Hallo iedereen.
Het is veel te lang geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar ik hoop dat jullie begrijpen dat ik met andere dingen bezig ben. Ik heb dan ook al een hele tijd niet meer gelezen maar wil het wel weer wat vaker gaan doen.
Ondertussen is mijn vader wel flink ziek. Hij is enorm afgevallen en zit nu nog op 56 kilo bij een lengte van 1.83. Het is dus niet veel meer. Maar hij slaat zich er aardig doorheen. Een week of 3 geleden klonk hij zo slecht dat we allemaal dachten dat hij de nacht niet zou halen maar hij is er nog steeds. Hij heeft verschillende medicijnen maar wil die niet nemen, dus hij maakt het wel erg zwaar voor zichzelf. Ik heb al erg veel geregeld ondertussen zoals een hoog/laag bed. Dat maakt het allemaal wat makkelijker voor hem. Er is ons in het zkh vertelt dat ze niet weten hoe lang hij nog heeft maar dat het hooguit maanden zijn. Het is nu dus afwachten hoe het gaat lopen. Hij is nog steeds thuis en woont alleen. Hij redt zich redelijk maar wel in zijn eigen tempo. Vandaag gaan we naar hem toe en mijn zussen komen ook. We gaan zijn huis dan helemaal poetsen want dat lukt hem echt niet meer. Hij durft ook niet meer naar buiten dus doen we ook de boodschapen voor hem. Maar de vraag is wel hoe lang hij nog alleen kan blijven wonen.
Tot zo ver mijn vader.
Met Marissa gaat het super goed. Ze is ontzettend 2 en neemt haar taak erg serieus. Alles is nee, niet doen en ze weet precies wat ze wil. Ik moet er vaak wel om lachen hoor, maar af en toe is het ook wel even vermoeiend. Ze heeft een tijdje in haar eigen bed in haar eigen kamer geslapen maar toen werd ze ziek. Ze mocht dus weer even bij ons op de kamer. En daar is ze niet meer weg geweest. Ze slaapt nu elke nacht tussen ons in maar ik heb nu de energie niet om het gevecht weer aan te gaan met haar. Als de rust is weergekeerd gaat ze weer in slaaptraining. Ze kletst volop en zegt de grappigste dingen. Wat zijn ze toch snel nu. Elke dag horen we nieuwe woorden waarvan we niet eens weten waar ze die gehoord heeft. Voor ons dus ook goed uitkijken wat we zeggen. Ze is helemaal gek van zingen en dansen en treedt echt voor ons op. Ze pakt dan haar gitaar en begeleidt zichzelf bij het zingen, en dan ook nog tegelijkertijd dansen, multitalentje haha. Na haar optreden moeten Papa en ik klappen en dan maakt ze een diepe buiging. Ook voetballen is favoriet. Ze kan uren met je overschieten en stopt er pas mee als wij het zat zijn. De vrije trap heeft ze ook al door, ze neemt een enorme aanloop, schiet de bal en begint te juichen
Waar zou ze het vandaan hebben.
Al met al met ons gezinnetje dus alles goed maar nog wel flinke zorgen en werk rondom Papa. Ik hou jullie op de hoogte en zal weer wat vaker reageren
liefs Linda en een kusje van Marissa
Het is veel te lang geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar ik hoop dat jullie begrijpen dat ik met andere dingen bezig ben. Ik heb dan ook al een hele tijd niet meer gelezen maar wil het wel weer wat vaker gaan doen.
Ondertussen is mijn vader wel flink ziek. Hij is enorm afgevallen en zit nu nog op 56 kilo bij een lengte van 1.83. Het is dus niet veel meer. Maar hij slaat zich er aardig doorheen. Een week of 3 geleden klonk hij zo slecht dat we allemaal dachten dat hij de nacht niet zou halen maar hij is er nog steeds. Hij heeft verschillende medicijnen maar wil die niet nemen, dus hij maakt het wel erg zwaar voor zichzelf. Ik heb al erg veel geregeld ondertussen zoals een hoog/laag bed. Dat maakt het allemaal wat makkelijker voor hem. Er is ons in het zkh vertelt dat ze niet weten hoe lang hij nog heeft maar dat het hooguit maanden zijn. Het is nu dus afwachten hoe het gaat lopen. Hij is nog steeds thuis en woont alleen. Hij redt zich redelijk maar wel in zijn eigen tempo. Vandaag gaan we naar hem toe en mijn zussen komen ook. We gaan zijn huis dan helemaal poetsen want dat lukt hem echt niet meer. Hij durft ook niet meer naar buiten dus doen we ook de boodschapen voor hem. Maar de vraag is wel hoe lang hij nog alleen kan blijven wonen.
Tot zo ver mijn vader.
Met Marissa gaat het super goed. Ze is ontzettend 2 en neemt haar taak erg serieus. Alles is nee, niet doen en ze weet precies wat ze wil. Ik moet er vaak wel om lachen hoor, maar af en toe is het ook wel even vermoeiend. Ze heeft een tijdje in haar eigen bed in haar eigen kamer geslapen maar toen werd ze ziek. Ze mocht dus weer even bij ons op de kamer. En daar is ze niet meer weg geweest. Ze slaapt nu elke nacht tussen ons in maar ik heb nu de energie niet om het gevecht weer aan te gaan met haar. Als de rust is weergekeerd gaat ze weer in slaaptraining. Ze kletst volop en zegt de grappigste dingen. Wat zijn ze toch snel nu. Elke dag horen we nieuwe woorden waarvan we niet eens weten waar ze die gehoord heeft. Voor ons dus ook goed uitkijken wat we zeggen. Ze is helemaal gek van zingen en dansen en treedt echt voor ons op. Ze pakt dan haar gitaar en begeleidt zichzelf bij het zingen, en dan ook nog tegelijkertijd dansen, multitalentje haha. Na haar optreden moeten Papa en ik klappen en dan maakt ze een diepe buiging. Ook voetballen is favoriet. Ze kan uren met je overschieten en stopt er pas mee als wij het zat zijn. De vrije trap heeft ze ook al door, ze neemt een enorme aanloop, schiet de bal en begint te juichen
Al met al met ons gezinnetje dus alles goed maar nog wel flinke zorgen en werk rondom Papa. Ik hou jullie op de hoogte en zal weer wat vaker reageren
liefs Linda en een kusje van Marissa