Eerste echo

[Vosca]

Hoi allemaal,

nou, het was echt ontzettend spannend en na een dag vol zenuwen hebben we gisteravond kennis mogen maken met ons kindje. Het hartje klopte en hij of zij bewoog erg veel. Ik bleek nu 9 weken en 3 dagen zwanger te zijn en ben dan uitgerekend op 14 mei 2011. O, het was echt super! Mijn vriend kon niet meer ophouden met het kijken naar de echo. Over drie weken krijg ik opnieuw een echo om er zeker van te zijn hoeveel weken ik zwanger ben.

Er werd ons ook gevraagd of we een nekplooimeting wilde laten doen om te kijken hoeveel kans er is dat het kindje het syndroom van down heeft. Wij twijfelen hier heel erg over. Wat doen jullie? Laten jullie deze meting doen of wachten jullie af?

Groetjes Silvia

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi Sylvia,

wat fijn zo´n goede echo he! leuk dat je over drie weken weer kan kijken in je buik :-D
wij doen geen aanvullende onderzoeken.
het kindje is toch welkom. ook met beperking of handicap.
we doen wel de 20 weken echo, dat vind ik wel belangrijk omdat je voor sommige afwijkingen in het ziekenhuis moet bevallen.
en je weet het nooit zeker, het gaat om de kans dat het syndroom van down heeft.
stel dat het een grote kans heeft, maak je je heel lang zorgen en blijkt het misschien niet zo te zien.
of je zou moeten besluiten tot vruchtwaterpunctie, met een verhoogde kans op een miskraam....

het is altijd lastig he zulke beslissingen,
maar zo denken wij er in ieder geval over.

groetjes en succes!!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

gefeliciteerd met je goede echo !!!!

Ik weet niet of ik zou kiezen voor een nekplooimeting................ik zou het wel graag willen weten of de kleine gezond is. Ik hoef die keuze niet te maken....krijg al een vruchtwaterpunctie vanwege een chromosoomafwijking. Dus ik krijg meteen al te horen of de kleine gezond is. Maar zelfs ik kan de test weigeren...toch heb ik de pijn van de punctie er graag voor over om te weten of de kleine helemaal gezond is.
Ik heb me nooit gediept in de nekplooimeting...geen idee hoe en wat en of het pijn doet. Maar ik denk toch dat ik het zou doen. Gewoon even wat meer zekerheid op een gezond kindje.
Al moet ik eerlijk zijn.........ik zou een "ziek" kindje niet kunnen opvoeden. Zwak van me, weet ik. Dus als ze mij na de punctie vertellen dat de kleine een afwijking heeft....dan zal ik (sorry als mensen het niet met me eens zijn) het kindje met veel pijn in mijn hart laten weghalen. Oke, dan heb ik ook wel een erge afwijking van de chomosomen waardoor het kindje sowieso bijna geen levensverwachting heeft maar toch. Ik zal die keuze waaschijnlijk ook maken als je kleine down zou hebben. (sorry).

Om een lang verhaal kort te maken :
Als het voor jou belangrijk is om te weten of je kindje down heeft of niet...dan laat die test uitvoeren. Mocht het je niks uitmaken dan is de test ook niet nodig. Het is ook maar een kansberekening....het is helaas nog geen zekerheid. Dat zie je )geloof ik) pas met 20 weken echo.

Wat je ook besluit....veel succes