<p>Hi allemaal,</p><p>Vanaf 27 juli heb ik mezelf positief getest op zwangerschap, wat eigenlijk met een bijzonder onregelmatige cyclus echt een klein wondertje was. Na enkele weken wachten mocht ik eindelijk voor een echo, waar de zwangerschap werd bevestigd. Alleen zou ik niet zo ver zijn als verwacht want het vruchtje was nog niet te meten. Beetje teleurgesteld naar huis gegaan maar wel met de positieve gedachte dat het er ieder geval wel zat.</p><p> </p><p>Een week later zijn we terug gegaan voor nog een echo, maar helaas de VK kon het niet zien. Wel had ze het idee dat de baarmoeder iets groter was geworden, maar kon het niet duidelijk zien. Ze heeft me toen door gestuurd naar de gynaecoloog, waar ik opnieuw een inwendige echo heb gehad.</p><p> </p><p>Blij was ik om te zien dat zij de vrugt zo zag zitten, alles erop en er aan... Maar... Ik had nu 7 weken moeten zijn en de groei staat op 6 weken, en ook geen hartactie of iets wat erop moet gaan lijken.. ?? Na de echo bespraken we de opties, tja, ze gaf me 99% kans op een foute zwangerschap, in de zin dat het vruchtje niet veder is gekomen dan 6 weken en ik me moet gaan voorbereiden op een miskraam. Tja, oké... Wat kan je daarop zeggen? Ik heb aangegeven het die 1% kans absoluut wil geven en ik heb a.s. Maandag dus weer een echo die alles moet uitsluiten ( goed of slecht ).</p><p> </p><p>Intussen ben ik al een paar dagen van slag, met een aankomende vakantie niet echt fijn. Nu 2 dagen non stop gehuild, er niet over kunnen praten, momenten met dubbele gevoelens, het niet tegen de onzekerheid kunnen maar ook geen valse hoop willen hebben... ?</p><p> </p><p>Momenteel voel ik me nog hardstikke zwanger, maar dat fijne zwangere gevoel in m’n buik heeft nu een nare ervaring erbij. Waardoor het gewoon niet meer prettig voelt en zelfs een beetje vies.. ?</p><p> </p><p>Zijn er hier ook met die ervaringen? Ervaring met zulk nieuws? Of juist met een miskraam? </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Een slechte zwangerschap??
- Onderwerp starter Friebell
- Startdatum
Hoi Friebell,
Wat vervelend dat je tegenslag op tegenslag kreeg!
Dat je minder ver was is te overzien, maar dat er dan geen activiteit meer is doet pijn. Ik vind het mooi dat he die 1% een kans wilde geven.
Zelf heb ik met 7 weken 1 vrucht verloren, ik had een tweeling. Het enige wat ik kon bij de gynaecoloog was huilen en ik wilde mn moeder bellen. Ze wist niets van onze zwangerschap maar in de auto heb ik meteen gebeld om te vertellen dat we 1 kindje verloren zijn. Daarna mn vader, broer en schoonouders die allemaal ook niks wisten ook gebeld. Omdat wij gezegend zijn en waren met nog een baby was dat gevoel heel dubbel.
Wat ik wel geleerd heb en je mee wil geven, daarom vertel ik je mijn verhaal, is dat het belangrijk is dat mocht het mis zijn je met mensen er over praat en dit verdriet met je partner verwerkt. Jullie zijn jullie kindje (in het geval dat het mis is) verloren hoe klein het ook was. Dat is een rouwproces en dat moet je serieus nemen en niet wegstoppen.
Hoe het verder gaat kan ik niet vertellen, bij mij is die ene vrucht blijven zitten ivm de andere baby en schijnt er over 14 weken een soort van bruine prop aan de placenta te zitten waaraan een arts de tweeling kan herleiden.
Ik wens je heel veel sterkte, kracht en wijsheid toe.
Wat vervelend dat je tegenslag op tegenslag kreeg!
Dat je minder ver was is te overzien, maar dat er dan geen activiteit meer is doet pijn. Ik vind het mooi dat he die 1% een kans wilde geven.
Zelf heb ik met 7 weken 1 vrucht verloren, ik had een tweeling. Het enige wat ik kon bij de gynaecoloog was huilen en ik wilde mn moeder bellen. Ze wist niets van onze zwangerschap maar in de auto heb ik meteen gebeld om te vertellen dat we 1 kindje verloren zijn. Daarna mn vader, broer en schoonouders die allemaal ook niks wisten ook gebeld. Omdat wij gezegend zijn en waren met nog een baby was dat gevoel heel dubbel.
Wat ik wel geleerd heb en je mee wil geven, daarom vertel ik je mijn verhaal, is dat het belangrijk is dat mocht het mis zijn je met mensen er over praat en dit verdriet met je partner verwerkt. Jullie zijn jullie kindje (in het geval dat het mis is) verloren hoe klein het ook was. Dat is een rouwproces en dat moet je serieus nemen en niet wegstoppen.
Hoe het verder gaat kan ik niet vertellen, bij mij is die ene vrucht blijven zitten ivm de andere baby en schijnt er over 14 weken een soort van bruine prop aan de placenta te zitten waaraan een arts de tweeling kan herleiden.
Ik wens je heel veel sterkte, kracht en wijsheid toe.
Hoi Friebell,
Wat ontzettend vervelend nieuws!!
Ik heb begin dit jaar een missed abortion gehad. Met 8 weken hadden we een echo en toen bleek het vruchtje met 6 weken gestopt met groeien en er klopte ook geen hartje. Tranen met tuiten heb ik gehuild.
Wij hadden ook nog niks aan onze familie en vrienden verteld over de zwangerschap. We zijn vanuit de echo gelijk naar mijn ouders gereden waar ik ook huilend binnen ben gekomen.
Ik heb besloten dat ik wilde wachten of de miskraam vanzelf op gang kwam en dat gebeurde ook, 2 weken later. Ik heb dus nog 2 weken met ons "kindje" in m'n buik gelopen, terwijl het niet meer leefde. Dat vond ik zwaar, maar hierdoor heb ik het ook een soort van plekje kunnen geven. Ik heb in die 2 weken (en ook erna) heel veel gepraat en gehuild met vrienden en familie. Wij hebben het voor niemand geheim gehouden dat we een miskraam hadden. Juist omdat ik het fijn vond om er veel over te praten. We hebben de echo-foto van het vruchtje in een lijstje in de kamer neergezet en die staat er nog steeds. Afgelopen dinsdag was mijn uitgerekende datum geweest.
Ik vond deze ervaring één van de heftigste dingen die ik heb meegemaakt in mijn leven. Dus onderschat je gevoel niet, schaam je er ook niet voor een probeer je niet groot te houden. Het is volkomen normaal dat je zo van slag bent. Ook al is het nog heel klein en pril, het is toch je kindje.
Ik hoop voor je dat je bij de 1% hoort en dat het toch goed blijkt te zijn! Heel veel sterkte meis!
Liefs
Wat ontzettend vervelend nieuws!!
Ik heb begin dit jaar een missed abortion gehad. Met 8 weken hadden we een echo en toen bleek het vruchtje met 6 weken gestopt met groeien en er klopte ook geen hartje. Tranen met tuiten heb ik gehuild.
Wij hadden ook nog niks aan onze familie en vrienden verteld over de zwangerschap. We zijn vanuit de echo gelijk naar mijn ouders gereden waar ik ook huilend binnen ben gekomen.
Ik heb besloten dat ik wilde wachten of de miskraam vanzelf op gang kwam en dat gebeurde ook, 2 weken later. Ik heb dus nog 2 weken met ons "kindje" in m'n buik gelopen, terwijl het niet meer leefde. Dat vond ik zwaar, maar hierdoor heb ik het ook een soort van plekje kunnen geven. Ik heb in die 2 weken (en ook erna) heel veel gepraat en gehuild met vrienden en familie. Wij hebben het voor niemand geheim gehouden dat we een miskraam hadden. Juist omdat ik het fijn vond om er veel over te praten. We hebben de echo-foto van het vruchtje in een lijstje in de kamer neergezet en die staat er nog steeds. Afgelopen dinsdag was mijn uitgerekende datum geweest.
Ik vond deze ervaring één van de heftigste dingen die ik heb meegemaakt in mijn leven. Dus onderschat je gevoel niet, schaam je er ook niet voor een probeer je niet groot te houden. Het is volkomen normaal dat je zo van slag bent. Ook al is het nog heel klein en pril, het is toch je kindje.
Ik hoop voor je dat je bij de 1% hoort en dat het toch goed blijkt te zijn! Heel veel sterkte meis!
Liefs