Eerst weer lekker leven!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Na aanleiding van het eerdere topic ben ik wel benieuwd hoe het bij jullie zit; willen jullie gelijk of snel weer zwanger zijn, of echt nog even niet?

Ik kan me goed voorstellen dat niet iedereen er op zit te wachten om gelijk weer zwanger te zijn.. En ook dat het voor anderen juist heel erg welkom en een wonder is!

Ik moet er ook echt niet aan denken hoor, nu al een 2e. We hebben dan ook 'veilige' sex. Het lijkt me zo zwaar, met je dikke buik voor je eerste kindje zorgen en dan straks twee baby's.. pfff.
Nee, van mij mag het rustig een paar jaar duren voor er nog een komt.
Maar ja, ik vond de zwangerschap en bevalling ook behoorlijk zwaar en een belemmering. Ik ben gewend om alles gewoon te kunnen doen, nooit ziek enzo. Gelukkig kan ik nu bijna alles weer! Ik krijg mn lichaam stukje bij beetje weer terug en daar ben ik erg blij om. Na de bevalling heb ik nog zo'n 8 weken last gehad van mn SI gewrichten. Sinds een week is dat nu over.
Natuurlijk moet ik mn leven nu aanpassen aan een kindje, maar dat is voor mij echt geen belemmering hoor! Zoontje in de draagdoek en ik kan gewoon mn gang gaan. Ik geef borstvoeding, dus voeden kan overal. Slapen doet ie ook heerlijk in de doek of in onze grote ouderwetse kinderwagen.
Mijn lichaam wordt weer meer van mij en mijn leven krijgt ook zn vorm weer terug, heerlijk met die kleine!
 
Tussen onze dames zit 13maanden. Redelijk vlot op elkaar dus. Wat mij betreft mag nmr drie er net zo vlot achter aan maar helaas komt er geen nummer drie.
De tweede zwangerschap verliep soepel, heb me 40 weken goed gevoeld. De buik was natuurlijk groot, maar daar redde ik me ook wel mee. Het tillen van de oudste ging ook prima, ze liep nog niet dus ik moest ook wel. Ik heb het dus niet als zwaar ervaren. En nu ook niet, alles loopt soepeltjes gelukkig. De dames doen het hartstikke goed, het gaat als vanzelf. Maar ik besef ook wel hoeveel geluk we hiermee hebben. Geniet er dan ook enorm van! Ik vind het super dat ze dicht op elkaar zitten, ben heel dankbaar dat dat ook gelukt is.
Maar iedereen is natuurlijk anders. Ben ook wel heel benieuwd hoe jullie er over denken.
 
Bij mij zitten er 21 maanden tussen maar ik ervaar het als pittig. Nou is de oudste ook een behoorlijke pittige tante, en kan af en toe voor geen meter luisteren, maar is ook heel lief en zeker voor haar broertje. Ikzelf heb tegen mijn vriedinnen gezegd dat ze beter kunnen wachtten als ze zelf er niet het type voor zijn. Bij een vriendin van mij zit er ook 15 maanden tussen en zij vond het helemaal geweldig.

Het zwanger zijn vond ik altijd helemaal super ondanks de vele complicaties, maar een derde zit er voor ons waarschijnlijk niet in. Dit omdat onze eerste dochter zwaar geestlijk/lichamelijk gehandicapt was, het zou een wonder zijn als zij de zwangerschap zou overleven. Wij hebben toen besloten de zwangerschap af te breken.

Omdat dit ons overkomen is, vinden wij dat we in onze handjes mogen klappen met onze gezonde 2 kinderen.

Maar........... de deur is nog niet gesloten hoor, zeg nooit nooit.

Alleen deze keer wacht ik een paar jaartjes, en misschien denk ik er tegen die tijd heel anders over.
 
Nick is ons 1e kindje, we zijn ruim 3jr bezig geweest om zwanger te worden. Na heel veel dokteren, hormonen, vervelende behandelingen en 'n miskraam is het uiteindelijk gelukt via IVF. We zijn er dus superblij mee!!! Mede door de voorgeschiedenis heb ik me in het begin vd zwangerschap heel veel zorgen gemaakt (bloedverlies e.d.), pas vanaf een maand of 4 kon ik gaan genieten. Ook heb ik al vanaf 12wk heel veel last gehad van bekkeninstabiliteit en kon daardoor niet werken.
We willen graag een 2e kindje en weten niet of dit op de natuurlijke manier gaat lukken. Daarom gebruiken we geen voorbehoedsmiddelen en is een zwangerschap meer dan welkom! Hoe snel het dan misschien ook zou zijn. Mocht dat snel gaan lukken zal het vast en zeker zwaar zijn, maar dat hebben we er absoluut voor over.
We hebben van onze IVF poging nog 1 ingevroren embryo over, die zit nog tot april/mei 2012 in de vriezer. Tegen die tijd kijken we hoe we ervoor staan en wat we gaan doen.

Door onze ervaring was ik misschien een beetje fel bij het andere topic, maar zoals ik al zei is het echt geen kritiek! Kan me ook voorstellen als je, ondanks verschillende vormen van anticonceptie, heel snel zwanger wordt het ook niet ideaal is.
 
Nou... dit is mijn 2e, en ik hou heel veel van m'n kindjes, maar hoef er voorlopig eeeeeeecht niet nog eentje bij.

Mijn oudste is 5.5 en Jenna nu 2 maanden. Maar zwanger zijn en een ukkie optillen/dragen etc, nee liever niet.

Maar save sex, is er hier een beetje bij ingeschoten, beetje dom maar tsjah... hormonen maken je soms een beetje dom wat dat betrefd haha, krijg vandaag gelukkig m'n mirena! Hoef ik me daar niet meer bezorgd over te maken.
 
Tussen onze kinderen zit 17 maanden, zelf dacht ik dat het zwaar zou worden maar het valt me heel erg mee. Ik geniet er iig heel erg van. En als er een 3e komt dan wachten we wel even wat langer.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan