trappeltje naar de commode.
Ik leg haar neer.
Ik rits naar bakerzak open
Ik haal haar beentjes eruit.
Trek haar pyjamabroek uit.
En merk dat ik in een warme substantie grijp....
Aangezien het nog steeds donker is in de kamer (op dat moment denk ik nog steeds dat Esther zo zal gaan slapen) koester ik eerst nog enige hoop dat haar broek gewoon een beetje vochtig is. Maar zodra ik een lampje aanknip is die hoop op slag verdwenen! Van haar knieholtes tot halverwege haar buik is haar lieve natusan-huidje bedekt met een flinke laag poep. Goeiemorgen mama!
Het eind van het liedje is dat mijn man en ik haar met vereende krachten hebben uitgekleed, waarna niet alleen Esther en het aankleedkussen maar ook onze mouwen onder de poep zaten. Daarna ging madammeke lekker in bad. (Esther is dol op badderen. Je hebt nog nooit een baby zo blij zien kijken: "Wát een onverwachte verrassing! Wat lief van papa en mama!" Is dit nu ongewenst bedrag belonen?). Toen ze uit bad werd getild, bedacht ze echter dat ze haar fles had uitgespuugd en dus honger had.
En zo was het cirkeltje weer rond: náááááááá, nááááááá! Ze heeft nog een klein flesje gedronken en even lief in de box gelegen. En haar mama hoopt dat ze nu iets langer slaapt dan haar gebruikelijke half uurtje, want die moet nog even bijkomen van zoveel onverwachte actie op de vroege ochtend...
Groetjes,
Eveline
Bewijsstuk A: