Een uitdaging nodig!?

A

Anoniem

Guest
Ik heb eigenlijk een super leventje! Een hele lieve vriend, een super dochter, een huis, leuk werk, en noem maar op! Niks te klagen eigenlijk...
Maar toch mis ik af en toe iets..
Ik vind het zo "saai" af en toe...heb het gevoel dat ik iets mis...heb een uitdaging nodig!
Zo voel ik het niet altijd hoor! Meestal ben ik gewoon hel tevreden met mijn leventje, maar soms (vandaag bijvoorbeeld! En neee, ik ben niet ongesteld!! Hahaha) denk ik echt:
Het is elke dag hetzelfde:
Opstaan, de kleine verzorgen, eten douchen, poetsen werken, weer eten, tv kijken, de kleine enz enz enz
Snappen jullie een beetje wat ik bedoel??
mijn vriend zei al dat ik maar een leuke hobby of sport ofzo moest zoeken...En dat WIL ik wel, maar ik weet niet wat ik leuk vind! Hahaha
Word soms echt gek van mezelf! Dan zit ik zo te denken, en een minuut later denk ik weer: stel je toch niet aan! Ik heb alles wat ik hebben wil!!!

Nou ja, sorrie voor mijn gezeur, moest het effe kwijt!
Ga nu maar weer eens wat poetsen en dan de kleine uit bed halen als ze wakker word!
 
Oh 4dec, ik weet precies wat je bedoelt!
Al ,moet ik eerlijk zeggen dat het nu, na de tweede, een stuk minder is dan na de eerste. Ik had dat gevoel toen ook heel sterk. Ik vroeg me soms af "Is dit het nou? Is dit de rest van mijn leven?"
Om me vervolgens weer diep te schamen omdat ik ook alles had wat mijn hartje begeerde.
Probeer idd wat leuks voor jezelf te vinden, iets wat los staat van je huishouden, zeg maar. Ik ben op een gegeven moment gaan sporten en doe dit nog steeds twee keer per week en dat is zóó lekker! Even eruit, je verstand op nul en gáán...en het is nog goed voor je ook.
Daarom vind ik het ook zo lekker om te werken, om weer even Priscilla te zijn en niet de moeder van.. En daarom vind ik het ook niet zo prettig om Chloë met me mee te nemen naar het werk!
En Luna wordt ook steeds ouder, dus kan het vast ook beter hebben om wat af te wijken van het dagelijkse ritme. Ik probeer dat zelf ook te doen, om gewoon eens lekker met Chloë  bij de Hema een broodje te gaan eten. Doet me altijd erg goed, even er tussenuit.
Het komt allemaal wel goed en je mag dit soort gevoelens best hebben als moeder zijnde, vind ik.
Groetjes Sil
 
heerlijk,wat herkenbaar!!!!
ik weet het soms ook niet,mopper maar raak dan en denk waarom eigelijk???heb een lieve man,een gezonde lieve zoon,een eigen huis en leuk werk,maar toch....
ik mis ook wat maar weet niet wat,dus als je een optie hebtkunnen we dat samen doen!!!voel me soms al zo oud en zo blegh.....maar ja!!!

als ik mijn mannetjes zie wordt ik nog wel erg gelukkig maar wil gewoon soms wat anders!!!!weet niet ook niet goed hoe uit te leggen...

groetjes nienke...(moeder van aaron 24-11-2006)
 
Nou, wat ben ik blij dat dit zo herkenbaar is zeg!
pfff...schaamde me al een beetje om het hier neer te zetten, maar er hebben er dus wel meer last van dit soort gedachtes!
Ik BEN ook gelukkig, en heb inderdaad ook ALLES waar ik ooit maar over droomden, maar toch he...
Ja sil, ik moet inderdaad echt iets voor mezelf gaan vinden, maar weet dus niet wat ik leuk vind!
Sporten is niet helemaal mijn favoriet ....hahaha...maar heb datwel een aantal jaar geleden heel intensief gedaan en toen vond ik het na een tijdje nog lekker ook! Dus misschien gewoon maar weer eens proberen...
Ik wil eigenlijk gewoon 1 of 2 keer in de week iets voor mezelf waar ik me echt op verheug, iets dat ik ECHT leuk vind en niet weer iets dat ik zie als "moeten"!
Weet soms echt niet wat ik wil hoor, zo frustrerend!
Het is niet dat ik niet genoeg te doen heb, dat kan ook bijna niet met zo'n kleintje en huishouden en werk etc maar ik wil naast dat ook gewoon NOG iets leuks!
Heb ook de laatste tijd vaak geen zin meer om het huishouden te doen, te wassen, strijken, eten koken....bleeeehhhh....
Maar ik ben ook weer zo perfectionistisch dat ik het wel moet doen van mezelf! Ik kan er niet tegen als het een zooitje is...

Maar goed, genoeg "gezeurd"! ben in ieder geval wel een beetje opgelucht dat ik niet de enige ben want je voelt je inderdaad best schuldig dan he?!
 
Hihihi, nou he-le-maal geen last van hoor

Zucht, ik word soms zo moe van mezelf! Dan denk ik 'mens, wat wil je nou!?!'. Ik bedoel, ik zie mezelf ook niet de Kilimanjaro beklimmen ofzo. Ik sport netjes twee keer in de week omdat het moet, is niet echt mijn ding. Maar als ik dan een vriendin spreek die aan het oefenen is voor de halve marathon dan ben ik bijna jaloers.

Het is een beetje als dat Doe Maar liedje 'is dit alles' terwijl dit alles is wat ik altijd wilde! Ik wil gewoon iets erbij, iets van mezelf, maar inderdaad, wát?!?

Hihihi, ben wel blij dat ik niet de enige ben hoor!

KT

 
Ooooh, zo herkenbaar! Geweldig!!!!
Ik vraag me soms ook af: Is dit nou alles??? Zucht...
En als ik eindelijk eens klaar ben met al dat poetsen, strijken, boenen, dweilen, zuigen, koken, enz. vraag ik me af: wat moet ik nu weer eens gaan doen?
Ik weet het dan gewoon niet.
Ik wordt soms ook zo verschrikkelijk moe van mezelf...
Dan denk ik: wat wil je nou eigenlijk? Ja, weet ik veel.

Pfff....dacht dat ik de enige was. Gelukkig niet dus...
 
hallo,

Ik herken het een beetje. Ik zou wel wat meer tijd willen hebben om 's avonds, als mijn meisje slaapt wat dingen te kunnen doen. Maar helaas heb ik vaak teveel werk liggen.
Wat ik leuk zou vinden is: mijn digitale foto's eens een keertje afdrukken, een mooi digitaal fotoalbum te maken vanaf de geboorte, een cursus fotografie, een dagboekje bijhouden over mijn dochter en hoe ik me voelde, salsadansen, cursus schilderen, cursus bloemschikken, misschien zelfs buiten hardlopen (al heb ik daar niet echt zin in, maar is wel goed voor me),...
misschien zit er wat bij voor je.

groetjes,
Sabine
 
Wel heel herkenbaar allemaal, soms dat rare "onvolledige gevoel",  maar als ik het zat ben ga ik nog steeds lekker met vrienden stappen. Verder loop ik regelmatig met mn kereltje lekker de stad in om een bakkie koffie bij V&D te gaan doen. Of ik bel een vriendin als die thuis om even langs te komen. Maar vooral ben ik erg blij met mijn grootste kerel: als hij ziet dat ik een beetje down ben of heel erg moe, dan moedigt hij me aan om lekker de stad even in te gaan 's avonds en dan zorgt hij de rest van de nacht en volgende ochtend voor de kleine.... Zo fijn!
Ik zorg dan dat er genoeg afgekolfde melk is, of soms krijgt hij een fles kunstvoeding.Doen jullie dat dan niet meer dan, uitgaan met vrienden nog? Of heeft iedereen in jullie vriendenkring al kinderen ook? Ik ben één van de eersten met kids, dus misschien dat dat ook meewerkt.....

Groetjes Edith
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan