Eenkennigheid

[Maaike]

Dag lieve ouders,

Onze lieve meid heeft sinds ze twee maanden is al last van eenkennigheid. Ze is inmiddels bijna 6 maanden en het lijkt niet minder te worden. We hebben bijna 2 maanden lang geprobeerd te laten wennen aan de opvang, maar dat ging niet. Zelfs de opvang had het niet eerder en zo intens gezien op zo'n jonge leeftijd. Oma's of opa's gaat ook niet. Zelfs als bezoek langs komt vind ze het niet leuk om op iemand anders zijn schoot te zitten dan die van mama of papa.

Gelukkig kon ik mijn verlof wat verlengen omdat ik voor mezelf werk. Ik merk alleen dat ik ook echt wat behoefte heb aan wat tijd voor mezelf en ook voor samen met mijn partner. Als we haar nu bij een oppas achterlaten (proberen nu eigenlijk alleen nog maar met één oma, want die geeft het niet op..) dan huilt ze bijna alleen maar. Soms echt krijsen, alsof ze in totale angst is. Dan valt ze op een gegeven moment van uitputting in slaap en begint het riedeltje opnieuw. Ik heb daarna vaak een uitgeputte en schorre baby in mijn armen. Mijn moederhart huilt en weggaan wordt voor mij steeds moeilijker.

Zijn er meerdere die dit probleem kennen of hebben gehad? En heeft iemand een gouden tip?

Liefs van liefdevolle, maar een beetje radeloze ouders

 

[Essil]

Normaal begint dat inderdaad pas later. Kan het zijn dat de grootouders bijvoorbeeld allemaal naar rook ruiken, of juist niet? Of iets anders specifieks waardoor ze nu al zo'n duidelijk verschil maakt, tussen haar ouders en de rest van de wereld?

 

[Gebruiker10103500]

Kan je niet weggaan wanneer ze ‘s avonds al slaapt? Of wordt ze nog vaak wakker in de avond?

 

[Neushoorntje]

Hoi, gaat het nu wat beter met de eenkennigheid? Zo niet, hebben jullie al geprobeerd om een kledingstuk of iets wat erg naar mama en papa ruikt bij haar in de buurt te houden, als ze niet kalmeert? Of een knuffel introduceren waar ze samen met jullie mee kan knuffelen, hopelijk zet ze die geborgenheid over op de knuffel en kan ze daarmee getroost worden.