Een heel jaar voorbij!

[Bloempje27]

Vandaag is het moederdag en vorig jaar werd Sven op moederdag geboren. O wat was ik gelukkig met mijn ventje en de snelle bevalling. Ik had er weinig aan geleden en voelde me zo snel weer fit. Een heerlijke kraamweek.
Maar wat ging het gevoel van genieten snel voorbij. Sven huilde veel en was 's nachts veel onrustig. Hij kreeg met 7 weken hersenvliesontsteking en toen hij daarna thuis kwam was ik helemaal kapot. Wat waren die eerste maanden moeizaam en wat was ik in mijzelf aan het strijden voor het gevoel van houden van!
Ook na die eerste 3 maanden waren de nachten moeizaam, veel wakker en huilen. En overdag sliep hij weinig en huilde hij veel. Hij jengelde veel en het was gewoon afzien. De genietmomenten waren spaarzaam. Hij had snel griep wat dan ontaarde in nog meer huilen en weinig slapen.
Pas toen hij 8 maanden oud was sliep hij van 7 tot 7 zonder dat hij nog een voeding moest of dat er we er naar moesten voor een speen. Dat was heerlijk.

Nu hij groter wordt gaat het beter en sinds een paar weken kunnen we ook van hem genieten. Hij lacht veel en maakt al echt contact. Een grote deugniet die graag bij je wil zijn. Samen stoeien vindt ie heerlijk en samen foto's kijken vindt ie te gek. We gaan nu pas ontspannen en durven we ook 's avonds onbezorgd weg te gaan en hem bij de oppas te laten.
Toch blijft het een gevoelig ventje wat snel ziek is. Zo rommelt het constant in zijn oortjes en heeft ie snel weer koorts. We moeten er waarschijnlijk mee naar de kinderarts.

Maar ondanks het woelige jaar mogen we toch positief vooruitzien... zoals het nu gaat is het heerlijk en weet ik dat ik niet aan mijn gevoelens voor hem hoef te twijfelen. Ik hou ontzettend veel van hem. Het is gewoon een heel zwaar en vermoeiend jaar geweest en dan is het moeilijk om te genieten, we hebben alleen maar overleeft. En voor Sven waren er veel frustraties. Hij wilde altijd meer dan hij kon. Nu hij kan staan en langs kan lopen, meer begrijpt komt er ook meer rust in zijn leven. We zien hem ook ontspannen. HEERLIJK!

En hoe was het afgelopen jaar voor jullie??? Ik ben benieuwd!

Liefs Bloempje

 

[droogje85]

Hier is het afgelopen jaar veel te snel voorbij gegaan. In tegenstelling tot jouw verhaal is Quinn altijd een heel makkelijk kindje geweest zonder veel zorgen. Alleen het hele jaar door verkouden. Leert snel (voor mijn gevoel te snel) en was ook al snel baby af. Twee dagen geleden is hij 1 geworden en dat is groots gevierd. En hij heeft genoten!!! Nu kan hij heel snel kruipen, lopen ( voornamelijk langs de tafel enz. maar ook steeds meer los) kan zelf de trap op ( is wel eens handig, hoef alleen maar te zeggen dat we de pyjama aan gaan doen en hij kruipt de trap al op ) En is vooral heel vrolijk. Lacht veel en begint je nu uit te proberen, want hij weet precies wat hij wel en niet mag... Maar ik heb van alles genoten en vind het wel een beetje moeilijk dat het baby er nu af is. Had m graag nog wat langer klein gezien.
Ben ook benieuwd naar de andere verhalen...

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hier is mijn zoon 1 mei 1 jaar geworden.
Wat is die tijd inderdaad snel gegaan.

Matthias heeft een moeilijke start gehad, ik wilde graag borstvoeding geven, maar tijdens de kraamperiode viel hij alleen maar af. Was meer dan 10% geboorte gewicht verloren, stabiliseerd toen met zijn gewicht, maar groeide niets. Na van alles geprobeerd te hebben en bloed onderzoek e.d. ben ik uiteindelijk overgegaan op volledig kolven van de voeding en bijvoeden met kunstvoeding en uiteindelijk groeide hij wat en zat hij na een week of 3 weer op zijn geboortegewicht. Na een week of 6 ben ik weer intensief begonnen met oefenen om hem aan de borst te krijgen, wat uiteindelijk gelukt is. (uiteindelijk tot 10 maanden gevoed). Hij is altijd klein mannetje gebleven, waardoor ik het moeilijk vond zijn gewicht los te laten, had thuis een weegschaal, en bleef maar wegen. Als hij niet goed dronk bleef ik maar poushen, zelfs toen hij begon te eten vond ik dat hij alles op moest eten. Gelukkig heb ik het op een gegeven moment kunnen loslaten, en nu groeit hij harder dan normaal en komt hij los van de onderste groeilijn richting de normaal lijn.
Daarnaast begon hij zich op een gegeven moment richting huilbaby te ontwikkelen, hij wilde niets anders dan bij mij op de arm of in de draagdoek. Na inbakeren en strenge rust en regelmaat regels is dit ook opgeknapt. En kwam ook weer de rustigere perode... In tegenstelling tot jou bloempje heb ik achteraf pas door dat deze periode best heftig geweest is, en dat ik niet een heel gemakkelijk kind heb gehad. (als iemand dat toen tegen mij zei werd ik boos...) Denk ook dat het komt doordat het mijn 1e is en ook pas later bedacht dat het veel anders zou kunnen komen. Ik heb wel van de hele periode genoten!

Nu is hij een echte schat, maar wel een ondeugd, die nu al echt aangepakt moet worden, want hij weet idd precies als iets niet mag, dan kan hij me ook echt aan kijken van ik ga het doen hoor, mama wat doe jij nu... (ben tijdens het eten begonnen met time-out methode, wat erg goed helpt tegen onnodig gejank). Eigenlijk altijd gezellig aan het praten en lachen, kan zich prima vermaken alleen, en houd erg van in de box spelen en dansen op muziek.
Verder loopt hij sinds 1 week een stapje of 6 los. en overal langs heen. Lopen met de babywalker vind hij geweldig, zo gaan we nog wel eens een stukje over straat. Helemaal leuk.

Maar idd het baby zijn is er helemaal af, enerzijds is het leuk, omdat hij je meer leert begrijpen en je meer met hem kunt doen, anderzijds vind ik dat ook wel moeilijk...