een heel vrij en makkelijk peutertje?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo iedereen,

ik heb een dochtertje van 2,5 jaar, die heel vrij en makkelijk is.
klinkt mischien stom, maar hier maak ik me wel zorgen over!
overal waar ze komt vind ze alles goed, wel heel even de kat uit de boom kijken, maar daarna heel vrij. ook uit logeren gaan, vind ze geen probleem, mits ik haar van tevoren uitleg wat de bedoeling is, dus duidelijkheid. als een vreemde vrouw of man aan haar zou vragen van: goh wat ben je een leuk meisje, ga je met mij mee?   dan zegt ze heel makkelijk doeg mama! en weg is ze......
ik moet wel zeggen dat ik te weinig met haar speel, omdat ik ook altijd thuis bezig ben, dus altijd even snel tussendoor zeg maar....dus dat ga ik nu wel meer doen, maar toch vind ik haar te vrij, nog even een vb   als we van huis zijn, zegt ze wel 30x niet naar huis toe mama, dus op een of andere manier ben ik bang dat het aan mij ligt, omdat ik zo weinig met haar speel, dus tis voor haar niet leuk genoeg om naar huis te gaan. wel krijgt ze voldoende liefde en aandacht (qua aanwezigheid van mij)   moet ik me hier zorgen over maken? of heb ik gewoon een ontzettend lief en makkelijk kind?     alvast iedereen bedankt!
 
hoi
ik heb zelf ook een dochter van 3.5 bijna maar die is ook net zo makelijk
ik speel dan wel met der dat ze het thuis ook goed heb toch zou ik er wel strenger in worden om der niet met andere mee te laten gaan en het aan leren bij der dat gaat goed bij die van mij en dat sommige kinderen zo makelijk zijn wees der blij mee dan dat je z`n moeilijk kind heb die van mij is tegen draadts en koppig af en toe   maar ze hebben maar te accepteren wat je zegt ze luisteren op een gegeven moment echt wel naar je en hoe meer thuis je met ze speelt hoe leuker ze het ook thuis gaan vinden
gr
 
Het lijkt wel of je het over mijn zoontje hebt. Ik speel wel veel met hem, maar maak daar ook echt tijd voor vrij. Ik kan je dat wel aanraden want anders verzand het echt weer.

Maar ook Lukas vindt alles wel goed en zegt idd 'nog niet naar huis mama' als we ergens zijn.

En dat is echt niet omdat hij niet bij mij of thuis wil zijn, maar juist omdat hij zoveel van de wereld 'houd'. HIj vindt alles interessant, wil alles zien en overal bij zijn.

Ik vind dat wel prima en geef zelf de grenzen aan. Gisteren waren we bijvoorbeeld bij mijn ouders en er waren ook kennissen met een hondje wat volgens hun het niet op kinderen had. Dat heb ik LUkas ook verteld en toen heeft hij het hondje verder links laten liggen, terwijl hij normaal dol is op dieren.

Ook als hij zegt 'nog niet naar huis mama' en we gaan wel naar huis, zeg ik dat gewoon. HIj moet toch weten waar hij aan toe is.

Kortom, wees duidelelijk en consequent en dan komt het wel goed

Enne spelen met je kleine is best leuk hoor (maar niet de hele dag want dan wordt deze mama knettergek)
 
jemig lijkt mijn zoontje wel... die is 2,5 en ben hem gisteren in de hema wel 5 x kwijtgeraakt, waarvan hij 2 x aan de hand van een vreemde vrouw liep toen ik hem weer vond. Echt helemaal niet bang! Soms ook wel makkelijk want kan hem overal achterlaten om bv te logeren en heeft t altijd naar zn zin.Dat van dat naar huis gaan en spelen herken ik ook wel ik doe dat vaak ook ff tussendoor of pas aan t eind van de dag als al het andere klaar is...maar volgens mij komt het daar niet door want hij wil juist graag met mij spelen. Hij is gewoon vanaf zijn geboorte veel bij anderen op schoot geweest en anderen hebben hem verzorgd of opgepast. En het zit ook in het karakter hoor, het zoontje van mijn vriendin is het tegenovergestelde, maar zij is ook bezorgder en voorzichtiger van zichzelf. Ik ben ook makkelijker van mezelf, zo was mijn moeder ook...

Zou me er niet te ongerust over maken, jij bent en blijft haar moeder en ze kan echt niet zonder je, tis gewoon een heel sociaal en vrij diertje. Maar samen spelen kan echt geen kwaad, misschien krijg je wel een beter band daardoor, ik ben ook nog aan het oefenen :)

groetjes,
Lies
 
Hoi,

die van mij is ook 2,5 en ze zijn momenteel met het grote verkennen bezig. Dus buiten en ergens anders is interessant. heeft niks te maken of het thuis niet leuk is. Ook gewoon met eigen willetje.
Lotte kijkt altijd eerst de kat uit de boom en sommige mensen blijft ze maar niks vinden en anderen staat ze gelijk hele verhalen te vertellen.

Tijd maken voor je kindje is ook voor jezelf leuk. je kan ook samen aan dingen beginnen en als ze het erg naar hun zin hebben en nog veeeeeel langer willen doorgaan ga jij weer even je eigen ding doen. Kan je later altijd weer erbij komen of samen aan wat anders beginnen.

groetjes
Desi
 
Ik denk niet dat het met het spelen te maken heeft. Ik speel heel erg veel met mijn dochtertje en ook zij vindt het maar niets om naar huis te gaan. Zodra haar oma in het gezichtsveld komt kan ik ook mooi "ophoepelen" en heeft ze geen aandacht meer voor me.

Ook vindt mijn dochter vreemden vaak interessanter dan mensen aan wie ik haar voorstel of wie ze als een keer ontmoet heeft. Als iemand op straat zegt: "kom maar met mij mee" roept mijn kleintje vrolijk: "Dag mamma" en ze zou zo weg lopen.

Volgens mij is het gewoon de aard van het beestje ;) Het ene kind is wat meer verlegen dan het andere kind. Wel lastig hoor, ik ben het er mee eens.

Toch raad ik je wel aan om meer "speeltijd" voor je kind te maken. Dat huishouden komt wel en ze worden zo snel groot. Het is goed voor je kind, maar ook voor jou. Later zal je er ook de vruchten van plukken en het is zo jammer als je zoveel mist.

Want wie is er nou een leuker speelkameraadje dan mamma (of pappa)
 
Hoi,

Ik denk niet dat je je zorgen hoeft te maken, zolang ze te klein is om te begrijpen dat niet iedereen lief is, moet je haar gewoon niet alleen laten, zodat ze nooit met iemand mee kan gaan!
Je kunt haar wel zeggen dat ze nooit met vreemde mee mag gaan, omdat mama dan niet weet waar ze is, hou het nog lekker simpel, maar maak haar spelenderwijs al wel duidelijk dat het niet mag!
En hou haar goed in het oog!

Gr MJ
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan