Eenzame mama to be.

<p>Lieve mama's (to be), </p><p> </p><p>Ik ben in verwachting van ons eerste wonderbaby. 25 februari mogen wij ons meisje verwelkomen en ontmoeten! We zijn zo blij!  Maar nu komt het, het is niet medisch gerelateerd maar wel iets wat op mijn hart ligt.. deze mama heeft niet veel vrienden. Zeg maar gerust geen. Waarom? Ik heb echt geen idee. Ik merk wel dat ik dat ontzettend mis. Ik kan mijn zwangerschap niet delen dan met mijn partner. En alhoewel dat genoeg zou moeten zijn, toch voel ik me erg eenzaam.. ik had graag vriendinnen om mij heen gewild die mij vooral lekker bezighouden en afleiden. Ik doe heel hard mijn best om er voor open te staan, maar helaas nog geen succes.. Zijn er meer mama's die hier mee strugglen? Liefs, Eenzame mama.</p>
 
Misschien deelnemen aan groepsdingen mbt zwangerschap in de buurt? Ook al doen ze dat bij mij in de regio niet ivm corona maar sommige regio's doen wel bepaalde dingen
 
Ik snap dat je dat wil delen, het is zo'n mooie maar ook spannende periode. Zelf ben ik op zwangerschapsgym gegaan. We waren de tweede les een WhatsApp groep begonnen wat super leuk was voor tips, trics en ervaringen tijdens de zwangerschap en zelfs tijdens de bevallingen. Ook nu nog hebben we regelmatig contact. Misschien is dat een idee?
 
In welke regio woon je? Ik herken het wel! Voor de liefde naar de andere kant van het land.. Ik heb toentertijd een samen bevallen cursus gedaan, dat heb ik wat contacten aan over gehouden. 
 
Ik ben verhuisd van Utrecht naar Zeeland voor de liefde.. en snap heel goed wat je bedoelt. Mijn man heeft een grote familie maar ik mis echt mn eigen familie en 2 goede vriendinnen in Utrecht die ik nu maar zo'n 3x per jaar zie...
Ik heb ondertussen 2 kindjes (3 jaar  en 13 maanden) en heb nog steeds geen echte vriendin hier in Zeeland. Wel collega's waar ik goed mee kan. En ik ga nu langzaam vrouwen uit het dorp herkennen omdat ik mn kids bij de gastouder en peuterspeelzaal breng. Maar alleen dit kost me dus al 3 jaar!!! 
Ik ben geregeld te vinden bij babyzwemmen, voorleesuurtjes bij de bieb, kinderclubjes etc.. maar de contacten blijven oppervlakkig. Een bakje koffie bij iemand thuis zal nooit gebeuren.
Ik heb ook wat contacten op de app via dit forum en via zwangerschapsyoga, wat gewoon leuk is. Maar echt een vriendin in de buurt? Nee, die heb ik niet.
Soms vind ik het prima zo, soms mis ik het écht... Ik kan bij niemand zomaar op bezoek, voel me nergens 'thuis' genoeg om zomaar op de stoep te staan met 2 kinderen, wat je normaal bij je eigen familie of een goede vriendin wél doet.
Ik hoop heel erg dat het veranderd zodramn oudste dochter volgend jaar naar school gaat, hopelijk krijgt ze dan vriendinnetjes en kan ik echt contact opbouwen met de moeders...
 
 
Hey hey!
Hier nog zn mama to be die eigenlijk geen vrienden/vriendinnen meer heeft. Ik ben bij mijn partner ingetrokken sinds maart ongeveer en heb dus ook mijn familie achtergelaten. Ik begrijp dat je je best eenzaam kan voelen inderdaad en ervaar dit zelfde ook in de zwangerschap. Keuzes die je alleen maakt en vreugde die je eigenlijk met je partner deelt deel je met jezelf voor zo ver dat mogelijk is. 


Mijn leven bestaat eigenlijk voornamelijk uit werk en thuis alleen voorbereidingen doen voor de baby in december.
Groetjes Laura  
 
ja hier ook herkenning hoor. ben ook naar een andere stad verhuisd voor werk, en daar sta ik nog steeds achter, maar had niet gedacht dat het zo lang zou duren voor we contact zouden opbouwen. Toen we hierheen verhuisden was ik zwanger van nr 2. mominbalance gedaan, daar deed ik in de andere stad leuke contacten op, maar hier verliep het toch wat stroef in het begin. Later ging dat beter en leverde het iig herkenning op v mensen in de buurt. En ook de mogelijkheid het gewoon lekker over m'n zwsch te hebben.
Wij wonen hier nu 5 jaar (!) en nog steeds geen vriendin, zoals CvB hierboven ook beschrijft. De mensen die ik als echt vrienden beschouw, wonen in ieder geval een autorit ver (25min-1,5u). En idd, zo in de auto stappen is toch anders dan effe bij iemand in de buurt op de thee kunnen, zomaar. En met twee kleine kids thuis wilde ik dat wel graag, en vond ik dat in het begin ook echt eenzaam! Dan zit je je vrije dag uit te zitten met de kids, zonder volwassen gesprek. Maar, eerlijk is eerlijk, ik voel me inmiddels wel thuis hier. Echt veel lieve mensen in de buurt, die me ook echt zouden helpen als ik dat bijv nodig had. En die me groeten op straat of met wie ik een gezellig praatje kan maken in de speeltuin.
Ik zou je inderdaad ook mominbalance of ander zwsch-clubje aanraden, zoals hierboven ook al genoemd. En een 'mamacafe' ? sommige steden organiseren dat ook. Kan ook leuk zijn voor als de kleine er eenmaal is. Ik zie hier op het forum ook wel eens berichtjes langskomen van 'vriendinnen/moeders in ... gezocht', ook een idee? Succes iig!

En gefeliciteerd natuurlijk met je zwangerschap! geniet ervan, tis en blijft onwijs bijzonder.
 
Terug
Bovenaan