Eerst clomid, toen iui, nu ivf/icsi ... eerste stimulatie te weinig stimulatie..

D

Doorzettertje

<p>Hoi Allemaal, ik denk dat ik het weer even nodig heb om mijn verhaal te doen. 1ste zoontje na 2 jaar proberen zelf gekomen.. geboren met spoedkeizersnede.. inmiddels 4 jaar. Inmiddels als weer 2,5 jaar verder aan het proberen voor een tweede kindje. Eerst zelf geprobeerd. Daarna vele rondes clomid leverde niks op. Daarna 3 iui en leverde niks op. Nu ivf/icsi... eindelijk was ik weer even positief. Nu bezig met de eerste stimulatie met gonal f die ik ook gebruikt heb voor de iui. Gestart met 150. Dat 8 opgehoogd naar 175 eh dag 11 opgehoogd naar 187,5 dag 14 opgehoogd naar 200. En morgen ochtend mag ik weer terug. Er zijn heel veel kleine eicellen te zien maar er is er maar 1 die eruit springt. Ze willen niet te veel ophogen ivm overstimulatie. Maar dit doet maar steeds niks... waarschijnlijk hogen we nog 1 keer op en lukt het dan niet dan wordt deze poging afgebroken. Zijn er mensen die dezelfde ervaring hebben als mij?? Om me heen worden zoveel vrienden en familieleden zwanger en krijgen baby’s. Ik ben blij voor ze maar toch heb ik het er moeilijk mee herkennen jullie dit? </p><p>Ik sluit af met een gedicht die ik deze week schreef. Hopelijk kunnen jullie me wat antwoorden geven. Veel liefs, </p><p> </p><p>Als een fonkelde ster diep in de nacht,</p><p>Zo iets moois waar je op wacht.</p><p>Soms zo onbegrijpelijk en zo onterecht,</p><p>Soms is het zwaar en vraag je je af waarom je zo vecht.</p><p>Tevreden zijn met al het moois dat ben je zeker,</p><p>Maar toch maakt alles je erg onzeker.</p><p>Je kijkt naar jezelf en twijfelt of het nog wel kan,</p><p>Maar ophelderend ga je weer verder want het is jullie doel en toekomstplan.</p><p>Soms wordt je niet begrepen en gaat het bij anderen uit het niets, </p><p>En vraag je je af wie begrijpt nou zoiets.</p><p>Soms is het erg zwaar,</p><p>Want het verlangen is er niet even maar al 2,5 jaar.</p><p>Soms vertellen mensen het was niet gepland,</p><p>Maar dat het kan raken bij de ander is iets dat jij vergeten bent.</p><p>Een licht flits, een lach en een traan,</p><p>Sta op want je moet weer verder gaan.</p><p>Een lange weg hopelijk komt er een positief eind,</p><p>Want ik onthoud dat er aan het eind van die lange weg een zonnetje voor ons schijnt...</p>
 
Ik heb geen ervaring er mee maar wou toch graag reageren. 
Heel veel sterkte en doorzettingsvermogen voor jullie toegewenst. 
Mooi gedicht, het raakt mij op 1 of andere manier toch wel, terwijl wij zelf helemaal niet in zo'n traject zitten maar raakt het mij wel. 
Maakt het misschien wel wat tastbaarder voor mensen zoals mij die daar niets van weten. 
 
 
 
Hoii, wij hebben traject icsi gehad en hebben 14 dagen triptofem gebruikt en 36 uur voor de punctie de gonal f 150...had 4 goeie blaasjes die aangeprikt konden worden..
 
Sorry correctie, 3 dagen alleen triptofem gehad, daarna gonal f en triptofem..na 14 dagen 4 goeie blaasjes dus de punctie kon plaats vinden!! Toen 36 uur voor punctie nog een injectie moeten zetten maar weet niet meer hoe die heette!! Uit 4 blaasjes 3 eicellen en uiteindelijk 2 embryo's!! Eerste terugplaatsing ook gelukt, nu 17+3 weken zwanger!! Heel veel suc6 voor het traject voor jullie!!
 
Mamatobe allereerst van harte gefeliciteerd fijn dat het allemaal zo goed is verlopen. Goed om te horen!! 
 
Gisteren was ik weet voor een echo in het ziekenhuis. Nog steeds maar 1 eicel van 20 mm en voor de rest heel veel kleintjes rond de 10 mm het heeft dus weer niks gedaan. Nu weer opgehoogd naar 212,5 eh en morgen weer terug naar het Z-H. Ben benieuwd... mensen met gelijke ervaringen?
 
Lieve iedereen, 
Ik wil graag met jullie delen dat er ook aan het eind van een donkere tunnel een lichtje schijnt! Het lichtje zit nu in mijn buik!!
De eerste ivf/icsi zijn er 20 eiblaasjes geprikt. Waarvan er 12 hadden overleefd. En uiteindelijk 2 bevrucht zijn geraakt door icsi. Het was zo spannend 1 in de vriezer 1 teruggeplaatst . Bijna een verlate overstimatie spannend spannend. Maar bij het testen een positieve test. Het is met 13 weken nog gepaard gegaan met een  boel bloedverlies. Angsten uitgestaan. Maar nu morgen inmiddels 20 weken zwanger. En ik mag best vertellen dat het nu goed gaat! Een mooie 20 weken echo gezien.
 
Iedereen die het ook moeilijk heeft. Blijft erin geloven. Hoe lang de weg ook is. Hoe  klein de kansen ook lijken. Ook een kleine kans kan raak zijn! 
 
Xxx Doorzettertje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan