eenkennig.......nu al?

Hoi Allemaal,
Gister was het hier weer een beetje feest want mijn kleine meid werd wel 4 maanden oud. Ze doet het hartstikke goed en we genieten met volle teugen van haar.

Nu heeft ze sinds een aantal dagen dat ze steeds gaat huilen als ik haar neerleg. Bijvoorbeeld in de box. Zolang ze me kan zien vindt ze het prima maar als ik ook maar even de keuken in loop zet ze het op een krijsen. Tot rood/ paars aan toe.
Ik probeer haar dan af lijden met speeltjes enz. en dat gaat erg goed.
Gister ging ik met vriendinnen  uiteten en de papa was niet op tijd thuis. Dus hadden we mijn zusje geregeld om op te passen. Dat doet ze gemiddeld zo'n 1 keer per week een paar uurtjes. Dat is ook nooit een probleem geweest.
Gister liep ik dus de deur uit. De kleine begint te krijsen en ze is niet meer gestopt. Dus mijn zusje belde op dat het niet ging, ok dat kan. Ik kom dus naar huis en zodra ik binnenstap en de kleine ziet me is het een grote lach van oor tot oor en ze heeft niet meer gehuild.

Ik snap hier niets van. Anders was het nooit een probleem en nu ineens eenkennig met 4 maanden????????????????
Iemand ervaring, tips of reacties?????

ik hoor het graag, liefs

Nathalie(mv Janine 3 3 2007)
 
Herkenbaar! Senne heeft dit ook sinds de laatste week. Ze wil best alleen spelen, maar alleen als ze een van ons kan zien. 'Alleen' zijn vindt ze helemaal niks. Ze vraagt nu ook echt bewust aandacht, dat merk ik aan de reactie van haar als we komen kijken zodra ze huilt of geluiden maakt.

Ik heb  ergens gelezen dat het goed is om kiekeboe-spelletjes met ze te doen. Zo leren ze dat je altijd weer terugkomt, ook al zien ze je even niet. Senne kan er nu ook echt om lachen. Ik leg een spuugdoekje over haar oogjes, laat haar het omlaag trekken (of doe het zelf als ze het niet doet) en roep 'kiekeboe'.. lachen! Ik weet niet of het echt helpt, maar het is in ieder geval een leuk spelletje.

Hopelijk is het een fase, het zou niet fijn zijn als je niet meer even op je gemak een klusje kunt doen of een paar uurtjes oppas kunt regelen.

Groetjes, Dionne
 
Terug
Bovenaan