eerste dag bij gastouder was een ramp!

Hoi,
Onze dochter (22-10) is vandaag voor de eerste dag naar de gastouder geweest. Vorige week is ze gaan oefenen en dat ging goed, maar vandaag...
Ze wilde bijna niet eten, heeft slecht geslapen en veel gehuild.
Ze is nu zelfs hees van het huilen!
Het zoontje van de gastouder is 17 maanden en heeft ook nog een kartonnen boekje op haar hoofd laten vallen en nu heeft ze een bult.
Ook nog een kras op haar wang erbij.
Ze heeft het echt heel erg moeilijk gehad. Ze lachte toen ze mij zag, maar heeft nog een hele tijd nagesnikt...
Ik heb het er echt moeilijk mee. Ik overweeg zelfs om al te stoppen met werken. Zo wil ik mijn kind niet wegbrengen. Terwijl ik toch wel alle vertrouwen in de gastouder heb. Maar ik vind het zo voor Lieke toch niet fijn...
Wie herkend dit verhaal en heeft tips/ advies?
Ik ben blij dat ik nu 2 dagen vrij ben!!!
Groetjes Esther
 
Hoi Esther,

Vervelend, dat de eerste dag zo moeilijk is geweest voor je dochtertje! En ik begrijp heel goed dat je nu overweegt om helemaal te gaan stoppen met werken. Maar bedenk dit: thuis kan je dochtertje ook iets op haar hoofd krijgen (je kunt immers niet 24 uur per dag haar in het oog houden). Thuis kan ze ook een kras op het gezicht oplopen (Mijn dochtertje geeft zichzelf krassen op het gezicht als haar nageltjes weer eens te scher zijn). En als laatste: kun je wel zonder je werk? En dan bedoel ik niet financieel, maar zou je ermee kunnen leven dat je huisvrouw bent? Want dat is waar je dan voor kiest.

Ik kan natuurlijk niet in je hart kijken, maar ik ben nu weer 3 maanden aan het werk en zou niet anders meer willen. Mijn dochtertje gaat 2 dagen per week naar een kdv, op woensdag zorgt haar vader voor haar. Vanaf 1 julie zal ze 3 dagen naar het kdv moeten, want dan heeft papa een nieuwe baan en gaat dan 40 uur werken.
Ik vond het in het begin ook niet leuk, en ook Alyssa had het er moeilijk mee. Maar zij is nu ook gewend, net als ik, en nu gaat het prima.

Mijn advies: kijk het gewoon nog even aan en ga niet over 1 nacht ijs. Gaat het over een maandje nou nog niet beter, dan kun je eens gaan nadenken over stoppen. Maar geloof me: het gaat echt wel wennen!

Succes!

Jolet
mv Alyssa
 
Hallo,

Ik herken het wel wat je zegt.

Ik heb hetzelfde gehad. Ik heb het toen een maand aangekeken, maar ik zag geen verandering. Ik had gelukkig nog mijn ouderschapsverlof en dat had ik ook volledig opgenomen om meer tijd te hebben om een goede oplossing te vinden.

Maar wat al eerder werd genoemd is dat je voor jezelf moet nagaan wat je eigenlijk wil. En het is ook een kwestie van wennen. Voor zo'n kleine is het erg moeilijk als er veranderingen optreden. Maar daar komen ze wel overheen. Kleine ongelukjes kunnen echt overal gebeuren. Het is natuurlijk altijd veel erger voor je gevoel als het ergens anders gebeurt. Maar dit soort dingen kan je niet voorkomen.

Het is ook erg moeilijk hoor. Werken en een kleine hebben.

Succes met je keuze, maar vergeet jezelf niet!
 
Terug
Bovenaan