Een heel verhaal....

Nou dames,

Helaas is het toch het ziekenhuis geworden voor Joy...
Ons kleine meisje is maandagochtend toch opgenomen,
en is aan de sondevoeding gegaan...
Gelukkig mocht ze daar dinsdag weer van af en zijn we
vandaag weer thuisgekomen...
Ik mocht bij haar blijven slapen en mijn man was overdag
ook bij ons...
Een heel intense ervaring...vol emoties...gelukkig ging alles
al snel beter...

Terwijl onze kleine meid daar lag werd ik continue geconfronteerd
met mijn andere verdriet...
Tegenover de slaapkamer van Joy, aan de andere kant van het
ziekenhuis was de kraamafdeling...
Tegenover de kamer van Joy aan de overkant van de gang lagen een
paar pasgeboren baby's...
En continue zwangere vrouwen rondom de afdeling...

Tsja, ik was helemaal niet met mezelf bezig...alleen maar met de
kleine meid, maar nu ik weer thuis ben houdt je dat toch weer
bezig...

Nou, dit was mijn verhaal...
Joy zal nog wel wat meer aandacht en verzorging nodig hebben, maar
ik ga snel proberen me weer op de hoogte te houden van jullie situaties...

Liefs, Judith  
 
hoi judith
wat een kopzorgen zeg.het zal niet meevallen je mk te verwerken als al je aandacht naar je dochter gaat.ik hoop dat het snel beter gaat.met je dochter en met jou.dat je over een paar maanden een bol buikje mag hebben.het is je gegunt.
groetjes kari
 
Hoi Judith,

Wat een verhaal! En het is wel shit dat je de hele week al zo'n zorgen hebt en dan ook nog een met allemaal zwangere vrouwen geconfronteerd wordt.

Ik hoop voor je dat volgende maand alles weer beter gaat en dat je kleine dan weer helemaal beter is.

Groetjes KL
 
Terug
Bovenaan