Eerste echo; zonder vriend?

<p>Hallo allemaal,</p><p>donderdag 4 oktober heb ik mijn eerste echo gepland staan (7 weken zwanger). Super leuk! Ik ben heel benieuwd en vind het ook best spannend; zal alles goed zijn? Hoe zal het er uit zien? <br />Het is mijn (ons) eerste kindje. </p><p>Ik heb het al een paar keer aan mijn vriend aangegeven dat deze afspraak staat. En hij zei mee te gaan. Echter vandaag, toen ik het voor de zekerheid nog een keer aan hem doorgaf dat donderdag de afspraak staat, zei hij niet mee te kunnen! <br />Ik ben best boos en verdrietig. Is dit terecht of zijn het 'de hormonen'? Zijn er meerdere vrouwen waarvan hun partner niet mee is gegaan de eerste echo? </p><p>Hij is ZZPer dus hij kan zijn dagen zelf indelen. Hij heeft deze week geen 40 uur werk, wat dus zijn argument is dat hij alle werk uren die hij heeft mee moet pakken. <br />Geld en inkomen is belangrijk, dat weet ik wel, maar het is niet dat hij hier 8 uur voor moet inleveren. Even naar de echo en dan weer terug aan het werk; dat doe ik ook.</p>
 
Dat is erg persoonlijk. Ik hoor vaker dat de partner niet meegaat. 
Maar bij mij gaat hij altijd mee. Ik zou het nog even bespreken. Voor de man wordt het vaak pas wat later in de zwangerschap "echt" en misschien vindt hij het te spannend om mee te gaan?
 
Ik begrijp je teleurstelling en boosheid heel goed... zelf zou ik het ook moeilijk gevonden hebben om dit bijzondere moment niet met mijn partner te delen. 
Misschien kun je open met hem het gesprek hierover aan. Wat betekent het voor hem dat hij vader wordt? Wat voor zorgen en gedachtes heeft hij daarbij? Als je net weet dat je vader of moeder wordt, kan dat zoveel verschillende emoties oproepen. Mijn vriend moest heel erg aan het idee wennen en was in de eerste weken prikkelbaar en weinig behulpzaam terwijl ik me fysiek heel ellendig voelde. We hebben toen allebei in een gesprek onze zorgen en gedachtes gedeeld. Hij maakte zich bijvoorbeeld zorgen om financiën en of hij het kind financieel wel alles kon geven wat het nodig had en zoals hij zelf heeft gehad. Maar ook om het inleveren van bepaalde vrijheden, mogelijkheden om samen verre reizen te maken. Wat het zou doen met onze relatie. Door hier samen over te praten op een niet veroordelende manier en door ook mijn eigen onzekerheden uit te spreken  zijn we veel dichter naar elkaar gegroeid. Nu kookt hij elke avond, laat ‘s ochtends de hond uit als ik weer eens misselijk ben, mist geen echo en wil zelfs mee naar alle rondleidingen op kinderdagverblijven. Het is voor iedereen een spannende tijd dus ik zou proberen na te gaan wat er in hem omgaat zonder direct boos te worden. Misschien houden financiën hem nu ook extra bezig nu hij weet dat hij vader wordt en maakt hij zich hier zorgen om? Delen heeft bij ons echt geholpen!
 
Ik begrijp je ook mijn man is ook zzper.. Ik probeer de afspraken wel te plannen zodat hij ook eenvoudig mee kan. Maar vooral de eerste echo vindt ik persoonlijk toch wel dat dit iets is voor jullie samen..vooral omdat je dan het hartje gaat horen ❤
Ik ben nu 23 weken en ga morgen naar een afspraak zonder hem maar met mijn dochtertje ?
 
 
Ook hier een zzper als vriend ? . Ik herken het helemaal. Mijn vriend is ook niet bij elke afspraak, maar zeker de eerste vond ik persoonlijk heel erg speciaal en bijzonder. Alle afspraken waarbij een echo wordt gemaakt was mijn vriend sowieso bij (inmiddels bijna 38 weken). Als ze alleen maar bloeddruk checken en even voelen vond ik het zelf ook niet nodig dat hij erbij was. Nu aan het einde wil hij juist zélf weer graag erbij zijn. 
Ik zou het er zeker nog met je vriend over hebben hoe belangrijk het voor jou is en dat het voor hem ook iets leuks/bijzonders is. Ook als een eerste echo minder positief dan gedacht is, is het wel erg prettig dat hij erbij is. Daarnaast had ik zelf na de eerste echo dat het nieuws pas echt ging landen dus ik zou het ook als iets leuks, positiefs en informatiefs omschrijven naar je vriend. 
Veel succes!! 
 
Misschien kan je hem vragen wat dan een handige datum / dag / tijd voor hem is en proberen de afspraak te verzetten. Dan begrijpt hij misschien ook wat beter dat het echt van belang is als hij meegaat. Tuurlijk zijn er situaties waarin het niet mogelijk is ( bijvoorbeeld bij scheepvaart/ olieplatform), maar als hij "gewoon" in de buurt werkt vind ik zelf dat hij wel mee 'moet'. 
De allereerste echo is niet alleen heel bijzonder maar ook heel spannend en zoiets moet je iig niet alleen doen. Als hij echt niet mee kan kan je misschien een ouder of vriendin meedragen? 
 
Veel plezier bij je echo! En geniet er van
 
Ik vond de 1e echo heel bijzonder, dus zou of je vriend nog eens goed aanspreken of een nieuwe afspraak maken. Je wilt toch allebei dat nieuwe leven zien? Ik vond dat onvergetelijk. En in het kader van realisme: wat als het slecht nieuws zou zijn? Het stel dat voor onze eerste echo aan de beurt was, had slecht nieuws gekregen, maar dan ben je ook liever niet alleen.. nee met zijn 2en of verzetten is mijn advies :)
 
Ik kan jou gevoel goed begrijpen, hij belooft in eerste instantie mee te gaan en nu kan hij op eens niet mee terwijl hij zijn uren zelf in kan plannen. Ik heb bij allebei onze dochters een extra vroege echo gekregen, maar in beide gevallen zat mijn vriend intern in opleiding, dus hij kon echt niet mee. Alleen wilde ik ook echt niet gaan, wat als je slecht nieuws krijgt, dus ik heb allebei de keren mijn moeder mee gevraagd. Bij de 20 weken echo was mijn vriend er bij allebei wel bij en begon hij zich vanaf dat moment ook pas echt te hechten aan de kleine meisjes die zich ontwikkelde in mijn buik en wilde hij bij elke afspraak zijn, hij vindt het alleen al fijn om het hartje even te horen! Inmiddels 25 weken in verwachting van de tweede en had eigenlijk vandaag een afspraak, maar hij heeft zelf gevraagd of ik hem naar morgen kon verzetten zodat hij mee kan.
 
Terug
Bovenaan