Heey meiden!!!
Hier is Brennie weer... Toch nu maar weer even wat op het forum plaatsen... Na een half jaartje geleden de eerste icsi gehad te hebben... Helaas zonder resultaat....en nu nog steets niks ...
Na de eerste icsi gehad te hebben... En die bleek uit eindelijk ook mis te zijn....zijn we voor een gesprek naar het zh geweest... En hebben besloten om een jaartje rust te nemen... Nu zijn we voor mijn gevoel al heel veel langer verder dan dat half jaartje... Maar toch... Zit ik nu te dubben... Wat is nou het beste... Om te doen... We hebben nog maar 1 behandeling te goed vanuit de verzekering... En ben pas 25.... En in die tussen tijd... Hebben we natuurlijk het ook zelf geprobeerd... Maar er gebeurt maar niks ...elke maand weer die klote teleurstelling... Waar ik onderhand zo schijt ziek van word...dat ik er allemaal geen zin meer in hebt!!! En aan de ene kant wil ik en me vriend natuurlijk ook zooo graag een wondertje krijgen...maar tja als het elke keer niet lukt...en er is niet echt een rede waarom het niet lukt...zakt de moed wel weer elke keer in je schoenen.
En ik heb ook aan de ene kant geen zin der meer in... Ik weet toch wel dat wij nooit papa en mama zullen worden!!! Ookal is dit heel erg negatief!!! En dan zeggen ze ja maar je moet positief blijven..tja dat gaat een beetje moeilijk hè.... Als iedereen hier om je heen zwanger is... Of een kindje heeft... Die wij liever hebben!!!
En we kunnen wel zeggen...jaaaa dan stoppen we ermee en zien we wel....maar liever heb ik ook gewoon een mooi lief schattig klein leuk wondertje in me handen!!! Het is toch een gemis...wat ik voel... Dan hebben we wel een heel lief en schattig boomertje ( shih tzu/Maltezer) ...maar das geen baby..!!!
Lief Brennie
Hier is Brennie weer... Toch nu maar weer even wat op het forum plaatsen... Na een half jaartje geleden de eerste icsi gehad te hebben... Helaas zonder resultaat....en nu nog steets niks ...
Na de eerste icsi gehad te hebben... En die bleek uit eindelijk ook mis te zijn....zijn we voor een gesprek naar het zh geweest... En hebben besloten om een jaartje rust te nemen... Nu zijn we voor mijn gevoel al heel veel langer verder dan dat half jaartje... Maar toch... Zit ik nu te dubben... Wat is nou het beste... Om te doen... We hebben nog maar 1 behandeling te goed vanuit de verzekering... En ben pas 25.... En in die tussen tijd... Hebben we natuurlijk het ook zelf geprobeerd... Maar er gebeurt maar niks ...elke maand weer die klote teleurstelling... Waar ik onderhand zo schijt ziek van word...dat ik er allemaal geen zin meer in hebt!!! En aan de ene kant wil ik en me vriend natuurlijk ook zooo graag een wondertje krijgen...maar tja als het elke keer niet lukt...en er is niet echt een rede waarom het niet lukt...zakt de moed wel weer elke keer in je schoenen.
En ik heb ook aan de ene kant geen zin der meer in... Ik weet toch wel dat wij nooit papa en mama zullen worden!!! Ookal is dit heel erg negatief!!! En dan zeggen ze ja maar je moet positief blijven..tja dat gaat een beetje moeilijk hè.... Als iedereen hier om je heen zwanger is... Of een kindje heeft... Die wij liever hebben!!!
En we kunnen wel zeggen...jaaaa dan stoppen we ermee en zien we wel....maar liever heb ik ook gewoon een mooi lief schattig klein leuk wondertje in me handen!!! Het is toch een gemis...wat ik voel... Dan hebben we wel een heel lief en schattig boomertje ( shih tzu/Maltezer) ...maar das geen baby..!!!
Lief Brennie