Een volgend kleinkind nog bijzonder?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Mijn partner en ik proberen al een tijdje zwanger te raken van ons eerste kindje. Mijn ouders hebben al kleinkinderen en mijn schoonouders zijn pas geleden voor het eerst opa en oma geworden.
Nu hoop ik allereerst dat het ons ook gegund is om een keer zwanger te raken en een kindje te krijgen, maar ik merk ook dat ik me bezighoudt met of het dan nog wel bijzonder is voor onze ouders. Zij zijn immers allemaal al opa en oma.
Bij mijn ouders merkte ik bij het eerste kleinkind en de daarop volgende ook een groot verschil in hoe er gereageerd werd op de zwangerschap en daarna de geboorte.
Ik zou het zo ontzettend leuk vinden als onze ouders ook op ons trots zijn, en uitkijken naar ons kind, ook al hebben ze de titel al.

Herkennen jullie dit of hebben jullie daar ervaring mee?
 
Tuurlijk zijn je ouders schoon ouders trots 
Ongeacht hoevaak ze al opa en oma zijn geworden.
Niet daaraan twijfelen ❤
Mijn ouders krijgen nu een 6e kleinkind en mijn schoon ouders een 4e kleinkind en ze zijn apen trots op mij en op het kindje wat komen gaat.  En ze kunne  niet wachten.
Jou ouders en schoonouders hebben dit vast en zeker ook  geloof mij maar ❤❤
 
Mijn ouders vinden onze dochter ook bijzonder. Ze is hun 5e kleinkind, ons eerste kind.
Maar 1 van onze oma's had wel een duidelijke voorkeur voor haar eerste kleinkind. De andere 3 grootouders hadden daar helemaal geen last van. 
 
Onze dochter is het 5e kleinkind van mijn ouders en het 4e kleinkind van mijn schoonouders. Ze waren (en zijn) ontzettend blij met haar, vinden het heel speciaal en ik merk in hun gedrag geen enkel verschil met hun andere kleinkinderen. 
 
Mijn oma heeft een hele sterke voorkeur voor haar derde kleinkind (niet wij haha), dus het kan prima na al oma te zijn nog steeds heel bijzonder zijn.
Maar even zonder grap: ja, een eerste kleinkind is bijzonder maar de rest erna is net zo mooi. En vergeet niet dat het voor je (schoon) ouders niet alleen gaat om het "zoveelste kleinkind", maar ook om dat ze een van hun kinderen zien veranderen in ouders. 
Voor mijn ouders was dat waar ze ook heel trots op waren na de geboorte van onze zoon. En ik weet zeker dat als één van mijn broers een kind krijgt ze weer tranen in hun ogen zullen krijgen van hun zoon ineens als papa zien.
Geen zorgen!!
 
Ik begrijp je wel hoor. 
6 weken geleden bevallen van tweede zoontje. Aankondiging van de zwangerschappen werden beide vol tranen en geluk ontvangen, de tweede zwangerschap merkte ik wel dat het anders was. Wellicht voornamelijk ook omdat het voor jezelf anders is. Ik was er minder mee bezig, deelde niet elk klein dingetje elke dag etc. Wij zijn overigens de enige zowel voor mijn ouders als voor schoonouders met kindjes. Dus geen andere kleinkinderen.
Ik heb het ze letterlijk gevraagd; voelt het anders of is het minder speciaal? "Absoluut niet, we krijgen er nu alleen minder van mee" was het antwoord. 
Via mn broertje (die toen tijdelijk thuis woonde) hoorde ik hoe mn ouders uit de stoel vlogen en gilden van blijdschap toen hij naar beneden gerend kwam om te zeggen dat we net geappt hadden (we zouden later bellen) dat de tweede geboren was en ze wederom opa en oma waren.. toch hartverwarmend.
Zodra mijn broertje vader wordt zullen ze net zo enthousiast zijn. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan