Hoi Iedereen,
Ik ben Fleur en heb al een keer eerder hier op het forum wat geschreven, maar dat was voor mijn miskraam en toen er endometriose bij me werd geconstateerd. Ik wil jullie graag toch mijn verhaal vertellen, omdat ik hoop dat wat ik heb meegemaakt jullie bespaard blijft..
In mei werd ik zwanger maar al snel bleek dat het niet goed zat.. Op 22 juli ben ik gecuretteerd. Ik had daar ook vrede mee. Als de natuur zegt dat het kindje niet goed is en het beter is om niet verder te groeien, dan vind ik dat ook een mooi iets.
Na mijn miskraam bleef mijn menstruatie uit. Wel had ik een maand langs donker bruine afscheiding. Ik had in totaal 2 dagen gebloed, maar het waren niet 2 dagen achter elkaar, een keer begin van de week en een keer eind van de week :S. Ik zat ook niet echt lekker in mijn vel. De gynaecoloog had gezegd dat alles de eerste menstruatie anders kon zijn. Heb je normaal veel bloed dan nu weinig, ben je normaal 4 dagen dan nu zes bijv.
Na mijn vakantie wilde ik door dat alles ook echt even niet aan kinderen denken, daarom ben ik na een maand weer begonnen met de nuvaring. Na 3 weken zou ik moeten menstrueren, maar dat gebeurde niet.
Pas 2 weken nadat ik de nuvaring had verwijderd begon ik eindelijk te menstrueren en alles leek ook heel normaal. Echter na 3 dagen begon ik hevige pijn te krijgen. Zo erg dat ik echt veel pijnstillers nodig had en echt soms op de grond lag te kronkelen van te pijn. Maar ik dacht, dit is de eerste menstruatie, het zal wel met alles (ook endometriose) te maken hebben. Na een week werd in plaats van het bloeden minder, het bloeden meer. Mijn tampon werd er soms letterlijk uitgeduwd! Maar ook daarvan dacht ik, het zal daar wel mee te maken hebben. Toen de menstuatie ook nog eens 1,5 weken begon te duren was ik al geneigd de gynaecoloog te bellen, maar dat was al niet meer nodig.
Op mijn werk, bezig met de dagelijkse dingen, merkte ik weer dat mijn tampon er uit werd geduwd, ik ging naar de wc en er kwam bij het verwijderen van mijn tampon een hele plas bloed mee.. en dat stopte niet meer.... Ik wist even niet wat ik moest doen. Heb toen maar snel ervoor gezorgd dat alles was afgedekt en ben naar een collega gelopen en met haar gelijk weer terug naar de wc. Terwijl ik terug ging zitten kwam er weer een plas bloed naar buiten en daarbij ook grote stolsels. 10 minuten later lag ik in de ambulance naar het ziekenhuis.
Ik ben die middag denk ik wel 2 liter bloed verloren en kreeg een soort van morfine tegen de pijn. Er werden echo's gemaakt en bloed afgenomen. Ik was (nogsteeds) zwanger... Blijkbaar was ik niet goed gecuretteerd en was er nog een stukje moederkoek blijven zitten, deze veroorzaakte een hevige bloeding. (Dat het een nieuw vruchtje was werd niet uitgesloten maar leek onwaarschijnlijk) De eerste week toen ik weer thuis was heb ik veel gehuild. Ik had nognooit zoveel bloed gezien en alles maakte me opeens ook heel onzeker. Hopelijk wordt dit niet de trend! Ik wil namelijk heel graag kinderen!
Ik ben nu een maand verder en heb vorige week een normale menstruatie gehad! Wat was ik daar blij mee!! Hopelijk blijft alles ook gewoon goed gaan. Ik ga in ieder geval niet meer terug aan de nuvaring. Als er nu een kindje wil komen dan mag dat.
Zelfs mijn vriend is na de tweede keer weer helemaal om. Hij was tijdens mijn zwangerschap heel onzeker, en ook erna wilde hij even bij komen ezeker weten dat hij eraan toe was. Nu zegt hij bijna dagelijks dat in mijn buik zijn kindje zal gaan groeien. Prachtig is dat! Deze week heb ik mijn eisprong.. Ik ben een beetje onzeker. zal ik gewoon ervoor gaan of een maandje wachten nog..
LIefs Fleur
Ik ben Fleur en heb al een keer eerder hier op het forum wat geschreven, maar dat was voor mijn miskraam en toen er endometriose bij me werd geconstateerd. Ik wil jullie graag toch mijn verhaal vertellen, omdat ik hoop dat wat ik heb meegemaakt jullie bespaard blijft..
In mei werd ik zwanger maar al snel bleek dat het niet goed zat.. Op 22 juli ben ik gecuretteerd. Ik had daar ook vrede mee. Als de natuur zegt dat het kindje niet goed is en het beter is om niet verder te groeien, dan vind ik dat ook een mooi iets.
Na mijn miskraam bleef mijn menstruatie uit. Wel had ik een maand langs donker bruine afscheiding. Ik had in totaal 2 dagen gebloed, maar het waren niet 2 dagen achter elkaar, een keer begin van de week en een keer eind van de week :S. Ik zat ook niet echt lekker in mijn vel. De gynaecoloog had gezegd dat alles de eerste menstruatie anders kon zijn. Heb je normaal veel bloed dan nu weinig, ben je normaal 4 dagen dan nu zes bijv.
Na mijn vakantie wilde ik door dat alles ook echt even niet aan kinderen denken, daarom ben ik na een maand weer begonnen met de nuvaring. Na 3 weken zou ik moeten menstrueren, maar dat gebeurde niet.
Pas 2 weken nadat ik de nuvaring had verwijderd begon ik eindelijk te menstrueren en alles leek ook heel normaal. Echter na 3 dagen begon ik hevige pijn te krijgen. Zo erg dat ik echt veel pijnstillers nodig had en echt soms op de grond lag te kronkelen van te pijn. Maar ik dacht, dit is de eerste menstruatie, het zal wel met alles (ook endometriose) te maken hebben. Na een week werd in plaats van het bloeden minder, het bloeden meer. Mijn tampon werd er soms letterlijk uitgeduwd! Maar ook daarvan dacht ik, het zal daar wel mee te maken hebben. Toen de menstuatie ook nog eens 1,5 weken begon te duren was ik al geneigd de gynaecoloog te bellen, maar dat was al niet meer nodig.
Op mijn werk, bezig met de dagelijkse dingen, merkte ik weer dat mijn tampon er uit werd geduwd, ik ging naar de wc en er kwam bij het verwijderen van mijn tampon een hele plas bloed mee.. en dat stopte niet meer.... Ik wist even niet wat ik moest doen. Heb toen maar snel ervoor gezorgd dat alles was afgedekt en ben naar een collega gelopen en met haar gelijk weer terug naar de wc. Terwijl ik terug ging zitten kwam er weer een plas bloed naar buiten en daarbij ook grote stolsels. 10 minuten later lag ik in de ambulance naar het ziekenhuis.
Ik ben die middag denk ik wel 2 liter bloed verloren en kreeg een soort van morfine tegen de pijn. Er werden echo's gemaakt en bloed afgenomen. Ik was (nogsteeds) zwanger... Blijkbaar was ik niet goed gecuretteerd en was er nog een stukje moederkoek blijven zitten, deze veroorzaakte een hevige bloeding. (Dat het een nieuw vruchtje was werd niet uitgesloten maar leek onwaarschijnlijk) De eerste week toen ik weer thuis was heb ik veel gehuild. Ik had nognooit zoveel bloed gezien en alles maakte me opeens ook heel onzeker. Hopelijk wordt dit niet de trend! Ik wil namelijk heel graag kinderen!
Ik ben nu een maand verder en heb vorige week een normale menstruatie gehad! Wat was ik daar blij mee!! Hopelijk blijft alles ook gewoon goed gaan. Ik ga in ieder geval niet meer terug aan de nuvaring. Als er nu een kindje wil komen dan mag dat.
Zelfs mijn vriend is na de tweede keer weer helemaal om. Hij was tijdens mijn zwangerschap heel onzeker, en ook erna wilde hij even bij komen ezeker weten dat hij eraan toe was. Nu zegt hij bijna dagelijks dat in mijn buik zijn kindje zal gaan groeien. Prachtig is dat! Deze week heb ik mijn eisprong.. Ik ben een beetje onzeker. zal ik gewoon ervoor gaan of een maandje wachten nog..
LIefs Fleur