A
Anoniem
Guest
De wonderen zijn echt de wereld nog niet uit. Mijn vriend heeft zich na de geboorte van onze dochter laten steriliseren toen hij 30 jaar en ik 34 was. Twee jaar later bleek dit geen verstandige zet want met name ik wilde heel graag nog een kind. Na lang zeuren heeft hij eindelijk voor mij een hersteloperatie ondergaan. Best een pittige operatie. Een zwangerschap bleef uit. Na 2 jaar naar het ziekenhuis, allerlei testen, eileiders waren goed dus daar lag het niet aan. Sperma diverse keren laten contoleren, daar lag het ook niet aan. Toen 3 pogingen IUI met hormoonstimulatie (spuiten in buik), alles tevergeefs. 2 jaar geleden toen ik 39 was dachten we dat wordt nooit meer wat en eerlijk waar we hadden er niet meer op gerekend en deden er ook geen moeite meer voor. Ja en je raadt het, ik wordt nu in september 42 en in januari wordt ons kindje geborden als alles goed gaat. Ben nu 17 weken zwanger en van de week een vruchtwaterpunctie gehad. Wij vinden het heel bijzonder dat dit nog gebeurd, hier had niemand meer op gerekend en onze dochter van 8 ook niet.