eenkennigheid bij logeren, herkenbaar?

[ANONYMOUS_USERNAME]

Dag medemoeders, onze zoon (bijna 11 mnd) ging afgelopen zatavond logeren bij een vriendin van ons, hij is al vaker uitlogeren geweest en dat ging altijd goed. De laatste keer was denk ik 2 mnd geleden. Maar afgelopen zaterdag begon hij te huilen vanaf het moment dat we weggingen, we zijn teruggegaan en hebben hem zelf in bed gestopt, toen sliep hij direct. De volgende morgen werd hij vroeg wakker en na zijn flesje heeft hij nog wel even geslapen maar hij was wederom niethelemaal in zijn hum.
Herkennen jullie dit? Moet je hier gewoon even doorheen? Graag tips, want af en toe een avondje voor jezelf is ook wel weer eens prettig.

Grt
Debby

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo Debby,
Dat is voor mij ook heel herkenbaar. Wij moeten altijd zorgen, ook tijdens de dag dat ons zoontje in zijn eigen bedje zijn dutje kan doen. Anders wil hij zowiezo nergens slapen. Ook al hebben we het meerdere malen geprobeerd, hij wil niet slapen en dan word je er alleen maar nerveus door. (bij de dagmoeder lukt dit wel, hoor!).
Mensen zeggen, 'een kind moet overal kunnen slapen', 'bij mij zou hij blijven liggen en zou ik  hem laten huilen',... nou ja, niet ieder kindje is hetzelfde. Ik denk dat elk kindje daar  anders op reageert. En het is natuurlijk ook de leeftijd, hé? Bij mijn zoontje is dit begonnen aan 8 maanden, nu is hij 10 maanden en nog steeds heel eenkennig.
Wanneer wij eens een avondje uit willen, dan vragen wij nu een vaste babysit. We geven hem nog zijn flesje en steken hem in bed. Wanneer hij slaapt dan vertrekken wij. Wanneer we thuis komen, heeft hij nooit geweten dat wij weg geweest zijn.
Dat is voor ons de oplossing.
Groetjes,