Ik weet niet meer wie het schreef, maar ik moest er net wel aan denken. De hele tijd dacht ik dat ik geen 'echte' moeder was, omdat ik 'net zo lief weer aan het werk' dacht te gaan, maar heb net een behoorlijke huilbui gehad. Pfffft, wat zie ik er inene tegenop nu het maandag al zover is. Als kind zijn wij thuis heel erg door mijn moeder in de steek gelaten, dat kwam doordat ze psychisch ziek was en volgens mijn vader had ze altijd al liever gaan werken dan dat ze thuis was voor ons... Nou, zet die opmerking maar uit je hoofd als je zelf weer aan het werk moet. "Een moeder hóórt bij haar kind te zijn!!", zei ik altijd... En zo voelt het nu ook. Dat maakt het ook zooo verschrikkelijk zwaar.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Een moederhart huilt?? Nu wel!
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hallo
Dat was ik. Ik vond het altijd een vreselijke uitdrukking... Maar nu...
Erg lijkt me dat om weer te moeten werken. ik zit 'gelukkig' in de ww, dus als mijn verlof voorbij is, moet ik alleen weer solliciteren. Heb dan nog even uitstel en waarschijnlijk ga ik vanuit thuis werken. Helemaal voorstellen hoe het voor je is, kan ik dus niet. Maar het lijkt me wel vreselijk!
Veel succes maandag. Ik hoop voor je dat het meevalt en went!!!
Groeten,
Rosanne
Dat was ik. Ik vond het altijd een vreselijke uitdrukking... Maar nu...
Erg lijkt me dat om weer te moeten werken. ik zit 'gelukkig' in de ww, dus als mijn verlof voorbij is, moet ik alleen weer solliciteren. Heb dan nog even uitstel en waarschijnlijk ga ik vanuit thuis werken. Helemaal voorstellen hoe het voor je is, kan ik dus niet. Maar het lijkt me wel vreselijk!
Veel succes maandag. Ik hoop voor je dat het meevalt en went!!!
Groeten,
Rosanne
Hoi Annet,
moeilijk he. Zeker met zo'n opmerking in het hoofd. En je wilt het toch beter doen dan je eigen moeder als die jullie zoveel in de steek heeft gelaten. Maar weet je..... er zit een groot verschil tussen iemand die psychisch ziek is en daarom haar kinderen in de steek laat of een mama die weer gewoon gaat werken. Jullie zullen vroeger als jullie moeder wel thuis was vast van alles van haar psychische ziekte hebben gemerkt. Tenminste... ik kan me dat zo voorstellen.
Maak het jezelf niet te moeilijk, maar probeer gewoon de beste moeder te zijn die je kan. Dan doe je al zat.
Groetjes Veerle
moeilijk he. Zeker met zo'n opmerking in het hoofd. En je wilt het toch beter doen dan je eigen moeder als die jullie zoveel in de steek heeft gelaten. Maar weet je..... er zit een groot verschil tussen iemand die psychisch ziek is en daarom haar kinderen in de steek laat of een mama die weer gewoon gaat werken. Jullie zullen vroeger als jullie moeder wel thuis was vast van alles van haar psychische ziekte hebben gemerkt. Tenminste... ik kan me dat zo voorstellen.
Maak het jezelf niet te moeilijk, maar probeer gewoon de beste moeder te zijn die je kan. Dan doe je al zat.
Groetjes Veerle
Hoi Annet,
Moeilijk, he? Maar je laat je kindje echt niet in de steek, hoor! En allebei je emoties mogen er zijn: het is heel natuurlijk om bij je kindje te willen blijven en het is ook heel natuurlijk om even iets anders te willen doen. En het feit dat je het zo goed mogelijk wilt doen voor je kindje maakt jou een geweldige moeder! Gewoon proberen van allebei te genieten, van het thuis zijn met je kindje en van het werken. Het is vast ff wennen, maar volgens mij vindt bijna iedereen het na een tijdje fijn om ook weer aan het werk te gaan.
Liefs,
Eveline
Moeilijk, he? Maar je laat je kindje echt niet in de steek, hoor! En allebei je emoties mogen er zijn: het is heel natuurlijk om bij je kindje te willen blijven en het is ook heel natuurlijk om even iets anders te willen doen. En het feit dat je het zo goed mogelijk wilt doen voor je kindje maakt jou een geweldige moeder! Gewoon proberen van allebei te genieten, van het thuis zijn met je kindje en van het werken. Het is vast ff wennen, maar volgens mij vindt bijna iedereen het na een tijdje fijn om ook weer aan het werk te gaan.
Liefs,
Eveline
Hoi Annet,
Je bent echt geen vreselijke moeder hoor, juist een goede want je hebt tenminste deze gevoelens! Ook ik ga a.s. maandag weer beginnen met werken en zie daar ook als een berg tegenop. Ik houd mijzelf maar voor dat ik het echt nodig heb om weer in m'n eigen wereldje te zijn. Met de energie die ik daarbij op doe kan ik er vervolgens voor 200% voor m'n man en kindje zijn!
Je bent echt geen vreselijke moeder hoor, juist een goede want je hebt tenminste deze gevoelens! Ook ik ga a.s. maandag weer beginnen met werken en zie daar ook als een berg tegenop. Ik houd mijzelf maar voor dat ik het echt nodig heb om weer in m'n eigen wereldje te zijn. Met de energie die ik daarbij op doe kan ik er vervolgens voor 200% voor m'n man en kindje zijn!
Bedankt voor de reacties!! Het ging we redelijk zo'n eerste dagje, het is wel inkomen en ik had gelukkig ook geen hartverscheurend afscheid. Papa was er vandaag voor Joey en ik kan tussen de middag naar huis;kon alle voedingen zelf doen. Dat scheelt natuurlijk ook... Ik blijf wel altijd bang dat ik net zo wordt als mijn moeder, maar ja... dat idee moet ik een keer loslaten... Ben er alleen nog niet achter hoe... Papa vond het ook wel even wennen, hihi. Hij vond het toch zwaarder dan gedacht en had moeite met het slaapgebeuren. Toen ik bijna klaar was belde hij al of ik al onderweg was, want hij had de pamper verschoond, maar kreeg het pakje niet meer aan. Hahaha, wel goed dit verruilen van rollenpatroon, hihi