Eenkennigheid

A

Anoniem

Guest
Hallo iedereen,

Ik weet even niet meer wat het beste is hoor. Gisteren zijn we met zijn drietjes een dagje bij mijn ouders geweest. Zij wonen 80 kilometer bij ons vandaan.
Vandaar ook dat ze ons zoontje niet zo heel vaak zien. Wat ze heel jammer vinden en ze zijn dan ook blij als ze ons zien.

Maar...mijn zoontje word zo eenkennig. Zodra hij bij een ander zit (dus gisteren bij mijn vader, moeder, zusje) begint hij te krijsen. Als ik hem dan weer pak is het goed.
Ook eten wil hij niet van iemand anders. Gisterenavond wel de fles van mijn vader gekregen maar toen zat ik in de bank tegenover hen zodat hij mij kon zien.

Nu is het zo dat ik niet werk. Dus mijn zoontje is altijd bij mij thuis.
Aan de ene kant streelt het me wel dat hij zo aan ons (want bij mijn man gaat het ook goed) hangt. Maar aan de andere kant is het ook wel eens lastig. En voor mijn ouders vond ik het wel sneu.
Moet ik hier nu aan toegeven of niet? Herkent iemand dit?
Is dit een fase?
Hij is nog maar 5 maanden maar ik wil ook niet dat het straks nog erger wordt.

Liefs,
Issie
 
Dag Issie,

Tjee wat jammer idd voor je ouders. Gelukkig dat dat flessen dan toch goed ging. Ik denk dat je idd stapje voor stapje moet gaan. Zelf een beetje in de buurt blijven als je er bent. gaat je kindje weleens naar een oppas? Misschien dat je ouders een keertje kunnen komen oppassen? het is volgens mij namelijk wel zo dat als papa en mama weg zijn, dat het dan vanzelf beter gaat. Maar het kan dan ook zijn dat het alleen maar huilen wordt misschien...? Ik kan je niet echt helpen ben ik bang. Joran is totaal niet eenkennig, en daar maak ik me dan weleens zorgen om, haha...
Succes, misschien dat anderen meer wijze raad voor je hebben!

Susan
 
Hoi Issie,

Hoe is het verder met je/jullie?
Ik herken die eenkennigheid ook bij Isis (nu 5 maanden jong) Wij verzorgen haar thuis, papa, mama en oma kent ze goed. Ik heb nu de laatste weken gemerkt dat ze bij 'vreemde' mensen/gezichten (die ze  minder ziet  of heeft gezien)  moet wennen en weleens spontaan in huilen uitbarst! Zelfs bij opa trekt ze een pruillipje.
Over een maand komt er nog een oppas bij, nu komt ze weleens langs,  een meisje, Isis dronk vorige week in tranen de fles bij haar op en hield mij nauwlettend in de gaten.
Ik denk ook dat het een fase is, dat ze nu steeds beter haar papa en mama gaat herkennen, volgens mij is het ook een (goed) teken dat het hechtingsproces gaande is. Maar tis inderdad niet leuk als dat naaste familie is.
Ik weet ook niet of kindjes dit ook hebben als ze naar een kdv of andere opvang gaan.......
x Esther
 
Hoi Hoi,
Het is, volgens mij, gewoon een fase hoor.
Mijn dochter van ook 5 mnd. heeft het ook en die is regelmatig bij oma en ook op het kdv, dus daar ligt het niet aan.
Ga niet dwingen, daar snapt je kindje nog niks van. Het kan erger worden, maar het gaat ook wel weer over.
En het is idd een goed teken, de hechting tussen jouw en je baby is in ieder geval goed!
Succes, Sil
 
Hoi,

Mijn dochter is ook ruim 5 maanden en ik heb bij haar de eenkennigheid nog niet ontdekt, maar las vandaag een stuk in het boek 'oei, ik groei' en die eenkennigheid staat daar genoemd bij het sprongetje van 26 weken (6 maanden). Hoort dus helemaal bij de leeftijd.
Mijn dochter heeft wel 'last' van andere 'symptonen' zoals huilerig zijn, niet willen gaan slapen, onrustige nachten.

Karin, mama van Hannah (20-11-2006)
 
Dag Issie,

Mijn ventje (nu ook 5 maanden) heeft dus exact hetzelfde!!

Heel vervelend, maar niet veel aan te doen. Ik werk wel en dan gaat hij naar mijn vader en moeder, daar zit hij dan ook breeduit naar te lachen, maar naar mijn schoonouders die dus 50 km bij ons vandaan wonen daar begint hij ook bij te krijsen!!!!
Ook als er iemand over de kinderwagen buigt om even te kijken dan zet hij hem op een brullen!!

Op het bureau hebben ze mij verteld dat ik hem dan moet proberen te troosten en zelf op mijn arm moet houden en moet laten wennen aan de andere mensen. Zodra hij wat losser word zal hij zelf aangeven dat hij naar de ander wil.

Dus ik zou zeggen succes en ik hoop voor jou (en voor mij) dat ze snel over deze fase heen zijn!!

Groetjes Loesie
 
Mijn dochter van 4,5 maanden huilt sinds een tijdje ook snel als ze bij iemand anders dan papa of mama op de arm zit, maar alleen als wij erbij zijn.
Als ze bijvoorbeeld naar haar oma, tante of oppas gaat als wij wegmoeten, kunnen ze haar wel gewoon oppakken.
En het huilen doet ze bij alle anderen, zowel bij mensen die ze vaker als mensen die ze minder vaak ziet.
Ik voel me dan natuurlijk wel gestreeld dat mijn dochter zo graag bij mij wil zijn, maar ik vind het altijd zo sneu voor de andere mensen die ook zo graag eens met haar willen knuffelen....

Groetjes Hada
 
Hoi,

Nou, Heather heeft dat dus totaal niet. Het is echt een allemansvriendinnetje.   Als een totaal vreemde zich over de kinderwagen buigt wordt 'ie meestal beloond met een grote glimlach, ze begint te stralen als ze de leidsters van het kdv ziet en oma (had ze toch al een tijdje niet gezien) is na 10 haar beste maatje.

Ach, het is wel makkelijk...

Groetjes, KT
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan